เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีเช้าวันอังคารครับอาจารย์wanwiและFCนักขุดทุกท่านครับ

 

หนูมุเล่นจัดนักร้องโบราณยุค50-60 เพลงพวกนี้ผมไม่ฟังเลยครับ ไม่ใช่สไตล์ผมยุคนั้น แต่ก็ผ่านหูผ่านตาบ้าง เธอเป็นอิตาเลี่ยนเกิดฝรั่งเศสก่อนสงครามโลกหน 2 เล็กน้อย พูดภาษาไพเราะตามที่ว่า ส่วนการเล่นเกมส์ก็ลับสมองกันตามสะดวก

 

ท่านบก.อยู่ที่เดิม ไม่กำไรไม่ขาดทุน แสดงว่าเบื้องบนเห็นว่าตรงนี้เหมาะสมกับฝีมือแล้ว ก็ถือเป็นโชค เพราะบางคนไม่อยากย้ายไปอยู่ที่ใหม่ เนื่องจากตำแหน่งเก่า งานกำลังเข้าที่

---ยศช้าง ขุนนางพระ เป็นหัวโขนชั่วคราว ไม่ช้าเราก็เป็นราษฏรเต็มขั้น แต่ยังมีสวัสดิการในชีวิตมากมายจากหลวงเลี้ยง สนุกกว่ากันเยอะ ไม่เชื่อลองถาม"ท่านหมื่นฯ"ดู-ฮ่า

 

ทักเช้า จัดตอบตอนเช้าไป
อย่าให้หลุดไปค่ำหรือข้ามวัน

 

สีชมพูดูดี สุขสันต์อังคารด้วยกันน้องไทยฯ พรุ่งนี้จะเริ่มลง"มังกรบูรพา"ให้สนุกกัน วันนี้ยังมีงานล้นกบาล ท่วมมืออีกค่อนวัน

 

ท่านบก.ต้องกลับไปฟัง
ทวนความจำใหม่อีกรอบ

 

เหนื่อยกับงาน มีความสุขกับงาน หันมาพักสายตากับพระ น้องสุทินทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว สบายตา ชึ่นใจไม่เปลืองตังค์มาก

---พระท่ากระดานงามทั้ง3 พิมพ์ เก็บแบบนี้ไว้ทรงคุณค่ากว่าของเก๊ยัดกรุ พระชุดนี้มีเนื้อหาของเก่าผสมมากมาย ผู้สร้าง-ปลุกเสกก็ยอดเยี่ยม พุทธคุณก็ได้รับการกล่าวขาน ประสบการณ์ก็เจอกันมากราย ดีกว่าเล่นพวกผีภูติพรายล้านเท่า พวกพาเป๋ หันเหหนีพุทธไปเรื่อยๆ หนีห่างมันเข้าไว้

---เล่าเรื่องจริงคั่นรายการแทนเรื่องเล่าฯที่ไม่ได้เขียน2 วัน...รู้ไหมว่า เขมรหรือกัมพูชา รบกันจนแทบสิ้นชาติหลายสิบปี เกิดเพราะอะไร?

---เกิดจากความบ้าคลั่งไสยศาสตร์ มนต์ดำต่ำช้า เล่นผีเล่นภูติของคนกัมพูชาส่วนหนึ่ง มันงมงายข้ามหลักศาสนาไปจนถึงผู้นำคือ เฮง สัมริน ก็คลั่งของต่ำพวกนี้ ไปไหนมาไหนก็ต้องมีพิธีกรรมดูโหร ดูฤกษ์ยามมากมาย ทำอะไรก็ต้องอาศัยหมอดู-หมอผี พวกนี้จึงมีอิทธิพลมากในการปกครองประเทศ แบบกระซิบผู้นำซ้ายหัน-ขวาหันได้

---เมื่อเขมรแดง-พอลพต นักรบทมิฬเข้ายึดกัมพูชาสำเร็จ จึงเกิดการประหารล้างผลาญพวกชนชั้นปกครอง คนมีความรู้ พระ-โหร ผีชีพราหมณ์พวกลามกต่ำช้าเกือบสิ้นแผ่นดิน ครู วิศวกร ข้าราชการชั้นสูง หนีไม่ทันตายเกลี้ยง เกิดตำนาน"ทุ่งสังหาร-คิลลิ่งฟิลด์" ทิ้งไว้เป็นประจักษ์พยานสนั่นโลก ตราบทุกวันนี้

