เรื่องเด่น "พระศรีอาริย์พบพระมาลัยที่จุฬามณี"

ตามปรกติพระศรีอาริย์จะเสด็จมาไหว้พระจุฬามณีในวัน 8 ค่ำ และ 15 ค่ำ คราหนึ่งเป็นวันพระ 8 ค่ำ ได้พบปะกับพระมาลัยเถระที่นำดอกบัว 8 ดอกมาถวายบูชาพระจุฬามณี เมื่อเสร็จการบูชา พระศรีอาริย์ได้เสด็จมานมัสการพระมาลัยเถระแล้วถามว่า

“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ชาวชมพูทวีปเขาทำบุญให้ทาน เขาตั้งความปรารถนาเป็นประการใด”

“ ขอถวายพระพร เขาตั้งปณิธานมีความปรารถนาจะขอพบพระองค์ เมื่อจะได้ตรัสเป็นพระพุทธเจ้า” พระมาลัยตอบ

“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ฝูงคนทั้งปวงแต่บรรดาที่ปรารถนาจะพบกับข้าพเจ้านั้น ขอให้อุตสาหะสดับตรับฟังพระสัทธรรมเทศนาพระเวสสันดรชาดกให้จบในวันเดียว พึงบูชาด้วยประทีปพันหนึ่ง ฉัตรพันหนึ่ง ธงพันหนึ่ง ดอกบัวหลวง ดอกอุบลเขียว ดอกผักตบ สิ่งละพัน เมื่อกระทำตามนี้ก็จะได้พบกับโยม”

“ ขอถวายพระพร อีกนานสักเพียงใด พระองค์จึงจะได้ตรัส” พระมาลัยถาม

“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ในกาลเมื่อถ้วนห้าพันพระวัสสา สิ้นศาสนาพระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว สัตว์ทั้งปวงจะมืดมนนักไม่กระทำกุศลเลย มีแต่จะกระทำกรรมอันเป็นบาปหยาบช้า หาหิริโอตตัปปะมิได้ ดุจหนึ่งว่าไก่แลสุนัข ลูกกับแม่ก็จะอยู่กินเป็นสามีภรรยาแห่งกัน

ความโลภนั้นก็จะหนาขึ้น ๆ ส่วนอายุมนุษย์ก็จะถอยน้อยลงไปเรื่อย ๆ จนผู้มีอายุเพียง 10 ปี 5 ปี ก็จะทำการวิวาห์อยู่กินเป็นผัวเมีย แลครั้งนั้นคนทั้งปวงจะแลเห็นกันเป็นเนื้อเป็นหมู จับอะไรเข้าก็จะกลับกลายเป็นอาวุธเข้าห้ำหั่นฟันแทงกัน

ส่วนคนดีมีปัญญา เมื่อรู้ว่าถึงวันนั้นคืนนั้นจะเกิดฆ่าฟันกันเป็นโกลาหล ก็จะหนีเร้นไปซุกซ่อนในห้วยในเขา รออยู่จนเห็นเขาฆ่าฟันกันตายภายใน 7 วันหมดแล้ว คนดีมีปัญญาที่ซ่อนเร้นอยู่ก็จะออกมาปรากฏตัว แสดงความชื่นชมยินดีต่อกัน แล้วรักษาศีล บำเพ็ญกุศล

เมื่อคนดีมีปัญญาเหล่านั้นมีลูก ลูกก็จะกลับมีอายุยืนขึ้นเป็น 20 ปี ครั้นหลาน ๆ ก็จะมีอายุยืนไป 30 ปี พอถึงเหลนก็เป็น 40 ปี และอายุยืนขึ้นตามลำดับจนถึงอสงไขย พอถึงระดับนี้คนก็จะเกิดความปรารถนาพอมีความประมาทอายุก็จะถอยน้อยลง คงอยู่ในระดับแปดหมื่นปี

ครั้งนั้นบ้านเมืองอุดมสมบูรณ์ ป่าเขาลำเนาไพรเขียวชอุ่มสิ่งแวดล้อมดี ไม่มีคนบ้าใบ้หูหนวกตาบอด คนมีความเมตตาจิตแก่กัน ไม่มีการเบียดเบียนกัน ในกาลนั้นแหละเป็นเวลาที่โยมจะมาตรัสเป็นพระพุทธเจ้า ”

เมื่อพระศรีอาริย์สรุปเรื่องที่จะมาตรัสเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตแล้ว ก็นมัสการพระมาลัยเถระเสด็จไปประทักษิณพระจุฬามณี แล้วเสด็จกลับดุสิตพิมาน.

เครดิต เฟสบุ้ค การเกิดเป็นทุกข์อย่างยิ่ง เดินทางสู่ความว่างแห่งปัญญา

 

สาธุ สาธุ สาธุ