พระสมเด็จ

มีอีกองค์ครับ เจ้าของเดิมบอกว่า เป็นพระสมเด็จพิมพ์ปูไต่ (เข้าใจว่าพิมพ์ปูไต่ มีหลายแบบ) แบบที่เห็นเนี่ยด้านหน้าจะมีรูๆ แบบโดนเจาะเข้าไปในเนื้อ อย่างที่เห็นน่ะครับ ไม่ทราบว่าเคยเห็นแบบนี้ไหมครับ แล้วใช่พิมพ์ปูไต่ อย่างที่เค้าบอกรึป่าวครับ (ผมเคยเห็นคล้ายๆแบบนี้ ในหนังสือของดีจริง หนังสือเก่ามากครับสัก 15-20 ปีที่แล้วได้)

 

ดูจากเนื้อหาทรงพิมพ์แล้ว ผมว่าไม่ใช่ครับ ลักษณะปู่ไต่นั้น ก็ไม่ใช่แบบนี้ครับ
.

 

เค้าเรียกกันว่าเนื้อกังไส เป็นงานศิลป์ของไทยเราเองครับ



.

 

ดูดีมากครับ ชอบครับ แต่ผมเองไม่มีครับ เพียงแต่เคยผ่านตาบ้างเท่านั้น

 

ไม่เคยเห็นเหมือนกันครับ แต่เนื้อดูดีมากเลย

อยากเดาว่า ร่องรอยที่เห็นเป็นเพราะเครื่องประดับถูกแกะขาย

 

ขอบคุณครับพี่คนเก่า ผมว่าเนื้อเก่าหนึกมากครับ เหมือนเนื้อกล้วยเลยครับ แต่องค์พระแกร่งมาก กระทบพื้นเสียงเหมือนกระเบี้องเนื้อแกร่งๆ ครับ ส่วนรอยที่เห็นเป็นแบบคล้ายเอาหัวตะปู ไปจิ้มๆอ่ะครับ เคยอ่านในหนังสือเค้าว่าเป็นคติว่าผ่านอุปสัก อันตรายต่างๆ แต่ก้อแคล้วคลาดมาได้ประมาณนั้นครับ

 

ไม่ควรทำพร่ำเพรื่อนะครับ เสี่ยงเป็นการปรามาสพระ แต่เสียงกระทบที่เกร่งเหมือนกระเบื้องนี้ ช่วยเพิ่มความมั่นใจ ด้วยเป็นเอกลักษณ์ของพระสมเด็จครับ

ส่วนการทำตำหนิบนองค์พระเพื่อเอาเคล็ด คล้ายไสยศาสตร์ ไม่อยากเชื่อว่าสมเด็จท่านสนับสนุน เชื่อว่าสมเด็จท่านต้องเคารพพระเป็นที่สุด การใดที่จะทำให้พระรูปพระโฉมขององค์พระต้องเสียไป ท่านย่อมไม่ทำเด็ดขาด

 

นี้ครับ รูปพระสมเด็จพิมพ์ปูไต่ ในหนังสือของดีจริงที่ผมบอกครับ ไม่ทราบว่ามีพิมพ์ปูไต่แบบอื่นๆอีกไหมครับ

 

ไม่ทราบว่าพี่คนเก่า มีหนังสือสมเด็จโตเล่มไหนบ้างครับ เล่มของ พ.ต.ต. จำลอง เล่มนี้เป็นอย่างไรบ้างครับ พิมพ์เมื่อ 2517 ครับ มีรูปพระสมเด็จโต แบบแปลกๆ เยอะมากเลยครับ หรือว่ามีเล่มอื่นๆ ที่ควรเก็บไว้ดูบ้างครับ ส่วนหนังสือพระสมเด็จของ อ.ตรียัมปวาย ที่หนาสัก 600 กว่าหน้า ส่วนใหญ่มีแต่เรื่องการสร้างพระ การทำผง คาถาต่างๆ ประวัติสมเด็จโต แล้วก็มีกล่าวเรื่องพระสมเด็จพิมพ์นิยม (ที่เซียนเอาไว้ปั่นราคา เ้อ้ย..เซียนนิยม) ก็บรรยาย ว่าลักษณะพระเป็นแบบนั้นแบบนี้ ไม่มีรูปให้ดูเลย ส่วนเรื่องพระสมเด็จนอกพิมพ์นิยมก็ยอมรับว่ามีแต่..หาอะไรเป็นจุดมาตราฐานไม่ได้เลยไม่นิยม (สร้างราคาคงยากเพราะมีมากเหลือเกิน) จะสะสมเก็บไว้ดีไหมครับ...เฮ้อ...อ้อ แล้วหนังสือที่ธรรมสถาน มช. เป็นของใครเขียนครับ อยากทราบครับ

