จะพึ่งอะไรดี

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย rinnn, 29 สิงหาคม 2006.

  1. rinnn

    rinnn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    7,666
    ค่าพลัง:
    +24,025
    <TABLE cellSpacing=1 cellPadding=5 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>จะพึ่งอะไรดี <HR width="100%" color=#dddddd SIZE=1></TD></TR><TR><TD bgColor=#ffffff>
    <TABLE width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>[​IMG] พหุง เว สรณํ ยนฺติ
    ปพฺพตานิ วนานิ จ
    อารามรุกฺขเจตยานิ
    มรุสฺสา ภยตชฺชิตา


    คนเป็นจำนวนมาก
    เมื่อภัยมาถึงตัว
    พากันยึดเอาสิ่งต่างๆ เป็นที่พึ่ง เช่น
    ภูเขา ป่าไม้ สวน ต้นไม้และเจดีย์



    ความกลัวเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์และสัตว์ทั้งปวง ความกลัวเกิดจากสิ่งที่เรารัก รักสิ่งใดมาก ก็กลัวสิ่งนั้นจะเป็นอันตราย


    อะไรล่ะคือสิ่งที่เรารักมากที่สุด ชีวิตเราไงล่ะ ชีวิตเป็นสิ่งที่เรารักมากที่สุด รักอื่นๆ ก็เป็นที่รักรองๆ ลงมา เช่น ร่างกาย หน้าที่การงาน หรือเกียรติยศชื่อเสียงและทรัพย์สิน ถ้ามีเหตุจำเป็นที่เราจะต้องสูญเสียสิ่งที่เรารักไปทีละอย่าง เราพร้อมที่จะเสียทรัพย์สินไป พร้อมที่จะสละหน้าที่การงานหรือเกียรติยศชื่อเสียงไป แม้กระทั้งอวัยวะร่างกายบางส่วนไป เพื่อรักษาชีวิตไว้


    เมื่อกลัวอันตรายจะเกิดแก่ชีวิต คนเราจึงแสวงหาความปลอดภัยแก่ตัวเองโดยวิธีต่างๆ เช่น

    - ไหว้ต้นไม้ ป่าเขาลำเนาไพร เนินดิน กองหิน จอมปลวก
    - สร้างศาลเจ้า ศาลพระภูมิ บนบาลศาลกล่าว เอาของไปเซ่นไหว้ตั๊กแตน
    - รดน้ำมนต์พ่นน้ำมัน สะเดาะเคราะห์ ดูหมอ เสี่ยงทาย และทำพิธีทางไสยศาสตร์ต่างๆ
    - แขวรตะกรุด เครื่องรางของขลัง หรือวัตถุสมมติว่าศักดิ์สิทธิ์

    สิ่งเหล่านี้เป็นที่พึ่งได้ในระดับหนึ่ง คือผ่อนครายความวิตกกังวล หรือลดความกลัวภัยลงได้บ้างเท่านั้น


    นั่นมิใช่ที่พึ่งที่ปลอดภัย มิใช่ที่พึ่งอันสูงสุด เพราะมนุษย์พึ่งสิ่งเหล่านี้แล้วก็ยังไม่พ้นทุกข์ คือ ยังมีความทุกข์อยู่เหมือนเดิม หรืออาจมากขึ้นเป็นทวีตรีคูณ


    </TD></TR></TBODY></TABLE>
    ที่มา : จุดประกายแห่งชีวิต - เสฐียรพงษ์ วรรณปก ราชบัณฑิต <HR width="100%" color=#dddddd SIZE=1></TD></TR></TBODY></TABLE>
     
  2. jomr0547

    jomr0547 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    24 มกราคม 2006
    โพสต์:
    73
    ค่าพลัง:
    +261
    ความคิด ทางโลกมากเลยอ่า

    >>เมื่อกลัวอันตรายจะเกิดแก่ชีวิต คนเราจึงแสวงหาความปลอดภัยแก่ตัวเองโดยวิธีต่างๆ เช่น

    - ไหว้ต้นไม้ ป่าเขาลำเนาไพร เนินดิน กองหิน จอมปลวก
    - สร้างศาลเจ้า ศาลพระภูมิ บนบาลศาลกล่าว เอาของไปเซ่นไหว้ตั๊กแตน
    - รดน้ำมนต์พ่นน้ำมัน สะเดาะเคราะห์ ดูหมอ เสี่ยงทาย และทำพิธีทางไสยศาสตร์ต่างๆ
    - แขวรตะกรุด เครื่องรางของขลัง หรือวัตถุสมมติว่าศักดิ์สิทธิ์

    สิ่งเหล่านี้เป็นที่พึ่งได้ในระดับหนึ่ง คือผ่อนครายความวิตกกังวล หรือลดความกลัวภัยลงได้บ้างเท่านั้น


    นั่นมิใช่ที่พึ่งที่ปลอดภัย มิใช่ที่พึ่งอันสูงสุด เพราะมนุษย์พึ่งสิ่งเหล่านี้แล้วก็ยังไม่พ้นทุกข์ คือ ยังมีความทุกข์อยู่เหมือนเดิม หรืออาจมากขึ้นเป็นทวีตรีคูณ



    นี่เป็นความคิดของผู้แต่งและของคนส่วนหนึ่งเท่านั้นครับ ผู้ศึกษาธรรมมะและนักปฏิบัติไม่ได้คิดแบบนี้ ไม่ตรงครับ อุอุ


     
  3. varanyo

    varanyo เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    925
    ค่าพลัง:
    +3,373
    ที่พึ่งของคนทั่วๆ ไปก็คือปัจจัย ๔ ...นะครับ...
    แต่ที่เห็นบ่อยๆ ก็คือ...ตรงไหน...ที่ไหน...มีเลขเด็ดๆ ...รับรองได้ไกลแค่ไหนก็ไป...
    ก็เห็นไม่พ้น...โลภะ...โทสะ...โมหะ...นี่แหล่ะ...คน...
    อวิชชามาบดบังอยู่...รอเกิดใหม่ชาติหน้าขอให้รวยมากกว่านี้...
    เฮ้อ!...กรรมจึงต้องเกิด(แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร)...
     

แชร์หน้านี้

Loading...