มีคำทำนายภัยพิบัติ พระยาธรรมที่ท่านทั้งหลายคิดว่าเชื่อถือได้กันบ้างหรือเปล่า

https://palungjit.org/threads/“10-พ...”-คำสอนของพ่อยังคงใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย.657877/

 

เหตุแห่งการเกิดแผ่นดินไหวตามหลักศาสนาพุทธ

[๙๘] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรพระอานนท์ เหตุ ๘ ประการ
ปัจจัย ๘ ประการเหล่านี้แล เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ๘ ประการเป็นไฉน ฯ

ดูกรอานนท์ มหาปฐพีนี้ตั้งอยู่บนน้ำ น้ำตั้งอยู่บนลม ลมตั้งอยู่บนอากาศ
สมัยที่ลมใหญ่พัด เมื่อลมใหญ่พัดอยู่ย่อมยังน้ำให้ไหว น้ำไหวแล้ว ย่อมยัง
แผ่นดินให้ไหว อันนี้เป็นเหตุ เป็นปัจจัยข้อที่หนึ่ง เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่
ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีฤทธิ์ ถึงความเป็นผู้ชำนาญใน
ทางจิต หรือว่าเทวดาผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก เขาเจริญปฐวีสัญญาเพียง
เล็กน้อย เจริญอาโปสัญญาอย่างแรงกล้า เขาย่อมยังแผ่นดินนี้ให้สะเทือนสะท้าน
หวั่นไหวได้ อันนี้เป็นปัจจัยข้อที่สอง เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระโพธิสัตว์จุติจากชั้นดุสิต มีสติสัมปชัญญะ
ลงสู่พระครรภ์พระมารดา เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้
เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่สาม เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระโพธิสัตว์มีสติสัมปชัญญะ ประสูติจาก
พระครรภ์พระมารดา เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้
เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่สี่ เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ
เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่ห้า
เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตให้อนุตรธรรมจักรเป็นไป เมื่อนั้น
แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยข้อที่หก เพื่อให้
แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตมีพระสติสัมปชัญญะ ทรงปลงอายุ
สังขาร เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็น
ปัจจัยข้อที่เจ็ด เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

อีกประการหนึ่ง เมื่อใด พระตถาคตปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสส-
*นิพพานธาตุ เมื่อนั้น แผ่นดินนี้ย่อมสะเทือนสะท้านหวั่นไหว อันนี้เป็นเหตุเป็น-
*ปัจจัยข้อที่แปด เพื่อให้แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

ดูกรอานนท์ เหตุ ๘ ประการ ปัจจัย ๘ ประการ เหล่านี้แล เพื่อให้
แผ่นดินไหวใหญ่ปรากฏ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ บรรทัดที่ ๒๖๓๖ - ๒๖๖๕. หน้าที่ ๑๐๘ - ๑๐๙.
http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=10&A=2636&Z=2665&pagebreak=0

 

นี้แหละครับ ทำไม่ผมถึงไม่ชอบเงิน ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะสร้างที่อยู่อาศัย ให้คนไม่มีบ้านได้อยู่ และคนที่ต้องการอยู่อย่างครอบครัวหรืออยู่แบบเพื่อน มาอาศัยอยู่ด้วยกัน ยาและอาหารเครื่องใช้ต่างๆ ก็ช่วยกันคิดค้นและทำมาหากินช่วยเหลือกัน ถ้าเป็นไปได้ มันคงจะดี

 

ผมเคยอดเพราะไม่มีเหมือนกัน ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างเลยครับ ช่วงที่ไม่มีผมไม่กล้าบอกครอบครัว กลัวครอบครัวเป็นห่วง ช่วงนั้นดื่มแต่น้ำ ไม่ได้กินข้าว ผม นอน และนั่งสมาธิตลอดเกือบ 1 เดือนเต็ม พอกลับมากินข้าว กระเพาะไม่รับสิ่งที่เราทานเข้าไป แรกๆทานได้นิดเดียว หลังจาก3วันผ่านไปทานได้เหมือนเดิมครับ งงตัวเองอยู่เหมือนกันว่าอยู่ได้ยังไง

 

บางครั้งผมเห็นคนจรเร่ร่อนตามทาง ไม่มีใครคุยด้วย บางครั้งผมก็ซื้อข้าวไปนั่งกินกับเขา และก็ถามปัญหาชีวิต นั่งคุยกันไปแบบบ้าๆบอๆ มันก็ทำให้เราได้รู้อะไรหลายๆอย่างเลยครับ

 

เงินไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย เงินไม่ได้ทำให้คนชั่วร้าย เพราะมันเป็นแค่วัตถุ ไม่มีชีวิตจิตใจ ตัวมันเองไม่สามารถชักนำใครให้เป็นคนชั่วได้ แต่คนชั่วร้ายเพราะความโลภ ความเห็นแก่ตัว ความไม่รู้ของตัวเองครับ

เมื่ออะไร ๆ ของเราไม่พร้อม อะไรที่ทำให้อยู่รอดได้ก็ต้องพึ่งมันไปก่อนล่ะครับ ผมจะไม่ปฏิเสธเงินนะ เพราะยังไงมันก็จำเป็นที่จะต้องได้ใช้ เพราะมันเป็นตัวกลางในการแลกเปลี่ยนที่ทุกคนยอมรับกันมาช้านานแล้ว เมื่อเรายังมีปัจจัยใด ๆ ที่หามาไม่ได้ด้วยตัวเอง ก็ต้องใช้เงินแลกเปลี่ยน แต่ก็ต้องระวังใจตัวเองไม่ให้โลภจนเกินไปอยู่ดีแหละครับ

ในมุมมองของผม เงินไม่ใช่สิ่งชั่วร้ายจริง ๆ นะ
แต่ การมอบเงินให้กับบุคคลบางจำพวกถือเป็นเรื่องที่ผิด

เช่น การถวายเงินแก่นักบวชในศาสนาพุทธ และศาสนาอื่นๆ ที่มีข้อห้ามในการรับเงิน หรือนักบวชในศาสนาอื่น ที่มีจุดประสงค์ในการบำเพ็ญเพื่อการหลุดพ้น

 

ช่วงนี้ชอบฟังธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์มากครับ
แม้ส่วนใหญ่ท่านจะสอนเรื่องการปฏิบัติก็เถอะ

แต่การปฏิบัติตามแบบท่านมันทำให้เราคลาบตวามหงุดหงิดอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้หลายเรื่องเลย

โดยเฉพาะการ ก้าวข้ามเวทนาทางด้านร่างกาย
ยุงกัด เจ็บก็ตามดูความเจ็บดู ใจไม่ทุกข์ เจ็บก็เรื่องของมัน ใจเราไม่ทุกข์เราอยู่ได้
ร้อนก็ตามดูความรู้สึกก็รู้ว่าร้อน ใจไม่ทุกข์ ร้อนก็เรื่องของตัว ใจเราไม่ทุกข์เราอยู่ได้

เบื้องต้นผมก็ทำได้แค่นี้แหละ

คำอทิษฐานที่ว่าขอให้ได้ฟังธรรม ได้ฟังแนวทางการฝึกจิตที่เหมาะกับจริตของตัวเองของผม สัมฤทธิ์ผลแล้วสินะ

 

แต่มนุษย์กำลังเดินอยู่บนเส้นท่างที่มารสร้างขึ้นนะครับ มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาก็ต้องตกเป็นทาสของเงิน

 

ธรรมดาแหละครับ ตั้งแต่จักรวาลเกิดจนถึงดับ

ศาสนาพุทธเกิดขึ้นมาเมื่อเทียบกับการคงอยู่ของโลกก็ได้เปรียบได้แค่ แสงที่เกิดจากการจุดพลุส่องวิถี ที่ยิงมาจากทางออกจากเส้นทางของมารในเวลากลางคืน

สมมุติ กลางคืนยาวนาน 850 ปี อาจจะมีพลุส่องวิถี ยิงขึ้นฟ้าแค่ห้าครั้งบ้าง สองครั้งบ้าง บางคืนไม่มีเลย

มนุษย์เราก็เลยชินกับการใช้ชีวิตบนเส้นทางของมารมากกว่า

บางครั้งก็เลยยากที่เราจะเห็นว่าสิ่งที่เราทำจนเป็นความชิน เป็นความทุกข์


การแพ้มารเราอาจแพ้บ่อย และเราอาจจะแพ้มายาวนาน แต่การชนะมาร ต้องการการชนะที่ยิ่งใหญ่ไม่กี่ครั้งหรอก ถ้าชนะมารจนเข้าถึงอรหัตผลได้ มารก็ทำอะไรเราไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

 

ศาสนาพุทธ มีค่ามากยิ่งกว่าสิ่งใด เพราะช่วงเวลาที่ศาสนาพุทธดำรงอยู่ เมื่อเทียบกับเวลาที่เราดำรงอยู่ในวัฏสงสาร มันสั้นนิดเดียว

ใครไม่เห็นค่า ก็ปล่อยเขาเถอะครับ บางครั้ง ตัวเราในสมัยที่ยังไม่ได้เห็นค่าของศาสนาพุทธ ก็ไม่ได้ต่างจากเขาหรอก ถ้าเราเข้าใจตรงนี้ เราจะเข้าใจว่าทำไมเขาไม่เห็นค่าของศาสนา