 

ข้อความในหนังสือบางตอนครับ

 

(ต่อครับ) ไม่ทราบว่ามีความคิดเห็นอย่างไรบ้างครับ

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">หนังสือของพันตรี จำลอง มัลลิกาวิน เล่มนี้หาชมยากแล้วนะครับ หายากพอๆกับหนังสือของท่าน มัตตัญญู ที่ท่านเขียนเกี่ยวกับพระสมเด็จวังหน้า วัตถุมงคลขององค์สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี สร้างไว้สมัยท่านเป็นสามเณรก็มี ที่กล้ายืนยันเพราะผมก็มีอยู่ ฉะนั้นที่กล่าวกันว่าท่านเริ่มสร้างพระเมื่อประมาณพ.ศ.2409นั้นไม่ใช่แน่นอนครับ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อุตส่าห์ไปสืบค้นมา เก่งจริงๆ เดี๋ยวผมต้องเป็นฝ่ายถามแล้วล่ะ

ถ้าศึกษาตำราที่วงการพระเครื่องทั่วไปยอมรับ จะมีคำว่ารอยปูไต่ครับ ซึ่งเป็นตำหนิรูปพรรณอย่างหนึ่งของพระสมเด็จวัดระฆัง ส่วนสมเด็จพิมพ์ปูไต่ที่หนังสือกล่าวถึงผมก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน เข้าใจว่าปัจจุบันไม่เป็นที่ยอมรับกว้างขวางนัก และก็งงๆ ที่ไม่ตรงความรู้ว่า พระอย่างสมเด็จท่านย่อมเคารพพระพุทธเจ้าสูงสุด การสร้างพระรูปพระโฉมของพระบรมศาสดาย่อมต้องทำด้วยความปราณีตบรรจงให้สวยบริสุทธิ์สะอาดอย่างสุดความสามารถ ไม่น่าที่จะสร้างแบบมีตำหนิให้เสียพระรูปพระโฉมไป คงเป็นอะไรที่ต้องสืบค้นหาเหตุหาผลให้คลายกังขาต่อไป

เท่าที่จำได้ก็น่าจะเป็นเล่มเดียวกันนี้แหละครับ ไปได้มาจากไหนหรือครับ อยากหาเก็บไว้บ้างเหมือนกัน หรือจะเมตตาสแกนลง cd ให้โดยคิดค่าเหนื่อยเล็กน้อยๆก็จะยังถือว่าเป็นพระคุณครับ ผมเองไม่สะสมตำราพระเครื่องเลย ได้แต่อ่านตรงนั้นตรงนี้ จะเน้นที่พุทธานุภาพครับ ไม่ได้เน้นที่ราคา หรือต้องเป็นของที่วงการพุทธพาณิชย์นิยม

