ช้างเผือกในป่าอีสาน หลวงตาสมหมาย วัดป่าสันติกาวาส คำสอน/ประสบการณ์/วัตถุมงคล/ (ช่างชิต)

เข้ามาอ่านแล้วทำให้เกิดกำลังใจขึ้นเยอะเลย

 

ขอบพระคุณมากครับที่เมตตาเข้ามาอ่าน

 

พอดีไปเจอเรื่องหลวงตาที่มีพี่ท่านหนึ่งเคยได้เขียนไว้ ผมอ่านแล้วเห็นว่าหน้าสนใจตรงกับเจตนาที่ผมจะเสนออีกด้านของหลวงตา
เลย copy มาให้ทุกท่านที่ติดตามอ่านและสนใจเรื่องหลวงตาได้อ่านกัน ขอบคุณพี่ Kingcc 43
(เวปอุดร 108) ที่เขียนเรื่องราวดีๆของหลวงตาและขออนุญาตินำบทความพี่มาเผยแพร่ต่อด้วยนะครับ


พระครูเมตตากิตติคุณ หรือในอีกนามว่า หลวงตาสมหมาย อัตตมโน ท่านเป็นพระอริยสงฆ์ที่มากไปด้วยความเมตตา ท่านเป็นศิษย์ของหลวงปู่บุญจันทร์ กมโล และหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน นอกจากนั้นท่านยังเป็นพระที่องค์หลวงปู่หลอดต้องนิมนต์มางานทุกปี ด้วยศีล ข้อวัตร จริยาวัตรการปฏิบัติดีของท่าน ธรรมะท่านก็สุขุมคัมภีรภาพมาก เน้นแต่ความหลุดพ้น เกศาองค์ท่านก็แปรสภาพเป็นพระธาตุ บ่งบอกถึงคุณธรรมเบื้องสูง ความวิมุตติหลุดพ้น ท่านเคยบอกกับลูกศิษย์ท่านหนึ่งว่า"ท่านไม่กลับมาเกิดแล้ว" ในส่วนวัตถุมงคลนั้นองค์ท่านเมตตาอฐิธานจิตอย่างตั้งใจ ไม่สุกเอาเผากิน และมีประสบการณ์มาก อย่างตอนท่านอฐิธานจิตพระกริ่ง กมโล ท่านนั่งภาวนาอฐิธานจิตอยู่ ปรากฏสายรุ้งฟาดลงมาในวัตถุมงคล

#เครดิต พี่ kingcc43

 

หลวงตาท่านเป็นพระที่อฐิธานจิตวัตถุมงคลไม่สุกเอาเผากินและตั้งใจมากๆ ทำให้พระองค์ท่านมีพุทธานุภาพสูง ตอนนั้นท่านได้รับอารธนามาร่วมงานครบรอบอายุ 90 ปี ของหลวงปู่หลอด และนั่งปรกวัตถุมงคล หลวงตาท่านนั่งอฐิธานจิตนานมาก 3 ชั่วโมง นานกว่าครูบาอาจารย์ท่านอื่น ท่านอื่นท่านถอดสมาธิไปแล้ว มีแต่ท่านที่นั่งอยู่ จนลูกศิษย์ลูกหาบ่นว่า ทำไมหลวงตานั่งนานจัง ? พอท่านถอดสมาธิลูกศิษย์ท่านหนึ่งก็ไปเล่าให้ท่านฟัง ท่านบอกว่า "เวลานั่งน้อยๆก็บ่น เวลานั่งนานก็บ่นอีก นี่เนาะ กิเลสคน" อย่างตอนท่านมานั่งปรกที่วัดเสนา 3 ชั่วโมง ไม่ขยับตัวเลยครับ ออกสมาธิเป็นองค์สุดท้าย ล่าสุดท่านอธิษฐานจิตพระชินราชไปแจกทหารที่ใต้ เท่าที่จับเวลา ประมาณครึ่งชั่วโมงเศษ
ครั้งหนึ่งหลวงตาได้รับอาราธนานิมนต์มานั่งปรก ณ วัดพระแก้ว พอเสร็จพิธีมีลูกศิษย์หลวงตาท่านหนึ่งได้กราบเรียนถามท่านว่า
"ท่านอ.ขอรับขอโอกาสท่านอ.ได้นิมิตรอะไรบ้างระหว่างแผ่เมตตา"
ท่านตอบกลับมาทันที
"เรานิมิตรเห็นถนนหนทางมันโล่งไปหมด ไม่มีอะไรติดขัดเลย"
หมายถึงพระนี่นิรันตรายใช่ไหม
"ใช่ๆนั่นแหละ". ท่านตอบ