---พวกหนีตายทันเพราะอยู่ใกล้ชายแดนไทย ส่วนใหญ่ก็ทะลักเข้ามาพร้อมพิธีกรรม ไสยเวทย์พวกนี้ติดตัวซึ่งยังมีอีกมาก มันค่อยๆระบาดซึมลึกเข้าสู่วงการสงฆ์บ้านนอก ที่เห็นว่า ของพวกนี้เมื่อนำมาใช้ ได้ผลเร็ว เห็นผล(ชั่วคราว)ทันใจ... เหนือกว่าการปฏิบัติตามคำสอนพระพุทธองค์ที่มุ่งให้ลดละสละทิ้ง

---อันนั้นกิเลสมนุษย์ขี้เหม็นทั่วไปไม่ชอบ เพราะชีวิตต้องดิ้นรนนานัปการ

---นานเข้าความบีบคั้นของสังคมและการทำกิน ก็ทำให้ผู้คนชาวไทย ขาดสติ ขาดการไตร่ตรองความจริงของโลกหันไปหาสิ่งอัปรีย์ต่ำช้า ห่างไกลหนทางพุทธที่แท้เหล่านี้มากขึ้น แม้นแต่พระสงฆ์มากรูปก็เอากับเขาด้วย เห็นแก่อามิสที่ปุถุชนขี้เหม็นหยิบยื่นไม่ไหว

---พระเหล่านี้มักอ้างเรื่อง"เมตตา"หรือการเป็นครูบาอาจารย์ที่ดี ย่อมโปรดสัตว์โลก สงเคราะห์ศิษย์ไม่เลือกหน้า...ซึ่งก็จริงของท่าน แต่การช่วยศิษย์ ก็สามารถ"เลือกเรื่อง" ที่ไม่หนีจากคำสอนพระพุทธองค์ได้มากมายนะท่านจิ้งเหลืองเอ๋ย

---เราอาจไม่วิบัติสุดโต่งเหมือนอย่างเขมรที่กว่าจะสำนึกตัว หันมาสร้างศาสนาพุทธที่สะอาดขึ้นมาใหม่ ก็สังเวยชีวิตมนุษย์ร่วมชาติไปนับล้าน...แต่เราก็กำลังทำลายพุทธที่แท้จมดิ่งไปเรื่อยๆ เพราะอวิชชาบ้าบอเหล่านี้เข้ามาครอบงำ เห็นผลจริงหรือไม่?...ไม่รู้

---แต่การโฆษณาและการเขียนอย่างบ้าคลั่งของนักเขียน นักแต่งนิยายก็มีีคนเชื่อ และได้ผลแน่ไม่มากก็น้อย มัน"ชักจูงจิต"ผู้คนได้!!!

---ขอฝากไว้เล็กๆแค่นี้ก่อน ยังมีอีกมากเป็นกระบุง จะไล่เรียงเขียนทำลายรากไอ้พวกผี พวกพรายที่กำลังเป็นกาฝากเติบโตชอนไชศาสนา...ต้องเขียนอย่าหยุด จนกว่ากรมการศาสนาหรือองค์กรพุทธที่มีอำนาจ มีพลังพอเข้ามาหยุด พระมั่วผี ของอัปรีย์เขมรต่ำเหล่านี้ให้หมด

---ว่าซะยาวเฟื้อย ก็ตอบ"ดวงดาว"น้องสุทิน...พ่อเงินขี้ตาสามชาย ยังไปไม่ถึงดวงดารา จะให้เป็นพ่อฟุ้งพิมพ์สังฆาฏิบากก็ไม่ใช่ เป็นอาจารย์นงวัดทุ่งน้อยก็ผิดพิมพ์ ให้เป็นถึงปรมาจารย์องค์จริง ก็ผิดขนาด ผิดสัดส่วนมากโข

---ไม่มีอะไรดีกว่า พยายามต่อไป ดวงดาวอาจหล่นใส่มือเข้าสักวัน แต่คราวหลังอย่าลืมถ่ายเบื้องล่างหรือ"ก้น"ท่านมาด้วย พระทุกองค์ที่เป็นของหลัก สำคัญ"ุทุกมิติ"!!!

