เรื่องเด่น ความไม่เที่ยงของขันธ์ ๕ :องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น

"...ธรรมของพุทธเจ้าสอนให้พวกเราเบื่อหน่าย
ปฏิบัติธรรมนั้นต้องเอาความเบื่อหน่ายนั้นเป็นอารมณ์
ระลึกถึงความตายที่จะมาถึงตนขณะนี้เดี๋ยวนี้
เป็นอารมณ์

อย่าไปคิดว่าจะตายพรุ่งนี้ มะรืนนี้ อย่าไปคิด
เดี๋ยวนี้แลเราจะมีชีวิตรอดไหม
ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก
เปรียบเสมือนทางแห่งความตาย
เมื่อหายใจเข้าไปแล้วไม่ออกมามันก็ถึงกาลเวลาของมัน
เมื่อหายใจออกไปแล้วไม่เข้ามามันก็ถึงกาลเวลาของมัน นั่น

ร่างกายนี้อยู่ด้วยธาตุทั้งสี่ ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟ
ธาตุลม
ธาตุดินอาหาร
ธาตุน้ำโสรจสรง
ธาตุลมพัดวีให้ชุ่มเย็น
ธาตุไฟยังกายให้อบอุ่น
ธาตุทั้งสี่อยู่ได้ด้วยลม ลมเข้าลมออกตัวนั้น ถือว่าเป็นธาตุ ที่จะทำให้ร่างกายนั้นทรงตัวอยู่ได้
ถ้าลมหมดเมื่อไหร่ร่างกายก็แตกสลาย
ธาตุดินส่วนดิน ธาตุน้ำส่วนน้ำ ธาตุไฟส่วนไฟ ธาตุลมส่วนลมพึงพินิจพิจารณาลมให้ตลอดๆ เพราะลมนี้ไม่มีสาระแก่นสารจับต้องไม่ได้ จะว่าหนักก็ไม่เชิง จะว่าเบาก็ไม่เชิง มันไม่มีตัวตนลมตัวนี้ไม่มีตัวตน เพราะจับต้องไม่ได้ มีแต่ความรู้สึกเป็นตัวจับต้องทำไมร่างกายจึงอยู่ได้ด้วยลม...แขนขาที่เป็นธาตุที่เรามองเห็นว่าเป็นธาตุหยาบเรายังจับดูรู้ว่าร้อน ว่าหนาว ว่าเจ็บไม่เจ็บ ได้อยู่
แต่ว่าลมตัวนั้น เราแตะต้องมันไม่ได้ มีแต่ความรู้สึกสัมผัส ก็ไม่ทราบว่ามันจะจากเราไปเมื่อไหร่
เราไม่สามารถยึดมั่นถือมั่นกับลมได้ว่า จะให้มันอยู่กับเราตลอดไป

จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะพินิจพิจารณาลม ให้ลงสู่ไตรลักษณ์ญาณ ด้วยความไม่เที่ยง
หมดลมเมื่อไหร่ร่างกายก็แตกสลาย..."

พระธรรมเทศนา องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
๑๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐
วัดป่าห้วยริน