องค์ท่านอธิษฐานจิตนานครับ เคยถามองค์ท่านเรื่องการปลุกเสกวัตถุมงคล ท่านบอกว่า ท่านอธิษฐานจิต "ด้วยจิตบริสุทธิ์ เชิญคุณพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ มาอธิษฐานจิต " ของท่านจึงใช้ได้ครอบจักรวาลครับ

#เครดิต พี่ kingcc43

 

หลวงตามหาบัวนิมิตมาเทศน์โปรด

หลวงปู่บุญจันทร์ กมโล* ผู้เป็นพระอาจารย์ของหลวงตาและเป็นอดีตเจ้าอาวาส วัดป่าสันติกาวาส เข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง โดยมีหลวงตาเป็นผู้มีติดตามและถวายการอุปฐาก ขณะที่เข้าพัก ด้วยความที่ท่านอยู่ป่ามาโดยตลอด ไม่คุ้นเคยสถานที่ และสถานที่นึ้มีคนมาก สร้างความไม่สบายใจแก่องค์หลวงตาเป็นอย่างมาก ท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่า"เราเคยแต่อยู่ในป่า อยู่กับความสงบ มาเจอสถานที่วุ่นวาย จิตเราส่งออกนอก ฟุ้งซ่านมาก รำคาญใจ" มีอยู่วันหนึ่งที่โรงพยาบาล ขณะที่ท่านภาวนาอยู่ ท่านเห็นนิมิตหลวงตามหาบัวมาหาและเทศน์โปรดว่า"ท่านสมหมาย อย่าให้สติกับจิตแยกออกจากกัน" พอหลวงตามหาบัวเทศน์จบ เกิดสภาวะธรรม จิตกับสติท่านกลมกลืนเป็นอีนหนึ่งอันเดี่ยวกัน หลังจากนั้น ท่านก็อยู่โรงพยาบาลอย่างสบายใจ ไม่ฟุ้งซ่าน เพราะท่านฝึกจิต ตามที่หลวงตามหาบัวเมตตามานิมิตสอนว่า อย่าให้สติกับจิตแยกออกจากกัน มีสภาวะความไม่พึงพอใจเข้ามา สติจะรู้เท่าทันอารมณ์โดยอัตโนมัติ ท่านเล่าให้ฟังว่า "หลังจากนั้นไม่ว่าเราจะอยู่ไหนก็อยู่ได้เพราะสติกับจิตติดแน่บแน่นตลอดเวลา"

* หลวงปู่บุญจันทร์ กมโล เป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เป็นสหธรรมิกกับหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน แต่หลวงปู่ท่านนับถือหลวงตาเป็นพระอาจารย์ หลวงตากล่าวยกย่องภูมิธรรมว่า"ท่านบุญจันทร์ เป็นเพชรน้ำหนึ่งองค์หนึ่ง"

#เครดิต พี่ kingcc43

 