 

สวัสดีน้องปราย-ตอบแล้วไปทำงานก่อน
พบกันช่วงบ่ายอีกยก กับความรู้ที่อย่าหา
อ่านจากตรงไหน ไม่มอมเมา ไม่งมงาย

 

ถูพื้น ซ้อมทักษะการหาตัวเลขก่อนบุกเข้าตะนาว

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีรเพื่อนๆที่รักทุกท่าน ยามบ่าย ขอพักให้หายเหนื่อยแล้วค่อยไปลุยต่อไปครับ

ขอขอบคุณในคำวัเคราะห์ของคุณน้า Wanwi และขอน้อมรับคำอวยพรครับเรื่องดวงดาวจากฟากฟ้า ที่ยังลอยอยู่อีกไกลหลายล้านกิโล แต่ไม่ท้อครับ มีแรงก็ศึกษาหาความรู้กันไปครับ แต่ก็ต้องยึดหลักปักให้แน่นในจิตรใจ ไม่โลภหนอ.......ไม่โลภหนอ .........

สิ่งหนึ่งที่จะขอรบกวนคือพระที่วัดวชิราที่เรียกกันว่า สมเด็จเสด็จมาเองนี่ น่าสะสมหรือไม่ครับ เพราะเห็นคนเก่าเล่ามา คนหนึ่งก็ไปทางหนึ่ง สิบคนไปคนละทาง ผมเลยงง นั่งมองแต่ทางไป แต่ที่เชื่อมั่นและมั่นใจคือหลวงพ่อโชติ ครับ จึงจะกราบขอรบกวนแนวคิดเรื่องดังกล่าวกับคุณน้า Wanwi ครับ

เรื่องความเชื่อในเรื่องต่างๆนั้นผมไม่ค่อยสนใจ แต่ที่สนใจคือหลักของกรรม เชื่อมั่นอย่างถึงที่สุดแล้วครับ ใครว่าฤกษ์ไม่ดี ไม่ควรทำ ก็เกรงใจเขานิดหนึ่ง แต่หากสิ่งนั้นจำเป็นต้องทำผมก็ไม่สนใจเพราะเชื่อว่าหลักแห่งกรรมคุ้มครองครับ

เมื่ออายุ 20-30 ปี เขาว่าเข้าเบญจเพศผมก็งงทำไมผมมีเบญจเพศนานจัง (ผมแปลเอาว่าภัยห้าทิศ) เขาว่าผมจะอายุสั้น ประสบอุบัติเหตุ โน่นนั่นนี่ คุณแม่ผมฟังแล้วไม่สบายใจเป็นอย่างมาก อยากให้ผมไปรดน้ำมนต์บ้าง(หลังๆมาท่านเข้าใจในหลักกรรมดี ไม่มีเชื่อเรื่องพวกนี้อีกเลย) ผมก็ไม่เถียงไม่ขัด ทำตามให้คุณแม่ท่านสบายใจ หากจะว่ากันไปตามเนื้อผ้านั้น อุบัติเหตุที่ผมเจอมาบ้างก็รถมอเตอร์ไซด์ล้มบ้างแต่ไม่รุนแรง แค่จุกๆ หลายครั้งเฉียดฉิวเพราะถึงขับรถเร็มมาก แต่ระมัดระวังอย่างมากหากอยู่ในที่ๆคนเยอะ จะขับตามปกติ

สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าช่วยให้ผมหลุดรอดมาได้จากภัยต่างๆ คือ เมาไม่ออก เมาแล้วนอนที่บ้านเพื่อนเลย สร่างเมา แล้วค่อยกลับ ปัจจุบันเลิกเหล้าและน้ำเมาแล้วด้วยสาเหตุ 2 ประการที่เคยกล่าวไว้ก่อนนี้คือ รักแม่(ไปเที่ยวแล้วคุณแม่นอนไม่หลับ) และรักลูก(ลูกขอให้เลิกเหล้า)

