เรื่องเด่น จิตเดียวก่อนที่จะตาย:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น

“พระอริยบุคคลชั้นสูงสุดที่สิ้นอาสวแล้วที่เรียกว่าพระอรหันต์ หรือผู้ที่ยังไม่สิ้นอาสวเป็นพระอนาคามี หรือเป็นโสดาบัน สกิทาคามี ผู้นั้นขันธ์ ๕ ยังอยู่ย่อมมีความสุขความทุกข์ ย่อมมีความนึกคิดที่ดีและไม่ดีเฉกเช่นเดียวกัน มีความรักและมีความชังเฉกเช่นเดียวกัน แต่ว่าสติปัญญาและจิตเหนือนั้นหมด จิตไม่ได้ยึดถือกับร่างกายอยู่แล้วสุขทุกข์อยู่เฉพาะร่างกาย ความคิดดีและไม่ดีอยู่เฉพาะร่างกาย ความรักและความชังก็อยู่เฉพาะที่สังขารขันธ์ไม่ได้เกี่ยวกับจิต จิตทิ้งขันธ์แล้วอย่างสมบูรณ์จึงเรียกว่าจิตอรหันต์

ไม่ได้เลือกว่าจะเป็นพระ เป็นอุบาสกอุบาสิกาลูกก็ทำได้ขณะจิตเดียวก่อนที่ธาตุขันธ์จะแตกสลายก่อนที่จะตายลูกก็สามารถทิ้งขันธ์เข้าสู่เมืองพระนิพพานได้ขอให้จิตมันได้พัฒนาตั้งแต่เริ่มต้นได้ฟังธรรมไปเรื่อย ๆ และมันใช้ปัญญาของมัน อ่อ..การเกิดอีกเป็นทุกข์อย่างยิ่งมันไม่สามารถจะได้ดิบได้ดีอย่างสมบูรณ์บริบูรณ์เกิดเป็นมนุษย์ก็ตาม เกิดเป็นเทวดาก็ตาม เกิดเป็นพรหมก็ตาม แม้อรูปพรหมก็ตาม ออกจากอรูปพรหมแล้วก็เหมือนคนนอนหลับตื่นขึ้นแล้วก็ทุกข์เท่าเก่า คือนอนหลับไม่ฝันตื่นขึ้นแล้วก็ทุกข์เท่าเก่ามันไม่มีประโยชน์อะไร เมืองพระนิพพานดีที่สุดจิตมันก็จะหมุนตลอดเป็นอย่างไรจึงจะไปได้

พระพุทธเจ้าตรัสถึงสุดท้ายบั้นปลายแม้เราเดินจงกรมภาวนาสวดมนต์ไหว้พระทุกวันเราก็อาศัยสุดท้ายแห่งร่างกายจะแตกสลาย ไม่ใช่ว่าเราภาวนาอยู่เดี๋ยวนี้เราจะไปเดี๋ยวนี้ถ้าเกิดมันไม่ไปเดี๋ยวนี้ละ ช่วงบั้นปลายท้ายถ้าเราไม่ภาวนาเราไม่ฝึกก่อน เหมือนเรือล่มแล้วเราไม่หัดพายเรือก่อน เราต้องเก่งหัดพายเรือให้เป็น หัดว่ายน้ำให้เป็น พายเรือไปแล้วเรือล่มอยู่กลางท้องทะเลมหาสมุทร เราว่ายน้ำไม่เป็นเราจะทำอย่างไร เราต้องหัดว่ายน้ำให้มันชำนาญเสียก่อน เมื่อเรือล่มเราจะทำอย่างไร เมื่อเราหัดว่ายน้ำชำนาญแล้วเรือมันล่มกลางมหาสมุทรเราจึงจะสามารถรอดได้ ไม่ใช่ว่าเรือล่มก็ร้องโอดโอยโหยหวน”

โอวาทธรรม:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่่น
๒๔ ธันวาคม ๒๕๖๐