ถ้ารู้ชัดว่าของสมเด็จท่านสร้าง อย่างไรผมก็ชอบเก็บรักษาบูชาอยู่แล้ว ทุกวันนี้ก็แขวนประจำอยู่ ซึ่งการที่จะรู้ชัดได้ก็ต้องอยู่ในแวดวงผู้ทรงทิพจักขุญาณแจ่มใสทรงตัวอย่างมั่นใจไว้ใจได้จริงๆ เช่นองค์ที่ผมแขวนประจำนี้ หลายท่านก็ล้วนบอกตรงกันในวาระต่างๆกันมาโดยตลอดว่าพุทธานุภาพสูงยิ่งอย่างหาไม่ได้ง่ายๆ แม้เปรียบกับพระสมเด็จอื่นๆ แขวนเดี่ยวได้อย่างอบอุ่นใจ บางท่านถึงกับบอกว่าถ้าให้เลือกแขวนองค์เดียวจากทั้งพวง ท่านก็เลือกองค์นี้

การเก็บหรือไม่เก็บคงต้องแล้วแต่ใจละครับ เดิมผมก็ไม่คิดสะสม บังเอิญไปเจอบ้าง ได้มรดกบ้าง ครูบาอาจารย์มอบให้บ้าง พอเคยพบเห็นผ่านตาแล้ว เมื่อไปพบตามตลาดพระจึงรู้จักแยกแยะได้ ประกอบกับมีคนตาดีหลายท่านเมตตาดูให้อย่างสะดวก จึงนำมาถวายครูบาอาจารย์และแจกให้ศิษย์สำนักเดียวกันที่รู้คุณค่า อาจารย์ท่านหนึ่งเห็นเข้าก็เมตตาทักว่า ควรเก็บไว้บ้าง ของดีของวิเศษหายากอย่างนี้ หมดแล้วก็หมดเลย จึงได้เก็บไว้บ้างตามคำครู เดี๋ยวนี้ก็เลิกแสวงหาแล้วครับ เพราะทั้งเก็บไว้ทั้งแจกไปก็พอสมควรแล้ว

บางแบบครั้งพบใหม่ๆออกมาเยอะมากเขาขายเป็นของสนามต่อได้ ร้อยละ 400 ช่วงนั้นหมดเงินไปหลายพัน แต่ก็หมดแล้วหมดเลยจริงๆ ถึงจะยังพอเห็นอยู่ตามแผงพระก็ไม่ได้เป็นกาละมังเหมือนแรกออกใหม่แล้ว เรียกราคาองค์เป็นร้อย ซึ่งถ้าเป็นของสนามจริงย่อมสร้างออกมาได้เรื่อยๆ แต่ที่เขาทำเทียมก็มีนะครับ ถ้าเคยเห็นของดั้งเดิมจึงจะบอกได้ชัดเจนว่าเนื้อหาความเก่าต่างกัน

ซึ่งที่รวบรวมไว้ ก็มีทั้งเนื้อขาว เนื้อสีเบญจรงค์ผสม เนื้อสีเบญจรงค์สีเดียว เนื้อลงรักปิดทองล่องชาด และที่ระบุ พ.ศ.2408 ซึ่งมีทั้งหน้าเดียวและสองหน้า แบบมีตราครุฑก็มี แบบมีผงทองผสมก็มี แบบมีพระเครื่องเนื้อโลหะฝังข้างหลังก็มี หรือประดับเพชรพลอยก็มี

 

วันนี้ไปเดินชมตลาดมาครับ เลยพบพระแบบสมเด็จหลังเบี้ยมาให้ชมครับ แต่ไม่ทราบว่าเป็นของใครสร้าง น่าจะเป็นพระคะแนน รบกวนพี่คนเก่า และคุณ sithiphong ครับพอมีความรู้ไหมครับ

 

อันนี้เป็นแบบเนื้อปัญจศิริ ครับ

 

แต่ว่ายังไม่ลืมนิมนต์สมเด็จหลังเบี้ยมาเพิ่มอีกครับ อ้อ..รบกวนพี่คนเก่า ขอชมองค์ที่พี่แขวนประจำหน่อยครับ ขอองค์ที่พระท่านบอกว่าพุทธาคมสูงยิ่งอ่ะครับ อยากชมบารมีหน่อยครับ

 

