นี่ ๆ เหล่านักปฏิบัติ จ๋าาา ช่วยวิสัชนา ตอบ นู๋บี ทีซิ ว่า ขรัวตาจะตีไหมค้าาาาาาาา ?

ไม่ได้ว่า พระคริสต์ แต่ว่า เตือนคุณว่า อย่าไปหลงทาง

ตัณหาของเรา นั่นแหละ มันจะบีบคั้นตัวเรา

 

ตัณหา ความอยากรู้ อยากเห็น ของเรามันก็มีเป็นเรื่อง ปกติ อยู่แล้ว
ถ้าไม่ได้ทำผิดศีล5 ไม่ได้ไปคิดร้ายเบียดเบียนคนอื่น แล้วจะหลงไปไหนได้
เราก็หัดรู้ทันตัวเอง หลงบ้าง มีสติบ้าง เป็นเรื่องปกติของเรา
เรารู้แต่ว่า ใครทำความดี เราก็สนับสนุนทั้งนั้น
ใครชวนทำบาป เราก็ห่างๆ ไม่สังฆกรรมด้วย ก็แค่นั้น
เราชอบคบหาบัณฑิต คนมีความดี คนมีความรู้ เราชอบศึกษาปัญญาของคนรู้จริงทำจริง
พวกที่วันๆ เอาแต่ยกตนข่มท่าน พวกฉันถูกพวกโน้นผิด แล้วก็โจมตีกันอยู่นั่น
พวกอย่างนั้นน่ะ เราเรียกว่า พวกสาวกลัทธิสีลพตรปรามาส ไม่ควรข้องแวะ
ไม่ประเทืองปัญญาของเรา

 

ใครใช้ให้คุณ ส่งจิตออกนอกไปสนใจเรื่องชาวบ้านเล่า
คุณไป วิพากษ์เอง ว่านั่นดี นี่ไม่ดี

วางไม่เป็น ดับไม่เป็น ไม่ถูกจุด มันก็ร้อนนะสิ ชิมิ

 

ไม่ข้องแวะ เพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์ต่อตัวเราเอง
สู้เอาเวลาไปศึกษาหาความรู้ในเรื่องที่เราสนใจจะเป็นการใช้เวลาการหายใจในโลก
อย่างมีประโยชน์กับตัวเรามากกว่า ไม่ได้ร้อนเพราะพวกเขาเหล่านั้น แต่มันไร้ประโยชน์
เข้าใจบ่อ ท่านขันธ์ ไม่มีประโยชน์ตน ไม่มีประโยชน์ท่าน เสียเวลาหายใจทิ้งไปวันๆ
คบคนพาล พาลพาให้เสียเวลา ฟุ้งซ่านเสียจริต เวลายิ่งมีน้อยๆอยู่
อีกไม่กี่สิบปีก็เด็ดสะมอเร่แร้ววววว จะทำอะไรก็ทำไป เจริญสติ เจริญสมาธิ เจริญปัญญา
ที่มันมีประโยชน์ต่อเองก็ทำไป อย่าให้เสียเวลา
อกุศลจิตไม่ต้องไปเจริญมันให้มาก แค่ที่มันเกิดตามปกติของมันก็เยอะอยู่แล้ว
ไม่ต้องไปช่วยให้เจริญขึ้นอีก พวกที่มันชอบเจริญแต่อกุศลจิต เตือนแล้วไม่ฟัง
ก็ต้องปล่อยมันไปตามเวรตามกรรม กรรมใครกรรมมัน อยากก่อกรรมก็ต้องรับกันไป
เราไม่ร่วมสังฆกรรมด้วยหรอก

ก็มีแค่นี้แหละ ไม่ได้หนีร้อน ไม่ใช่ดับร้อนไม่เป็น ปล่อยวางไม่ได้ แต่มันเสียเวลากับพวกไม่รู้เหนือรู้ใต้

 

ดับไม่เป็น ปล่อยวางไม่ได้ ยังจะแก้ตัว

 

หึ หึ หึ หึ

เรื่องของเรา เราชอบที่ไหน เราก็ไปสังฆกรรมที่นั่น

ดับเป็นหรือไม่เป็น ปล่อยวางได้หรือปล่อยวางไม่ได้ ก็มีแต่เราที่รู้ตัวเอง

ท่านขันธ์จะมาสู่รู้อะไรกับเรื่องของเรา

 

พุทโธ บ้างนะ ผมเป็นห่วง....