บางครั้งอาจจะรู้ด้วย ว่าควรจะชักจูงคนที่ไม่เห็นค่าของศาสนาเข้ามาในศาสนายังไง

แต่ผมเองก็สติปัญญายังน้อยน่ะนะครับ ได้แต่ค่อย ๆ เรียนรู้ไป ยังทำอะไรได้ไม่มากเท่าไร

 

คุณซาตานครับ ผมมีคำถาม

ถ้าเราดูความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับร่างกาย

อย่างเช่น คันยุงกัด ควรตามดูความรู้สึกคันจนมันหายไปเอง หรือ แค่ดูให้รู้ว่าคัน แล้วไม่สนใจ มากกว่าครับ

 

ให้ดู ความรู้สึกในจุดนั้น และสังเกตุเอาว่าเนื้อสภาวะตรงจุดนั้นจะมีความรู้สึกไม่เหมือนกับส่วนอื่น ให้ลองสังเกตุไปเรื่อยๆทั้ง สภาวะของที่ๆโดนกระทบด้วยอะไรสักอย่าง กับเนื้อของความรู้สึกตัวในจุดอื่นต่างกันยังไง

โดยทดสอบโดยการเคาะแขนตัวเองก็ได้ ก็จะพบว่า "ความรู้สึกตัวในที่ๆโดนอะไรกระทบ" จะควบแน่นและก่อนจะแน่น จะเกิดคลื่น(ขอใช้คำนี้เพราะมีสภาวะไหล)ความรู้สึก(ที่แน่นกว่าสภาวะความรู้สึกตัวตามปกติ)กระจายเป็นวงไป และเมื่อสังเกตุได้แล้วก็ให้สังเกตุจนเจอสภาวะความรู้สึกตัวตามปกติที่ไม่มีอะไรกระทบ

ต่อมาเมื่อเจอแล้วก็ลองระลึกรู้สึกตัวไปเรื่อยๆจะพบว่าเนื้อกาย มันเปลี่ยนตาม อารมณ์ เช่นอารมณ์ไม่ดี จะเกิดสภาวะทุกข์ขึ้น(กดดัน) ซึ่งเนื้อกายที่เป็นทุกข์ทั้งหมดนั้นจะมีลักษณะต่างกันไป เช่นร้อนรุ่มแผดเผา(โกรธ). หรือร้อนรุ่มแต่คล้ายน้ำ(หื่น) ซึ่งสภาวะใดๆที่เป็น ทุกข์ ไปอบายทั้งหมด

ดังนั้นให้ท่านซะลิวันตามรู้สึกในทุกสภาวะก่อน เพราะที่บอกรู้เฉยๆของผมนั้นเป็นสภาวะที่รู้ทุกสิ่งในตนและเนื้อสภาวะภายนอกตน(เนื้อกาย อัตตาจิต ภายนอก และ กายเนื้อ) ไม่ใช่สักว่ารู้แต่ไม่รู้นะครับ ยกตัวอย่างเช่น อืมเจ็บมันก็เท่านั้นแต่อัตตาจิตยังเพ่งไปเป็นเนื้อกายที่เจ็บอยู่อย่างงี้ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนอกจากหลอกตัวเองครับ

และเหตุที่ให้ตามสังเกตุก่อนเพราะเดี๋ยวจะเข้าใจผิดกับคำว่ารู้เฉยๆ เพราะคำนี้หากไม่ได้อธิบายกลัวว่าท่านซะลิวันอาจจะเข้าใจผิด จนกลายเป็นอสัญญีได้ (ไม่รู้อะไรทั้งนั้นเพราะอยู่ในสภาวะเฉยๆ(อรูป)กับทุกสรรพสิ่งไม่รู้เนื้อกาย และความเป็นตนว่าอยู่ที่ไหนด้วย)

ดังนั้นคือให้ตามดูอาการของทุกสภาวะธรรมไปก่อน จนกว่าจะรู้และเลือกไม่เอาทุกข์ได้(ยังรู้ทั้งเนื้อกายเวทนา(ความรู้สึกตัว) เนื้อของสภาวะภายนอก และสภาวะอัตตาจิต และกายเนื้อ)

