"สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายจงยังกิจของท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด" [IMG]
[IMG] POWER OF NOW พลังแห่งจิตปัจจุบัน The Power of Now has been widely recognized as one of the most influential spiritual books of our time. เป็นหนังสือที่ดังมากๆ ที่อเมริกา และ ขายดีตลอดกาลด้วยคะ พอดีเมืองไทยมีคนเอามาเเปล สันโดษ อยากให้คุณได้อ่าน ช่วงวันหยุดนี้ คุณจะได้ เรียนรู้อะไรดีๆ เพิ่มขึ้นอีกนะเอย นะเอย
โพสถ์ไว้อ่านเองไม่เกี่ยวกับใครในเวป พระอานนท์ - น้องหญิงพระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า ปกติของ คนเราอาจรู้ได้ด้วยการอยู่ร่วยมกันและต้องอยู่ร่วมกันนานๆ ต้องมีโยนิโสนมสิการ ต้องมีปัญญารู้ว่า คนนี้ดีหรือไม่ดี นี่น้องหญิงพบเราเพียงครู่เดียว จะตัดสินได้อย่างไรว่า เราเป็นคนดี เราอาจอ้างชื่อพระอานนท์ก็ได้ โกกิลา - พระคุณเจ้าเป็นใครก็ช่างเถิด ข้าพเจ้ารักท่าน ซึ่งข้าพเจ้าสนทนาอยู่ด้วยเวลานี้ พระอานนท์ - น้องหญิง ความรักเป็นเรื่องร้าย มิใช่เป็นเรื่องดี พระศาสดาตรัสว่า ความรักเป็นเหตุให้เกิดทุกข์โศกและทรมานใจ เธอชอบความทุกข์หรือ โกกิลา - ข้าพเจ้าไม่ชอบความทุกข์เลยพระคุณเจ้า และความทุกข์นั้น ใครๆก็ไม่ชอบ แต่ข้าพเจ้ามีความรัก โดยเฉพาะรักพระคุณเจ้า พระอานนท์ - จะเป็นไปได้อย่างไรน้องหญิง ในเมื่อทำเหตุก็ต้องได้รับผล การที่จะมีรักและไม่ให้ทุกข์ติดตามมานั้น เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ โกกิลา - แต่ข้าพเจ้ามีความสุขเมื่อได้เห็นพระคุณเจ้า ได้สนทนากับพระคุณเจ้า ผู้เป็นที่รักอย่างยิ่งของข้าพเจ้า พระอานนท์ - ถ้าไม่ได้เห็นอาตมา ไม่ได้สนทนากับอาตมา น้องหญิงจะมีความทุกข์ไหม โกกิลา - แน่นอนทีเดียว ข้าพเจ้าจะต้องมีความทุกข์อย่างมาก พระอานนท์ - นั่นแปลว่า ความรักเป็นเหตุให้เกิดทุกข์แล้วใช่ไหม โกกิลา - ไม่ใช่ พระคุณเจ้า นั่นเป็นเพราะการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักต่างหากเล่า มิใช่เพราะความรัก พระอานนท์ - ถ้าไม่มีรัก การพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก จะมีได้หรือไม่ โกกิลา - ไม่ได้ พระคุณเจ้า พระอานนท์ - นี่แปลว่า น้องหญิงยอมรับแล้วใช่ไหม ว่าความรักเป็นสาเหตุชั้นที่หนึ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ ผู้หญิงใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล โกกิลา - ความรักที่ก่อให้เกิดทุกข์ ที่พระคุณเจ้ากล่าวถึงนั้น คงเป็นความรักของคนที่รักไม่เป็นเสียแล้วกระมัง คนที่รักเป็นย่อมรักได้ โดยมิให้เป็นทุกข์ พระอานนท์ - น้องหญิงเคยรักหรือ เคยรักใครมาบ้างหรือไม่ โกกิลา - ไม่เคยมาก่อนเลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและคงจะเป็นครั้งสุดท้ายอีกด้วย พระอานนท์ - ในเมื่อไม่เคย ทำอย่างไรเธอจะรักให้เป็น โดยไม่ต้องเป็นทุกข์ได้ น้องหญิง คนที่จับไฟนั้น จะจับเป็นหรือไม่เป็น จะรู้หรือไม่รู้ ถ้าลองได้จับไฟด้วยมือแล้ว