วันนี้เดินหน้างานร้อนจริงๆครับ เข้ามาดูคนอ่านเยอะขึ้นแต่ไม่แสดงตัวกัน 55555
ไม่เป็นไรครับ ผมจะเขียนต่อไปเพราะจุดประสงค์ คือต้องการให้คนที่คิดว่า
"ยุคนี้สมัยนี้ไม่มีพระดีๆแล้วหรือ" "ศาสนาเสื่อมไปหมด" "เดี้ยวนี้มีแต่พระบวชหากินกับความงมงายของคน" นั้นได้รู้จักกับ พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอีกองค์หนึ่งในยุคนี้ที่ยังดำรงขันอยู่ ให้เราชาวพุทธได้กราบไหว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจกัน เพียงแค่มุมที่ผมเสนอจะขัดกับวัตรปฏิบัติของท่านที่ไม่ได้ไม่อยากให้คนไปยึดไปติดกับวัตถุ อิทธิฤทธิ์ปฏิหารย์ แต่ก็เป็นอีกมุมทีเกิดขึ้นจริงและผมนำมาถ่ายทอดให้คนที่ยังชอบด้านนี้แบบผมได้อ่านและน้อมนำเป็นใบเบิกทางก่อนจะเข้าหาข้อธรรมคำสอนและการปฏิบัติจริงๆ

 

พอดีได้คุยกับครูจารย์นุ้ยได้ถามข่าวคราวกันแล้วก็ถามถึง "ตะกรุดทองคำดอกพิเศษ"
ที่หลวงตาเมตตาจารให้ว่ามีที่มาที่ไปยังไง ครูจารย์นุ้ยได้เล่าให้ฟังถึงที่มาและ
ประสบการณ์ที่เคยเกิดกับตนเองว่าดังนี้
พระจารย์ ส ซึ่งเป็นพระลูกศิษย์หลวงตาที่ได้รับใช้และฝึกปฏิบัติกับหลวงตามา
ได้ขออณุญาติหลวงตาจะทำตะกรุดมาชุดหนึ่งไว้แจกลูกศิษย์ใกล้ชิดจำนวนไม่กี่ดอก(ไม่ถึง 10 ดอก)หลวงตาก็เมตตาจะจารให้ ท่านบอกให้อาจารย์ ส ทิ้งแผ่นทองคำไว้ที่กุฏิท่าน จนเวลาผ่านไป 7 เดือนหลวงตาท่านเลยให้อาจารย์ ส ไปเอามาได้ พอได้มาจารย์ ส ก็แจกให้กับลูกศิษย์หลวงตาที่ใกล้ชิดกันไว้คนละดอกหนึ่งในนั้นมีครูจารย์นุ้ยด้วย ครูจารย์นุ้ยพอได้ตะกรุดมาก็เอามาถักใส่ปลอกแขวนไว้ที่เอว ผมเลยถามต่อถึงประสบการณ์ตั้งแต่เอามาติดตัวมีอะไรเกิดขึ้นมาบ้างที่พอให้เห็นประจักษ์ ครูจารย์บอกว่าตั้งแต่แขวนมาก็รู้สึดกดีนะไม่มีอะไรที่ติดขัดเป็นปัญหา แต่มีอยู่สองเรื่องที่ท่านว่ามันไม่มีคำอธิบายและท่านเชื่อว่าเป็นเพราะตะกรุดหลวงตา ท่านได้เล่าให้ผมฟังหมดเปลือก ช่วงเย็นๆผมว่างๆจะนำมาเขียนให้อ่านกันนะครับ

 