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมเชื่อคือคุณความดีและการช่วยผู้ตกทุกข์ได้ยาก สิ่งที่ผมเคยกระทำไว้หลายครั้งหลายหน คือการช่วยปลาจากกลางทุ่งที่น้ำกำลังแห้งขอด ให้ลงสู่แหล่งน้ำอันอุดมสมบูรณ์จำนวนมากขอย้ำว่าจำนวนมากมาย ช่วยเพราะความสงสารและเห็นใจเขา ปลาบางตัวอาจด้วยความงุนงง จะอยู่บริเวณนั้นนานหลายๆ วันเลยทีเดียว ปลาเล็กปลาใหญ่ เมื่อจะช่วยก็ช่วยทั้งหมดครับไม่ได้แบ่งว่าอันนี้เอามากินอันนี้เอามาปล่อย คงเป็นเพราะการปล่อยนี้ผมจึงผ่านเรื่องราวต่างๆมาได้อย่างดี หลายๆ ครั้งพบผมไม่สบายใจอย่างมาก ก็ไปซื้อปลาที่ตลาดสดละครับ ไปก็สั่งเลยว่าขอซื้อปลากิโลนึง ใส่ถุงแล้วไปปล่อยที่ีท่าน้ำเลย แต่สิ่งหนึ่งที่น่าระวังครับ การนำปลาไปปล่อย ต้องดูสถานที่ อย่างเช่นนำปลาไปปล่อยหน้าวัด ผมเคยนำไปปล่อย ปลาใหม่ลงไปเป็นอาหารปลาตัวโตๆ ทันที ตามหน้าวัดที่ให้อาหารปลากันละครับ ตกใจครับ ปลาสวายกินปลาหมอตัวนาตัวที่ปล่อยไป .... หรือรอดไปก็เจอปลาดุก หากรอดไปอีกคงเจอชะโด ครั้งนั้นผมลืมคิดไปถนัดเลย..... กลายเป็นเอาปลาเป็นๆไปเลี้ยงปลาใหญ่ซะงั้น....

ท้ายนี้ ขอให้ทุกๆ ท่าน มีความสุขครับ ปูเสื่อนอนรอเข้าตระนาวศรีต่อครับ

 

โบ้ ชื่อน้องหมา สีแดง ขนเรียบสั้นแข็งแต่ไม่กระด้าง พันธ์ไทยแท้ๆ หางตั้งม้วนงอมาด้านหน้า ปุยหางด้านหลังออกสีอ่อนกว่าด้านหน้าสีนี้มีไล้เลื่อยมาทางใต้ทองจนถึงอก หลังขนย้อยสองแถวจากบั้นเอวยาวมาหมุนวนจากด้านในสู่ด้านนอก มาจากใหน ไม่มีใครรู้ อายุประมาณ ๑ เดือนกว่าๆ โซซัดโซเซมาถึงชายน้ำริมคลอง ปาดอ้ากว้าง ลิ้นห้อยออกมา หายใจเร็วๆ ด้วยความเหนื่อยอ่อนมุ่งหวังน้ำในคลองอันใสสะอาดเพื่อดับกระหาย
ชายคนหนึ่งอายุประมาณ ๔๐ ต้นๆ พายเรือพายมาศมาตามลำคลองเพื่อขายผลไม้ที่เพื่อนนำมาส่งให้จากไร่เร่ขายไปตามลำคลองเมื่อแลเห็นน้องหมาก็วาดเรือเข้าไปหาและทักทายพร้อมยื่นมือที่มีอาหารให้ไป ครั้งแรกเจ้าแดงน้อยไม่แน่ใจในความปลอดภัยจึงละล้าละลัง แต่เมื่อได้กลิ่นอาหารก็เข้ามาหา พร้อมกระดิกหางเล็กๆ ไปมา เมื่อได้ลิ้มรสอาหารแล้ว ก็ขออีก ชายคนนั้นก็ส่งให้ ในที่สุดรักแรกพบกันก็บังเกิดขึ้น มันยาวนาน ไม่มีใครรู้ได้เลยว่าความรักนี้มันล้ำลึกเพียงใดขนาดใหน เขาอุ้มเจ้าแดงน้อยลงในเรือแล้วพายกลับบ้านด้วยหน้าตายิ้มแย้ม เจ้าแดงน้อยนอนหลับมาบนตักเขายาวนานเท่าไรคงไม่รู้ตัว เมื่อชายผู้อารีย์มาถึงบ้านเขาก็อุ้มเจ้าแดงน้อยมาบนเรือนเลย (ปกติการเลี้ยงน้องหมาเมื่อก่อนนี้เราจะเลี้ยงกันใต้ถุนบ้าน ไม่นิยมเลี้ยงบนบ้าน) เจ้าแดงน้อยยังอยากหลับด้วยความอ่อนเพลียและเหน็ดเหนื่อยไปอีก จนวันรุ่งขึ้นมันคงงุนงง ทำไมจึงมีมนุษย์หลายคนมาจ้องหน้ามัน มาลูบหลังมัน หาโน่น นี่นั่นให้มันกิน ไม่นัานนัก มันก็รู้จักและสนิทกับทุกๆคนในบ้านเป็นอย่างดี หากปวดฉี่ปวดอึ จะรีบลงไปที่พื้นดิน ไกลบ้าน แล้วจึงอึหรือฉี่ เป็นอย่างนี้ประจำตั้งแต่มาถึงบ้านนี้ใหม่ๆ ไม่อุ้มขึ้นบ้านก็คร่ำครวญที่เชิงบันใดจนเขาสงสารต้องอุ้มขึ้นไป จนสามารถขึ้นลงเองได้ หากวันใดฝนตกเมื่อลงไปข้างล่างแล้วจะไม่ขึ้นบ้านเพราะเท้าเปลอะดินเหนียว อาจเป็นไปได้ว่าบันใด เป็นไม้หน้าสี่เมื่อเท้าเปลอะดินแล้วจึงทำให้ลื่นจึงไม่กล้าขึ้นก็เป็นได้
น้องหมาสีแดงเข้ม ถูกตั้งชื่อใหม่ว่าโบ้ มักไม่ค่อยอยู่กับบ้านเท่าไรนัก พากันลงเรือเที่ยวไปวันๆ กับคุณพ่อของผมเมื่อตัวใหญ่ขึ้น จะชอบไปยืนหัวเรือพายมาศ ทำลิ้นห้อย น้ำลายยืด หูตั้งหางชี้ คนพายท้ายก็ชอบใจ ไปใหนไปกัน ไปบ้านใหนๆ ไม่กลัวใคร หลายๆคนเคยออกปากขอไว้แต่คุณพ่อไม่ให้ใคร บอกว่าเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนกัน หากวันใดฝนฟ้าตก เจ้าโบ้จะมาแอบฝนที่ตักและกลัวเสียงฟ้าร้องมาก โบ้แข็งแรงกำยำ ไม่อ้วน หากเห็นคุณพ่อผม จะเห็นโบ้อยู่ด้วยเสมอๆ โบ้เชื่อฟังคนในบ้าน รู้ว่าตัวเองควรจะอยู่ตรงใหนของบ้าน ไม่นอนเกะกะ ไม่เจ้าอารมณ์ แต่ไม่เกรงน้องหมาบ้านใครๆ