และทดลองไม่ทุกข์แบบง่ายๆคือลองทุบตัวเองให้เจ็บดู และเพ่งความรู้สึกไปที่จุดนั้น ความเจ็บ(ไม่จำเป็นต้องเจ็บ ขอแค่เป็นสภาวะธรรมใดๆก็ได้) จะพบว่าสภาวะในจุดนั้นจะเข้มข้นขึ้น และขณะที่เจ็บอยู่ให้ลองสนใจภายนอก เช่นสภาวะเบาบางของอากาศ หรือลมที่กำลังเคลื่อน จะพบว่า จุดนั้นที่เจ็บเราแทบไม่รู้สึกเลย หรือต่อให้รู้สึกเราก็ไม่อะไรก็มัน เราไม่ทุกข์ไปกับมัน

Edit : แต่ตามกรณีข้างบนคือการเพ่งไปที่ภายนอก ขณะที่อยู่ย้ายกับ ภายนอก และภายในกาย ให้สังเกตุว่าจุดอื่นๆมันกลับมีสภาวะของมันอยู่ตามปกติ ซึ่งเรารู้อยู่แต่มันโดนปิดบังโดยการดูครับ

 

กระผม จึงบอกว่า ถ้า ไพร่ฟ้าหน้าใส
ดุจมีต้นกัลปพฤกษ์ เติมเต็ม ปัจจัย 4 ประชากรจะมีความสุขทางกายภาพ นำมาซึ่งจิตใจ ...
การทดสอบ บางครั้ง กระผมว่า คือการทำลายมากกว่าขอรับ. เห็นคนยากแค้นมากๆ จะโทษเวรกรรมอย่างเดียว กระผมว่าก็ไม่เห็นสม
ด้วยว่าคนเรามีการท้อถอยกันได้ถ้าทำดีแล้วผลตอบแทนมันช้า หรือ ชาติหน้า แต่ คนรอบข้างอยู่เฉยๆก็ชีวิตดีกว่า ไม่ต้องดิ้นรน อะไรแบบนั้น
กรรมเป็นตัวจัดสรรทุกสรรพสิ่งในวัฏรสงสาร และทำให้เราเข้มแข็ง และ ท้อถอย จนถอดใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ กระผมจึงต้องทบทวนอะไรหลายอย่างขอรับ..

ดูเหตุ ดูปัจจัย ดูกำลัง ดูสติปัญญา ดูทรัพยากร
ให้เป็นไปได้ด้วยความพร้อมเพรียง มิใช่ ดันทุรัง..

เรามีพระพุทธศาสนา พระไตรปิฎก พระธรรม พระสงฆ์ มีวัดวาอาราม มากมาย.. มีทรัพยากรอาหาร พืชผัก ภูมิประเทศที่ไม่มีมหันตภัยธรรมชาติรุนแรงเสมือนมีสิ่งที่เตรียมพร้อมเป็นอย่างดี แต่การจัดสรร การให้ อย่างพอเพียง. และเพียงพอ มันขาดตรงนี้

คนดีไม่ได้รับการยกย่องเชิดชู ไม่ได้รับค่าตอบแทน
คนดีวัดด้วยนามสกุล อำนาจ ราชศักดิ์ คนหน้าตาดี
และการศึกษา ไม่ได้บอกว่า เป็นคนที่เชี่ยวชาญและมีศีลธรรมและใจที่จะทำงานส่วนรวมได้ดี

กระผมอาจจะบ่นบรรยาย แต่ นี้คือความจริง ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ คนดีมีธรรมมีศีล ถูกกลืน ถูกบั่นทอน
จิตสำนึก โดยการที่เรียกว่า ทดสอบ แต่กระผมว่า คือการ ทำลาย ขอรับ...

พอคนดีเสียสละชีพ หรือ ฆ่าตนเพื่อว่าเขาไม่ได้ทำผิด
กลับโดนดูหมิ่นว่า โง่ เพียงแค่บางครั้ง เขาอาจตะไม่อยากร่วมแผ่นดิน ร่วมยุค กับพวก อสัทธรรม พวกมาร พวกเดียรภัย ก็เป็นได้นะขอรับ

ขอให้รักษาตัวนะครับ

 

ต้องหาคนช่วยรักษาคับ คุณวิน

 

ต้องหาคนบริจาค ทุนการศึกษา เลี้ยงอาหารเย็น อย่างท่านฟอลสิคร้าบ

 

วิหารทานคับแหม แบ่งปันในสิ่งที่เรามี เอิ้กๆ

เพื่อชีวิตที่ดีของน้องๆ

 

Satanial มาเป็นอาจารย์แต่เช้า ดื่มน้ำเต้าหู้ไหมครับ

 

อิอิ

 

ท่านเป็นพระเถระสายวิปัสสนา ที่ทรงภูมิสูงท่านนึงเลยครับ สาธุ

 

กระผมขอเป็นโคล่าแล้วกันครับจะเอาไปโชคกับบุหรี่ 555