7 รอบ 84 พรรษา ในหลวงอานันทมหิดล

จากการที่ได้เคยอ่านหนังสือ “ก่อนเสด็จ...ลับเลือนหาย” ซึ่งม.ร.ว.กิติวัฒนา ปกมนตรี ถ่ายทอดความความประทับใจพระจริยวัตรอันงดงาม โดยกล่าวถึงแรงบันดาลใจว่า จากความฝันช่วงใกล้รุ่งเช้าเมื่อกว่า 10 ปีที่ผ่านมา เห็นตัวเองในงานมหาสมาคมที่เต็มไปด้วยบุคคลรุ่นใหม่ๆ ยืนสังสรรค์ในห้องโถงงดงาม กลางห้องมีบุคคลลักษณะท่าทางสง่าผ่าเผย ผิวพรรณผุดผ่องมีราศีแตกต่างจากผู้อื่นในที่นั้น ตนเดินเข้าไปเพ่งมองใกล้ๆก็ตกใจเพราะบุคคลนั้นคือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล พระยุวกษัตริย์ผู้ทรงเป็นที่รักยิ่งแห่งทวยราษฎร์ “ในความฝันก้มลงกราบแทบเบื้องพระยุคลบาทด้วยความจงรักภักดี และสังเกตเห็นว่าแม้พระรูปยังคงงดงามยิ่งผู้ใดในแผ่นดินเฉกเช่นที่เคยมีวาสนาได้เฝ้าฯเมื่ออายุเพียง 12 ปี พระพักตร์คงไว้ซึ่งแววแห่งเมตตาธรรม แต่ค่อนข้างหม่นเศร้า ตรัสว่า "เดี๋ยวนี้ไม่มีใครรู้จักพระองค์แล้ว" เมื่อตกใจตื่นยังคงวนเวียนกับความฝันไม่สามารถปล่อยวางได้ จึงคิดว่าหนทางเดียวที่ข้าแผ่นดินที่ได้เติบโตมาอย่างผาสุกในแผ่นดินของ พระองค์กระทำถวายได้คือการเผยแพร่พระคุณธรรมความดี ความเมตตาที่พระราชทานแก่พสกนิกรโดยไม่ทรงเลือกเชื้อชาติ ศาสนา พระราชกรณียกิจที่ก่อเกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติในช่วงรัชกาลแสนสั้น ให้เป็นที่ประจักษ์แก่บุคคลรุ่นหลัง ดังที่หลายๆท่านคงจะได้เคยอ่านหรือผ่านหูผ่านตามาบ้างไม่มากก็น้อยแล้วนั้นฯ
ประกอบกับได้ปีพ.ศ. 2552 นี้ หาก"ในหลวงอานันท์"ยังมีพระชนมชีพอยู่ ก็จะทรงพระเจริญพระชนมายุครบ 7 รอบ 84 พรรษาบริบูรณ์ นับเป็นวโรกาสพิเศษที่ควรแก่การน้อมรำลึกนึกถึงเป็นอย่างยิ่ง

ด้วย เหตุนี้ "พุทธวงศ์" ในฐานะที่ได้เกิดมาเป็นพสกไทยในปรัตยุบันวาร จึงมีดำริที่จะได้เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำการสนองพระเดชพระคุณถวายแด่พระองค์ ท่าน ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ที่ดีเยี่ยมและเพียบพร้อมด้วยพระคุณสมบัติชั้นเลิศ อันเป็นที่รักที่หวังของประชาชนมากที่สุดพระองค์หนึ่ง เพื่อมิให้ต้อง"เสด็จลับเลือนหาย"ไปกับกาลเวลา ในโอกาสอันพิเศษสุดที่หลายๆคนอาจจะลืมเลือนหรือนึกไม่ถึงตามสมควรสืบไปดุจนี้เสียเลยทีเดียว......

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100"> <tbody><tr> <td></td> </tr> </tbody></table> <!-- --> บางตอนจาก
www.gmwebsite.com

 

ทรงเป็นพระโอรสองค์ที่ 2 ในสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร์ อดุลยเดชวิกรมบรมราชชนก และสมเด็จพระศรีนคริ<wbr>นทราบรมราชชนนี ทรงพระราชสมภพเมื่อวันอาทิตย์ที<wbr>่ 20 กันยายน พ.ศ. 2468 ณ เมืองไฮเดลเบอร์ก ประเทศเยอรมนี พระองค์ไม่เพียงแต่<wbr>ทรงพระราชสมภพในต่างประเทศเท่<wbr>านั้น หากยังทรงต้องประทับอยู่ต่<wbr>อมาพร้อมด้วยสมเด็<wbr>จพระบรมราชชนกและพระราชชนนี เนื่องจากสมเด็<wbr>จพระบรมราชชนกประทับทรงศึกษาวิ<wbr>ชาแพทย์อยู่ในขณะนั้น ทรงศึกษาวิชาเบื้องต้<wbr>นในประเทศไทย แล้วเสด็จไปทรงศึกษา ต่อ ณ ประเทศสวิสเซอร์แลนด์



ทรงขึ้นครองราชยสมบัติ เมื่อพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้<wbr>าอยู่หัว ทรงสละราชสมบัติ ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2477 นั้น คณะรัฐบาลด้วยความเห็<wbr>นชอบของสภาผู้แทนราษฎรจึงอัญเชิ<wbr>ญพระองค์ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์องค์ที่ 8 แห่งราชจักรีวงศ์ทรงพระนามว่า พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานั<wbr>นทมหิดล อดุลยเดชวิมลรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร์สยามินทราธิราช ขณะทรงมีพระชนมายุ 9 พรรษา โดยมี พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นอนุวัตรจาตุรนต์ พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้า อาทิตย์ทิพอาภา และ เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) เป็นคณะผู้สำเร็<wbr>จราชการแทนพระองค์

 

เกล้ากระหม่อมไม่เคยลืมพระองค์ มีแต่ความจงรักภักดีต่อพระองค์และในหลวงองค์ปัจจุบัน อย่างที่ไม่อาจจะใช้คำใดเทียบได้ ขอพระองค์สู่สวรรคาลัยและคุ้มครองประชาชนชาวไทยด้วยเถิด