มาต่อกันครับ เรื่องแรกที่ผมจะเล่าผมขอใช้ชื่อว่า "ลองของ"
ครูจารย์นุ้ยเล่าว่าพอได้ตะกรุดหลวงตามาท่านก็พกติดตัวตลอด แล้ววันหนึ่งท่านก็ไปธุระต่างถิ่นเลยไปจำวัดกับพระที่รู้จักกันชื่อ ครูบาน้อย (ผมจำชื่อวัดไม่ได้ขอประทานอภัยครับ) ครูบาน้อยท่านเป็นพระที่เล่นของเล่นคาถาอาคม(คนจำพวกนี้จะระมัดระวังตัวเป็นพิเศษและชอบจะลองของคนไปทั่วเพราะร้อนวิชาแถมเป็นการดูว่าคนๆนั้นมีวิชาดีอะไรติดตัวบ้าง)ผมไม่ทราบว่า ครูบาน้อยกับครูจารย์นุ้ยสนิทกันขนาดไหนนะ แต่ครูบาน้อยก็ทำการ ลองวิชาปล่อยของ กับครูจารย์นุ้ยในคืนนั้นเอง คืนนั้นพวกท่านนั่งสนทนากันในวัดครูบาน้อยมี ครูบาน้อย จารย์นุ้ย และครูบาอีกรูป(ผมจำชื่อไม่ได้)ขนาดทำการสนทนากันดีๆอยู่นั้นครูบาน้อยก็เอ่ยปากให้ครูจารย์นุ้ย ผ่าหมากให้ท่านหน่อย ท่านจะเคี่ยวหมากด้วยความที่ครูจารย์นุ้ยไม่ได้คิดอะไรจึงทำการผ่าหมากแล้วส่งให้ท่าน พอครูบาน้อยรับหมากเท่านั้นละ(เขียนๆไปทำไมขนลุก ฮืออออ)ท่านก็โวยวายทันทีลุกชี้หน้าครูจารย์นุ้ยเสียงที่เปล่งออกมาเป็นเสียงของ ผู้ชายแก่ๆเสียงใหญ่ๆที่กำลังโมโหมากแล้วตวาดครูจารนุ้ยว่า "มึงมีดีอะไร มึงเอาอะไรมา มึงคิดลองของกับกูหรอ" ครูจารย์นุ้ยกับครูบาอีกรูปตกใจทำอะไรไม่ถูก แล้วยังไม่ทันตั้งตัวทันใดนั้นครูบาน้อยก็คว้าแขนครูบาอีกรูปแล้วปล่อย เปลี่ยนหันหน้ายักษ์ตาเขม็งมาคว้าแขนครูจารย์นุ้ยแทนพอจับเท่านั้นละครับ ครูบาน้อยสะบัดมืดร้องกริ๊ดเป็นเสียงผู้หญิงแล้ววิ่งตะเลิดไปเลย ทิ้งความตกใจ งง กับสิ่งที่เกิดขึ้นพอพากันตั้งสติได้ครูจารย์นุ้ยกับครูบาอีกรูปก็จะพากันไล่จับตัวครูบาน้อยรอบวัด พอเรื่องสงบครูบาที่อยู่ในเหตุการณ์มาเล่ากับครูจารย์นุ้ยว่าตอนที่ครูบาน้อยคว้ำแขนเค้าไปนั้น เค้ามีความรู้สึกมึนหัวอย่างรุนแรงแล้วกับครูจารย์ตอนโดนคว้าแขนครูบาน้อยถึงกับกระโดดหนีไปเลย มีของดีอะไรติดตัวหรือเปล่า ครูจารย์นุ้ยก็บอกว่าไม่มีอะไรเลยนอกจาก ตะกรุดหลวงตาสมหมายดอกเดียวแขวนที่เอวเท่านั้น (และมารู้ตอนหลังว่าการให้แกยื่นหมากให้เป็นการลองของ)นี้ก็เป็นเรื่องแปลกที่ครูจารย์นุ้ยเล่าถ่ายทอดให้ผมฟัง ฟังแล้วก็ทำให้ผมคิดว่า "ของต่ำจะแรงจะขลังขนาดไหน ก็สู้บารมีพระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์พระอรหันต์เราไม่ได้หรอกนะครับ" นึกถึงวาดภาพตามก็ขนลุกดีนะ(นั่งเขียนยังมีขนลุกไปด้วยเลยบางช่วง) อีกเรื่องว่างจะกลับมาเขียนต่อนะครับ