พุทโธ นี่...กระเทือนถึงพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์เลยนะ

 

คุณ น่ะ ห่วงตัวเองบ้างเถอะ โดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เป็นตัวของตัวเองซะ แล้วพิจารณาธรรมของตัวเองตามจริง
อย่าไปเชื่อพวกสติแตกให้มาก พวกที่วันๆมีแต่คิดร้ายป้ายสีคนอื่น
ไปสังฆกรรมกับพวกนั้นมากๆ ระวังจะโดนลากไปอยู่ที่เดียวกัน

ขี้เกียจจะเตือนแล้ว
สัจจะลูกผู้ชาย พูดแล้วต้องทำให้ได้
ถ้าไม่คิดจะรักษาคำพูด ทีหลังก็อย่าพูดอะไรเลยจะดีกว่า
ถึงไม่พูดอะไร ก็ไม่มีใครเขาว่าอะไรหรอก ไม่เสียหมาด้วย
ผู้หญิงบางคนเขายังรักษาคำพูดได้
เขาพูดจริงทำจริง เขาก็ได้สัมผัสของจริง

การกระทำสำคัญกว่าคำพูด
คนที่พูดคำว่าพุทธโธทุกเช้าค่ำ แต่ไม่รู้อะไรในเรื่องพุทธโธ เลยซักกะติ๊ด
จะไปรู้เรื่องของคนที่ทำพุทธโธอยู่ทุกวันทุกเวลา ได้อย่างไร
พูดไปคุณก็ไม่เข้าใจหรอก และเราก็ขี้เกียจจะพูดกับคนไม่รู้ อีกแล้วด้วย
ทางใครทางมันเถอะ คุณก็ทำให้มันรู้แจ้งเห็นจริงให้ได้ก่อนก็แล้วกัน
อย่าให้มารในใจมันหลอกเอา คนอื่นที่เขารู้เขาเห็นจะสมเพชเอาได้

ปล. คนที่รักษาสัจจะ รักษาคำพูดตัวเองไม่ได้ จะไปรู้เรื่องของพุทธโธให้ถูกต้องได้อย่างไร

 

ถึงใครเค้าจะหลอกผมก็ช่างเค้าเถอะ
เค้าไม่เอาผมไปฆ่าทิ้งหรอก

การจะอยู่จะไป
ผมมีเหตุผลของผม

ส่วนใครจะว่ายังไง
มันก็ปากเค้า มือเค้า
อยากจะพิมพ์อะไรก็พิมพ์ได้ทั้งนั้นล่ะ
ไปห้ามเค้าไม่ได้หรอก

ถ้าการอยู่ของผมยังเป็นประโยชน์อยู่บ้าง
ถึงจะโดนอะไรบ้างก็ช่างมันเถอะ
ก็โดนอยู่ประจำอยู่แล้ว
คุณไม่เห็นเหรอ...

ป.ล.ถ้าผมไม่มีหลักมีเกณฑ์ในการปฏิบัติ ผมไม่กล้าพูดเรื่องธรรมะพวกนี้หรอก

 

เราเตือนคุณแล้ว จะทำอะไรต่อไปก็เรื่องของคุณ ชีวิตก็ของคุณ
เลือกแบบไหน ก็ได้อย่างนั้นแหละ ทำกรรมแบบไหนผลก็ได้แบบนั้น
คนฝึกสมาธิ ถ้าไม่มีสัจจะ ก็มีแต่ฝันลมๆแล้งๆ มีแต่หลอกตัวเอง แล้วก็หลอกคนอื่น
เราจะไม่สนทนากับคุณอีกต่อไป เพราะไร้ประโยชน์ เชิญคุณอยู่กับฝันต่อไปเถอะ
ต่างคนต่างอยู่นะ ทางใครทางมัน ทางของฉัน ฉันเลือกเอง ฉันพิจารณาเองได้

ปล. สัจจะยังรักษาไม่ได้ ยังจะพูดเรื่องธรรมะ อีก ความน่าเชื่อถือมันหมดไปตั้งแต่ไร้สัจจะแล้ว
ไม่ได้ต้องการทับถมใคร เราพูดแต่สิ่งที่เราเข้าใจแบบตรงไปตรงมาเท่านั้น

 

ก็จะให้ว่ายังไง
อะไร ๆ ก็อ้าง สัจจะ สัจจะ

ถ้าสมมติคุณโมโหลูกของคุณ
แล้วคุณบอกว่า "ฉันจะไม่เลี้ยงแกอีกแล้ว"

