สนังกุมารพรหม

พุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งปัญญา สอนในเรื่องของกรรมคือการกระทำของตนๆ ชีวิตที่ได้รับที่ได้เป็นในปัจจุบันนี้ คือผลพวงแห่งการสร้างเอาไว้ในอดีตกาล ผู้หวังความเจริญในชีวิตของตนๆนั้นจงควรสร้างเหตุปัจจัยแห่งความเจริญนั้นๆด้วยตนเอง หาใช่การอ้อนวอนขอจากพระเจ้าองค์ใดให้เห็นอกเห็นใจก็หาไม่ การที่เราท่านทั้งหลายจะถึงซึ่งความสุขอันประเสริฐตามที่ตนต้องการนั้นต้องกระทำเอง หาใช่การที่กระทำให้พระเจ้าโปรดไม่
ความดีนั้นอยู่ที่เราเองไม่ได้อยู่ที่ผู้อื่น ผู้ที่เห็นความเสื่อมของผู้อื่นแล้วเก็บมาเป็นปัญหาสำหรับตัวเอง เช่นเห็นข่าวของพระสงฆ์ในด้านร้ายแล้วเกิดความเสื่อมจนถึงไปเปรี่ยนศาสนา เพราะคิดว่าศาสนาจะนำตนให้พ้นภัยได้นั้น เป็นความคิดที่ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีข้นได้เลย หากเราท่านเข้าถงกระแสแห่งพุทธธรรมแท้แล้วจะเข้าใจว่า เราเองนี่ต่างหากคืกผู้กำหนดหนทางดีแลร้าแห่งตนๆ ดีแลชั่วนั้นข้นอยู่กับเราอันเป็นผู้ระทำเอง

ดังนั้นเราท่านทั้งหลายผึงเจริญจิตแห่งตนให้เข้าถึงพุทธธรรมนั้นเถิดเพื่อความเป็นพุทธแท้ๆด้วยหัวใจ

สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีค่ะน้อง

คุณพระคุ้มครองนะคะ