============หายเหนื่อยแล้ว ขอไปลุยงานก่อนแต่.... มีตอนต่อไปนะครับ====

 

ขออนุญาตรบกวนสอบถามคุณอา และท่าน บก.ด้วยนะครับ พระของผมเองครับ

ขอบพระคุณครับ

 

ผละงานเรื่องปวดหมอง เข้ามานั่งหน้าจอชมดอกไม้ปจว.อังคาร-ชมพูจากน้องมากิ แสนสบายตา

---จบจากตอบโพสท์ที่ค้างไม่มาก จะนำไปสนุกกับ"มังกรบูรพา"ูรูปหล่อ-รูปเหมือนเกจิอาจารย์ระดับอ๋อง ของดี ปีลึก ราคาย่อมเยา เป็นลำดับต่อไป

 

เรียนคุณเขมฯ พระหลวงพ่อเดิมในกรอบในตลับ ไม่มีข้าง ไม่มีล่างใต้ฐาน(ก้น) น่าจะตอบยาก แต่บังเอิญผมเล่นพระชุดนี้มายาวนานตั้ง30-40 ปีก็พอตอบได้ว่า เค้าหน้าท่านผิด ตำหนิทุกอย่างทั้งที่สังฆาฏิ ตัวหนังสือด้านหน้าผิดหมด เมื่อเป็นดังนี้จึงไม่ต้องมองด้านหลัง

---ปัจจุบันมีหลายวัด ที่เล่นกันว่าทันท่าน ก็เชิญพาณิชย์กันตามสะดวก แต่เราเล่นเก่าโบราณสะดวกใจกว่า ทางค้าขายของคนรุ่นใหม่ ไม่ว่ากัน ดีกว่ายัดพวกผี พวกพรายมาเล่นกัน

 

ไม่ได้เขียนกลอนมา 2 วัน
ชักนอนเปล่าแล้วเหงาจิต
เห็นภาพดี-คำดี จากน้องเรย์
เห็นทีต้องร่ายสักนิด...