ถ้าคุณกลับไปเลี้ยงลูกคุณจะไม่เสียสัจจะไปเหรอ
แล้วถ้าคุณไม่เลี้ยงลูกของคุณเพราะสัจจะ
แล้วลูกของคุณจะอยู่ยังไง
อนาคตของเค้าจะเป็นยังไง

สัจจะ ก็ต้องเป็นสัจจะที่มีเหตุมีผลสิ
ถ้าตั้งสัจจะในทางดี การไม่ถอยน่ะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

เกิดตั้งสัจจะว่า
เอาล่ะวันนี้ต้องปล้นบ้านนี้ให้ได้
พอดีก่อนออกปล้นพระมาโปรด มาเทศนาสั่งสอนให้ละบาป
แต่คุณยังต้องถือสัจจะว่า ต้องปล้นบ้านนี้ให้ได้อีกเหรอ....

 

ว่าจะไม่พูดแล้วนะ แต่เอาเถอะเรา ก็มีลูก เราจะบอกให้
สัจจะ เวลาที่พูดกับคนอื่นเพื่อแสดงความจริงใจ
ไม่ใช่การผายลมทิ้งเพื่อระบายความอัดอั้นมันคนละเรื่อง
คนที่บอกว่าตัวเองรู้ธรรมะ แต่ขาดสติ ขาดความจริงใจ จะพูดอะไรก็ไม่คิดถึงผลดีผลเสีย
คิดอยากจะพูดอะไรก็พูดออกไป เหมือนพวกนิยายประโลกโลก มีแต่อารมณ์ที่ไร้สาระ
มันผิดวิสัยของผู้ปฏิบัติธรรม และผู้มีธรรมเป็นอุปนิสัย
บางคนที่เขาคุยกับคุณอยู่ แหย่คุณเล่น ทดสอบวุฒิภาวะของคุณ
เขามีเจตนาทดสอบธรรมที่มีในตัวคุณ ที่คุณแอบอ้างไว้ ว่ามีธรรมอย่างโน้นอย่างนี้
พอโดนจี้จุดมากๆ ก็พูดจาไร้สาระ ไร้ความรับผิดชอบออกมา ไม่เคยรู้ตัว
ไม่เคยสำเหนียกว่า คนพูดจริงทำจริง ที่เรียกว่ามีสติคิดพิจารณาก่อนพูดเขาทำยังไงกัน
ก็ยังผิดซ้ำผิดซาก ส่วนคนที่คุณไว้ใจเชื่อถือว่าเป็นคนที่หวังดีต่อคุณ ก็ไม่เคยแนะนำสิ่งที่ถูกที่ควร
มีแต่ชวนกันลงต่ำ สติสตังค์ การควรพูดไม่ควรพูด การควรทำไม่ควรทำ ก็ไม่เคยแนะนำกัน
มีแต่พากันลงต่ำ ให้กิเลสตัณหามันขี่คอ คุณจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ มันก็เรื่องของคุณ
แต่เราบอกให้ ไม่มีใครเขาสนใจคำพูดของคุณหรอก ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
เล่นลิเก แสดงพระเอกไปวันๆ มีพวกลิงกังมาชูมือสนับสนุนบ้างเป็นระยะๆ
พอไม่ให้รู้สึกตัวว่าโดดเดี่ยว แต่คนอื่นที่เขามองออกนะ เขาสมเพชคุณกันทั้งนั้น
มีแต่คุณเท่านั้นแหละ ที่ไม่เคยรู้ความจริงอะไรเลย ถ้าคุณไม่รู้จักปรับปรุงตัว
ไม่มีพัฒนาการที่ดีขึ้น คุณก็เป็นได้เพียงตัวตลกให้คนโน้นเชิดทีหนึ่ง คนนี้เชิดทีหนึ่ง
เราพูดจากความรู้สึกที่ตรงๆ ไม่อ้อมค้อมแล้วนะ ถ้าคุณไม่ยอมรับ ก็ดูต่อไปแล้วกัน
คุณจะหาความสุข ความสงบ จากใจคุณไม่ได้เลย
เพราะการพูดโดยไม่คิด พูดโดยขาดสติ พูดโดยการขาดความรับผิดชอบ มันจะบั่นทอน
ทำให้คุณเสื่อมจากคุณธรรมที่มีอยู่ ไม่ใช่คนอื่นเขาทำคุณ เป็นแต่คุณทำตัวคุณเอง