ว่างๆ จะเมตตาสแกนตำราให้ดูอีก ก็จะเป็นพระคุณ

ดูเข้าท่ามากครับ ที่ผมมีก็ไม่เหมือนอย่างนี้เป๊ะๆ ของผมดูเหมือนไม่มีพิมพ์หลังเบี้ยเลย ถ้าได้เห็นของจริงคงจะบอกได้มากกว่านี้ โดยเฉพาะความแกร่ง ซึ่งไม่ว่าสีอะไร พระสมเด็จจะแกร่งมากครับ แต่อย่าจงใจทดลองให้กระทบกระแทกนะครับ ควรจับต้องด้วยความเคารพบูชาระมัดระวังสูงสุด ต่อให้เป็นทำเทียมก็ตาม อย่างไรก็ต้องเคารพพระรูปพระโฉมแห่งองค์สมเด็จพระบรมศาสดา จึงจะเป็นมงคลยิ่งแก่ตน

เพียงพิจารณาด้วยการสัมผัสจับต้องและดูด้วยสายตาก็น่าจะพอบอกได้ว่าแห้งแกร่งดีหรือไม่ เนื้อหาก็ต้องเก่าฝังเนื้อตามอายุเป็นร้อยปี สักเอาไปคลุกฝุ่น อย่างไรก็ไม่เหมือน แต่บางทีด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เจ้าคนขายก็ทะลึ่งไปคลุกฝุ่นไว้เพื่อทำให้ดูเก่า เลยยิ่งดูเป็นของสนามซะฉิบ ต้องแยกแยะดีๆ

ชุดนี้ถ้าไม่แพงนัก เช่นไม่เกินองค์ละ 20 ผมเห็นก็คงเก็บไว้ก่อนบ้างสัก 4-5 องค์เป็นอย่างมาก แล้วค่อยหาโอกาส ขอคนตาดีเมตตาดูให้ ถ้าเล่นหาอย่างนี้ไม่เดือดร้อนดีครับ หากไม่ใช่ก็นำไปบรรจุ สร้างพระสร้างโบสถ์ก็ได้ ถ้าใช่ก็เก็บไว้บ้าง แจกบ้างตามอัธยาศัย

 

เคยโชว์หลายรอบแล้วครับ ได้มาจากแผงพระเพียง 90 บาท แพงที่สุดแล้วนะครับนี่ ผมเล่นหาของผมอย่างนี้แหละ ไม่เดือดร้อน ไม่นำไปขาย ไม่แม้แต่บอกบุญ วาระเหมาะสมที่ผู้ที่เคารพศรัทธาจะได้ไว้ก็แจกเลย หมดเรื่อง คิดจะสมัครเป็นศิษย์ท่าน ก็ต้องตามรอยเท้าท่าน สมเด็จท่านไม่เคยกำหนดราคาพระ ท่านมีแต่สร้างแจกล้วนๆ

ที่สำคัญจะได้ไม่เป็นเหตุให้ระคายเคืองแปดเปื้อนสมเด็จท่าน หากนำไปแลกเปลี่ยนเงินทอง ไม่ว่าจะเพื่อนำเงินไปทำบุญก็ตาม เพราะจะเป็นเหตุให้คนสงสัยปรามาสได้ว่านำของสนามมาหลอกชาวบ้าน

องค์นี้ขนาดใหญ่เป็น 2 เท่าของชิ้นฟักทั่วไป มีสองหน้าและมีกริ่ง ได้มาพร้อมกันกับอีกองค์ ซึ่งสึกจากการใช้งานมากกว่าจนถึงเนื้อในบางส่วน เห็นเป็นเนื้อขาวแตกลายงา งามซึ้งแบบสมเด็จวัดระฆังนั่นแหละครับ

 

นี่คือองค์ที่ว่า ว่ามีร่องรอยใช้จนสึก ดูด้านองค์สมเด็จเท่านซิครับ ขนาดสึกๆยังงามปราณีตเหลือเกิน ได้มาพร้อมกันกับองค์ที่แขวนประจำ

 

หนังสือของท่าน มัตตัญญู หน้าตาของหนังสือเป็นแบบไหนครับ พอมีให้ชมไหมครับ คุณนักรบโบราณ