คงร้อนเหมือนกันใช่ไหม โกกิลา - ใช่พระคุณเจ้า พระอานนท์ - ความรักก็เหมือนกับไฟนั่นแหละ การที่จะไม่ให้มือพองเพราะไฟเผามีอยู่ทางเดียว คือ อย่าจับไฟ อย่าเล่นกับไฟ รักก็เหมือนกัน ทางที่ปลอดภัยจากรักก็มีอยู่ทางเดียว ก็อย่ารัก ########## เมื่อไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป พระศาสดาได้ยินเลยเรียกนาง มาสนทนา พระพุทธเจ้า - ภคินี เธอรักใครพอใจในอานนท์หรือ โกกิลา - พระเจ้าค่า พระพุทธเจ้า - เธอรักอะไรในอานนท์ โกกิลา - ข้าพเจ้ารักนัยน์ตาพระอานนท์เจ้าข้า พระพุทธเจ้า - นัยน์ตานั้นประกอบด้วยเส้นพระสาทและเนื้ออ่อน ต้องหมั่นเช็ดสิ่งสกปรกในดวงตาอยู่เป็นนิจ มีขี้ตาไหลออกจากนัยน์ตาอยู่เสมอ ครั้นแก่ลงก็จะขุ่นมัว ฝ้าฟางไม่สดใส อย่างนี้ เธอจะรักนัยน์ตาของอานนท์อยู่หรือ โกกิลา - ถ้าอย่างนั้น ข้าพระองค์รักหูของพระอานนท์พระเจ้าค่า พระพุทธเจ้า - ภคินี หูนั้นประกอบด้วยเส้นเอ็นและเนื้อ ภายในช่องหู มีของโสโครกเป็นอันมาก มีกลิ่นเหม็น ต้องแคะไค้อยู่เสมอ ครั้นชราลงก็หนวก จะฟังเสียงอะไรก็ไม่ถนัด หรืออาจไม่ได้ยินเลย ดังนี้ เธอยังจะรักอยู่หรือ โกกิลา - ถ้าอย่างนั้น ข้าพเจ้ารักจมูกอันโด่งงามของพระอานนท์พระเจ้าค่า พระพุทธเจ้า - ภคนี จมูกนั้นประกอบด้วยกระดูกอ่อน มีโพรง ภายในมีเส้นขนกับของของโสโครก มีกลิ่นเหม็นเป็นก้อนๆ อย่างนี้เธอยังจะรักอีกหรือ พระพุทธองค์แสดงให้เห็นถึงความเป็นจริงของร่างกาย มีสิ่งปฏิกูล เหมือนถุงหนังบรรจุสิ่งโสโครก ที่ต้องเอาสิ่งสกปรกออกมาอยู่เสมอ แม้ภายนอกจะดี แต่อุปมาก็เหมือนหีบศพที่สวยงาม แต่ห่อหุ้มร่างเปื่อยเนาอยู่ฉันใดก็ฉันนั้น นอกจากนี้ ยังมีคำที่น่าสนใจอื่นๆจากเรื่องความรักความร้ายนี้นะคะ เช่น - อย่าให้ตัวเองตกอยู่ใต้อำนาจของความรัก เพราะการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักนั้น มันทรมาน และเรื่องจะบังคับมิให้พลัดพราก ก็เป็นเรืองสุดวิสัย เราต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ไม่วันใดก็วันหนึ่ง - เมื่อใดความรักและความหลงครอบงำ เมื่อนั้น บุคคลก็มืดมน เสมือนคนตาบอด- ในจักรวาลนี้ไม่มีไฟอะไรร้อนแรงและดับยากเท่าไฟรัก ความรักเป็นความเรียกร้องของหัวใจ มนุษย์เราทำอะไรลงไปเพราะเหตุเพียงสองอย่างเท่านั้น คือเพราะหน้าที่อย่างหนึ่ง และเพราะความเรียกร้องของหัวใจอีกอย่างหนึ่ง ประการแรก แม้จะทำสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง มนุษย์ก็ไม่ค่อยจะเดือดร้อนเท่าใดนัก เพราะคนส่วนมากหาได้รักหน้าที่เท่ากับความสุขส่วนตัวไม่ แต่สิ่งที่หัวใจเรียกร้องนี่ซิ ถ้าไม่สำเร็จ หรือไม่สามารถสนองได้ หัวใจจะร่ำร้องอยู่ตลอดเวลา มันจะทรมานไปจนกว่าจะหมดฤทธิ์ของมันหรือมนุษย์ผู้นั้นตายจากไป - ความรักย่อมมีวงจรของมัน จนกว่ารักนั้นจะสิ้นสุดลง ชีวิตมักจะเป็นอย่างนี้เสมอ เมื่อใครคนหนึ่งพยายามดิ้นรนหาความรัก เขามักจะไม่สมปรารถนา แต่พอเขาทำท่าจะหนี ความรักก็ตามมา ความรักจึงมีลักษณะคล้ายเงา เมื่อบุคคลวิ่งตามมันจะวิ่งหนี แต่เมื่อเขาวิ่งหนี มันจะวิ่งตาม