ทางแก้ไขก็มี คุณก็ลองสงบใจพูทธโธอย่างที่ปากคุณพูดว่ามีเสมอมา
แล้วพิจารณาการกระทำของคุณเองด้วยใจที่เป็นกลางไม่เข้าข้างตัวเอง
แล้วตอบตัวเองให้ได้ว่า ที่ทำมาทั้งหมด ทำด้วยความมีสติ หรือขาดสติ

 

อ้อ ก่อนจะพูดอะไร กรุณาตั้งสติพุทธโธ ก่อนที่จะพูดนะ
เพราะ ก่อนพูด เราเป็นนายของมัน หลังจากพูดไปแล้ว มันจะเป็นนายของเรา
เพราะคนมีธรรม พูดอะไร ก็ต้องทำตามนั้น ไม่มีผายลมทิ้งแบบ สวะๆ หา สาระ อะไรไม่ได้
ส่วนคนไม่มีธรรม ก็ไม่จำเป็นต้องรักษาธรรม ไม่จำเป็นต้องรักษาคำพูด

คุณเป็นแบบไหน ก็พิจารณาแล้วเลือกให้ถูกกับสิ่งที่ตัวเองคิดว่าเป็น

 

ตอนเย็นจะมาตอบให้

ก็อย่างนี้จะให้ว่ายังไง
แม้พระพุทธองค์ก็ยังถูกคนเข้าใจผิดได้....

 

คนพูดจริงทำจริง เขาไม่มานั่งแก้ตัวหรอก
เขาทำกันให้เห็นกะตากันจะจะ

ของจริงนิ่งเป็นใบ้
พวกที่เอาแต่พูดแก้ตัวไม่เคยยอมรับความจริง มันก็หาเรื่องพูดไปได้เรื่อยๆ ไม่มีหยุด
คนจริง แม้จะโดนเข้าใจผิด เขาก็นิ่งเป็น ถ้ารู้ว่าไม่มีประโยชน์ พูดมากไปก็เหมือนแก้ตัว
คำพูดมันไม่มีน้ำหนักอะไรหรอก มันต้องแสดงให้เห็นด้วยการกระทำ
แค่นิ่งๆ ไม่ตอบโต้ ไม่แก้ต่าง ไม่แก้ตัว ยังทำไม่ได้ จะเรียกว่ามีสติ มีสมาธิอะไรได้

 

เสียเวลาพูดจริงๆ เลย ไม่ต้องมาตอบแล้วนะ ขี้เกียจอ่าน
จะรอดูการกระทำของคุณอย่างเดียว ถ้าจะพิสูจน์ตัวเอง
ขอให้พิสูจน์ด้วยการกระทำ เพราะคำพูดที่เหมือนผายลมมันไร้ความน่าเชื่อถือ

 

ดีแล้วครับ เจ๊ขวัญ อย่าไปเสวนากับนายพะโล้มัน
คนอย่างนี้ไร้ค่า ไร้ราคาแถมอย่างหนาด้วย
ผมเตือนให้นะครับว่า นายพะโล้นี้โกหกเก่ง
แถมขี้หลีอีกต่างหาก มีครอบครัวแล้วอย่างเจ๊
อย่าคิดว่าปลอดภัยนะ สเป๊กมันเลยละ
ไม่เชื่อไปถามนาย"เก่ง"หรือนาย"ทำมาพูด"ดูก็ได้

ผมมีคำพูดประโยคหนึ่งให้ดูครับ ประโยคนี้จะอยู่ไปจนชั่วฟ้าดินสลาย


"ต่อไปนี้ท่านจะไม่ได้เห็นผมอีกแล้ว"
คนพูดแกอย่างหนาครับเลยต้องพิมพ์ตัวหนาๆหน่อย 5555ฮิ ฮิ ฮิ หุ หุ หุ

 

แวะมา
PC พัง Install ไปหลายยกแล้ว
ไปยืม laptop โน้ตบุ๊ค เขามาเล่น ฮี่ๆๆๆๆ

:boo:

 

ผมคุยกับคุณเต้าเจี้ยวก็ได้เนอะ คุณเต้าเจี้ยว เนอะ....

ไม่อยากคุยผมก็ไม่ง้อ.....

(ผมไม่โกรธพวกคุณหรอก ผมมีแต่ความเมตตาอยู่เต็มหัวใจอยู่แล้ว)