เรื่องเด่น "ปล่อยวาง ปล่อยทิ้ง" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)

.
"ปล่อยวาง ปล่อยทิ้ง"

" .. พระรูปหนึ่ง "ชาบซึ้งคำสอนเรื่องปล่อยวางมาก" จึงพยายามวางเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง "แม้ลมพัดหลังคากุฏิตกไปข้างหน้า" ท่านก็เฉย "ฝนรั่ว แดดส่องท่านก็ขยับหนี ไปทางนั้นที ทางนี้ที" ท่านคิดในใจว่า "หลังคารั่วเป็นเรื่องภายนอก จะรั่วก็ รั่วไป" ปล่อยวางไม่ใส่ใจ "เรื่องของเราคือการทำจิตใจให้สงบและว่างเท่านั้น"

ตามปกติหลวงพ่อจะเดินตรวจกุฏิทุกหลังเป็นประจำ เพือสอดล่องการกระทำของศิษย์ "พระเณรมักทิ้งร่องรอย ความประพฤติไว้ที่กุฏิเสมอ" เช่น "ดูได้จากทางจงกรม ความสะอาดของกุฏิ" ทางเข้าออก "การตากผ้า การรักษาบริขาร" การปิดเปิดประตูหน้าต่างและจำนวนสิ่งของเครื่องใช้ ฯลฯ

บ่ายวันหนึ่ง หลวงพ่อเดินไปพบหลังคากุฏิตกลงมา

จึงถามว่า "เอ .. นี่กุฏิใคร?’"
"กุฏิผมเองครับ’" พระรูปที่กำลังฝึกปล่อยวาง กราบเรียน

"หลังคาตกลงมากองอยู่นี่ ทำไมไม่ซ่อมแซมมันล่ะ?'"
"ก็หลวงพ่อสอนให้ปล่อยวางไม่ใช่หรือครับ ผมก็เลย ไม่สนใจมัน’"

พระรูปนั้นตอบแล้วนึกสงลัย จึงเรียนถามท่านอีกว่า ..

"ผมไม่ยึดมั่นถือมั่น ปล่อยวางถึงขนาดนี้ ยังไม่ถูก หรือครับ?"
การปล่อยวางไม่ใช่เป็นอย่างนี่ "ที่ท่านทำนี่ เรียกว่าปล่อยทิ้ง" เป็นลักษณะของคนไม่รู้เรื่อง

"ฝนตกหลังคารั่ว ต้องขยับไปทางโน้น แดดออกขยับมาทางนี้" ทำไมต้องขยับหนีล่ะ "ทำไมไม่ปล่อย ไม่วางอยู่ตรงนั้น" .. "

"ใต้ร่มโพธิญาณ"
หลวงปู่ชา สุภัทโท