 

มาตามอ่านครับ อิทธิปาฏิหาริย์
เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง ที่น้อมนำคนเข้าศึกษาพระธรรม
เขียนต่อนะครับ
ผมขอตามอ่านต่อไป

 

ขอบพระคุณมากครับ เดี้ยวจะรีบมาเขียนต่อเลนะครับ

 

มาต่ออีกเรื่องที่ค้างอยู่นะครับ ผมให้ชื่อเรื่องนี้ว่า "ขอโอกาส"

มีช่วงหนึ่งครูจารย์นุ้ยท่านไม่สบายครับเลยให้ญาติโยมพาไปหาหมอ
หมอบอกว่าต้องฉีดยาซักเข็มน่าจะหาย ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรฉีดก็ฉีด
หมอจัดแจงเครื่องมือเสร็จก็ทำการฉีด "โอ้ย" ครูจารย์ร้องด้วยความเจ็บ
"หมอคือซีดเจ็บแถ่" หมอเลยพูดแซวๆท่านไปว่า "ครูจารย์มีของดีกะถอดออกแน้แหม้"
พอหมอว่าดังนั้นนึกได้ว่ามีตะกรุดหลวงตาอยู่เลยอธิฐานในใจ "บารมีครูบาอาจารย์
ข้าน้อยขอโอกาสให้หมอได้ฉีดยารักษาแน๋เด้อ" พอท่านอธิฐานในใจเสร็จ เลยบอกหมอฉีดต่อ ฉึก..........เรียบร้อยโรงเรียนจีน ก็เป็นเรื่องแปลกจริงๆครับ คือตัวท่านไม่อยากให้ผมเอามาเขียนหรอกท่านว่าเดี้ยวจะมาหาว่าท่าน หนังเหนียวอะไรแบบนั้นแบบนี้ เพราะทุกวันนี้เหยียบหนามก็เข้าอยู่ว่างั้น 555555 แต่ผมไม่ได้คิดอะไรมาก(ไม่ได้มาขายของอะไร)เล่าสู่กันฟัง ทุกอย่างอยู่ที่ดุลพินิจของท่านผู้อ่านละครับ

 

พึ่งโทรไปคุยกับพระอาจารย์อู๋รองเจ้าอาวาสมาครับสดๆร้อนๆ
ตอนนี้เหตุการณ์บ้านเมืองเป็นแบบนี้ กำลังมีการระดมคนจากภาคอิสานลงไปกรุงเทพ
ชาวบ้านพากันเก็บข้าวของพากันไปตามแกนนำ ผู้ใหญ่บ้าน สท สส ที่มาเกณท์ไป
หลวงตาท่านเห็นแล้วกล่าวด้วยความเป็นห่วงกับพระที่อุปฐากท่านว่า
"สงสารคนพวกนี้เด้กรรมของเขาพ่วงกัน จึงหนีกรรมไม่พ้นต้องออกไปมีกรรมร่วมกัน"
และท่านอาจารย์อู๋ยังกำชับผมว่าไม่ต้องออกไปกับเขานะ(คือผมไม่ไปอยู่แล้วละทำมาหากิน)เพราะคืนวันที่ 28/11/56 หลวงตาท่านนั่งสมาธิแล้วเกิดนิมิตไม่ค่อยดีกับการชุมนุมกับบ้านเมืองเราเท่าไร(จริงๆรายละเอียดนิมิตของหลวงตาผมไม่ขอกล่าวลงไปนะครับเพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น) สุดท้ายไม่ว่าฝ่ายไหนล้วนคนไทยด้วยกัน
แล้วก็ใกล้วันที่ 5 ธันวาวันที่สำคัญวันหนึ่งของชาติเรา ผมอยากให้คนไทยเป็นหนึ่งเดียวกัน
และประเทศชาติสงบสุขซักทีครับ

 