จงปล่อยวาง......ว่างในจิต
หยุดเพ่งพิศ.......คิดฟุ้งซ่าน
จิตในกาย..........ห่อนทรมาน
โลกเบิกบาน.......บันดาลธรรม!

 

เห็นภาพนี้จากหนูมุฯ ทำให้คิดได้ว่า น่าจะฝึกเจ้า 6 ตัวที่บ้านช่วยทำงานอย่างนี้มั่ง เลี้ยงเปลืองอาหารเม็ดเป็นสิบปี หมดทรายแมวหลายร้อยกระสอบแล้ว-ฮ่า

 

สวัสดีครับพี่วันและสมาชิกทุกท่าน วันนี้เข้ามาจ๊ะเอ๋กับพี่วันพอดี ยังติดตามตลอดครับใช้มือถิอไม่ค่อยสะดวกในการพิมพ์เลยไม่ค่อยได้ทักทายครับ

 

พระสมเด็จเสด็จ แต่ก่อนก็ฮือฮาอยู่บ้าง ทางโคราชมีเรื่องราวทำนองนี้2-3 วัด แต่ดังสุดก็หลวงปู่โชติระลึกชาตินี่แหละ

---ท่านเป็นอริยสงฆ์ที่มีเรื่องราวเหนือโลกระดับชาติ โลดโผนแต่ไม่น้ำเน่า พอมีเหตุผลฟังขึ้น ส่วนวัตรปฏิบัติก็ยอดเยี่ยม หาไม่คงไม่ได้ครองตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดวชิราลงกรณ์ ซึ่งเปรียบเสมือนวัดประจำพระองค์สมเด็จเจ้าฟ้าชาย หรือพระเจ้าอยู่หัวองค์ปัจจุบัน

---แม้พิธีพุทธาภิเษก พระในพระราชพิธีหลวงหรือวัดดังมากแห่ง จะพบชื่อ ลพ.โชติ ระลึกชาติเคียงคู่ หลวงปู่โต๊ะ บ่อยๆ จัดว่าท่านเป็นระดับ"อ๋อง"แถวหน้าแห่งวงการเกจิเมืองไทยยุคนั้นเช่นกัน

---ส่วนเรื่องสมเด็จที่พบ2,000องค์หลังท่านมรณภาพกับเรื่องราวเสด็จมาให้ท่าน ผมไม่ขอวิจารณ์ เอาเป็นว่าถ้าน้องสุทินชอบก็เก็บไว้บ้างก็ได้ในราคาอย่ารุนแรง สำหรับผมเอง ไม่เล่นและไม่มีครับ

---พระบางองค์ เราเขียนถึงแล้วต้องยึดคติ..."ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" แต่พวกจิ้งเหลืองบางรูป ไม่ต้องใช้คตินี้ก็ได้

---สำหรับหลวงปู่โชติระลึกชาติ ผมถือคติข้อแรก

---บุญปล่อยปลา ทำทานให้ชีวิตปลาที่ใกล้ตาย เป็นบุญรุนแรง มีบันทึกถึง"ผลแห่งบุญ"ในระดับพระไตรปิฏก อ้างถึงอดีตชาติพระพุทธองค์ หรือปรากฏอานุภาพผลแห่งบุญมากเรื่อง...ใครทำได้ก็เป็นเรื่องดีมาก สามารถอธิษฐานต่ออายุ ขจัดปัดเป่าโรคภัยจรพ้นตัวได้ ผมทำเป็นประจำทุกเดือนไม่เคยขาด ว่าแล้วพรุ่งนี้ได้เวลาทำอีกแล้วสิ

 

คุณพงศ์ฯจ๊ะเอ๋ได้ถูกจังหวะ โพสท์ขึ้นมา
ผมตอบสวัสดีทันที ขอบคุณการติดตาม
เงิน-งานรุ่งเรืองอย่าได้เหนื่อยโรยราครับ

 

เรื่องมิสเตอร์โบ้ เจ้าหนุ่มร่างแดง
หมาแกร่งน่ารัก แสนรู้ น่าตามอ่าน
อีกแล้ว ว่างก็เข้ามาต่อให้จบเด้อ