เหตุการณ์ของเมื่อคืนผ่านไป ผมโคตรอยากกลับไปหาหลวงตาเลยครับ เฮ้ออออออ
ยังไงวันที่ 2 ที่ท่านจะมา ม รังสิต ยกเลิกแล้วนะครับ ส่วนที่จะมาระยองวันที่ 4 จะแจ้งให้ทราบอีกที

 

วันที่ 4 ธันวาคม หลวงตามาทำบุญที่ หมู่บ้านเพลินใจ
จังหวัดระยอง แถวๆเนินพระ นะครับ
แจ้งทุกท่านที่อยู่ใกล้เคียงอยากไปกราบหลวงตาไปเจอกันได้นะครับ

 

อยากทราบกำหนดการ และสถานที่ว่าอยู่ตรงไหนของหมู่บ้านเพลินใจครับ

 

เห็นหลวงตาบอกว่าทางเจ้าภาพเขานิมนต์ทำบุญตักบาตร(เป็นงานส่วนตัวของเขาครับ แต่ผมก็ถึงโอกาสไปกราบหลวงตาและทำบุญด้วย) อยู่ในหมู่บเานเพลินใจละครับ 55555 ผมรู้แค่นี้เดี้ยวใกล้ๆวันผมจะโทรถามลายละเอียดอีกที

 

ช่างเป็นบุญวาสนาของท่านเจ้าภาพเหลือเกินที่มีความศรัทธาเลื่อมใส ได้ทำบุญกับพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบผู้เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐและบริสุทธิ์ และหลวงปู่ก็เมตตามาโปรดให้เขาได้ทำบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ย่อมเป็นบูญที่หาทำได้ยาก และได้บุญมากมหาศาล ขออนุโมทนา สาธุ กับท่านเจ้าภาพด้วยทุกประการ

 

ทักทายท่านผู้อ่านและติดตามเรื่องหลวงตาทุกๆท่านครับ วันที่ 4 ได้ไปทำบุญตักบาตรหลวงตาที่ระยองและต่อด้วยไปถวายพระพรในหลวงวันพ่อแห่งชาติ ช่างชิต กลับมาจากหัวหิน ด้วยอาการหมดสภาพแต่ก็มีความสุขสุดๆ เดี้ยวจะมาอัพรูปให้ชมกันนะครับ

 

ภาพวันไปทำบุญกับหลวงตาในวันที่ 4 ครับ เจ้าภาพคุณบุญชู เจ้าของกิจการ หมู่บ้านเพลินใจเปิดตัวทำบุญศูนย์การค้าขนาดย่อมนิมนต์พระไปทำบุญครับ ช่างชิตไปโดยไม่รู้จักใครภาษาบ้านๆคือ "เสือก" ครับ 55555 แต่ก็ไปและทางเจ้าภาพและญาติๆแม้ช่วงแรกจะ งงๆ ว่าช่างชิตเป็นใครแต่พอเห็นการทำตัวและเราก็ช่วยเขาทุกอย่างเท่าที่ช่วยได้ เขาก็ไม่ว่าอะไรและอนุโมทนาบุญด้วยครับ ขอบพระคุณทางเจ้าภาพมาก ในภาพหลวงตานั่งองค์ที่สามครับ วันนั้นไปกับแฟน..........ของเพื่อน 5555 เอาภาพน่ารักๆน้องมาให้ชมกัน น้องเขาไม่เคยสัมผัสพระสายกรรมฐานเลยครับ ยังไม่เข้าใจวัตรปฏิบัติและน้องเขาบอกว่าวันนั้น อายมากๆเพราะที่มาด้วยนึกว่าผมรู้จักกับเจ้าภาพ ช่างชิตบอกไม่รู้หน้าด้านมาเอง 5555

 

ครับพระอาจารย์เจ้าภาพรวยมากครับคงเป็นบุญของเค้าจริงๆละครับ