สันติอโศก-กลุ่มนักบวช นอกสังกัดคณะสงฆ์ไทย

ภาพการเคลื่อนไหวชุมนุม โดยเครือข่ายกองทัพธรรมและสันติอโศก เพื่อขับไล่ "พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี" ให้ลาออก ณ บริเวณท้องสนามหลวง โดดเด่นขึ้นมาทันตา เมื่อมีการเปิดตัวของ "พล.ต.จำลอง ศรีเมือง" พร้อมหน่วยกองทัพธรรมที่มี "สมณะโพธิรักษ์" เป็นผู้นำ

การแต่งกายของสมณะโพธิรักษ์คล้ายพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนา ซึ่งถือเป็นภาพที่ค่อนข้างจะแปลกตา จนหลายคนอดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมนักบวชกลุ่มนี้ ถึงเข้ามาดำเนินการเคลื่อนไหวทางการเมืองได้ โดยไม่ถือเป็นความผิดทางวินัยสงฆ์

"สันติอโศก" ตั้งอยู่ถนนสุขาภิบาล 1 เขตบึงกุ่ม กรุงเทพฯ ผู้ก่อตั้ง ก่อนหน้านั้นมีนามเดิมว่า "นายรัก รักษ์พงษ์" ผู้เข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา กระทั่งตั้งเป็นสำนักสันติอโศกขึ้น

พุทธสถานสันติอโศกแต่ละแห่งจะมีโครงสร้าง คือ ไม่มีเจ้าอาวาส แต่จะใช้ระบบพระธรรมวินัย

สำหรับสันติอโศกที่ถนนสุขาภิบาล 1 ปัจจุบันมีสมณะอยู่กว่า 100 รูป นักบวชหญิงกว่า 30 รูป ไม่นับสมาชิกที่เป็นชุมชน
<TABLE style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px dotted; BORDER-TOP: #ffffff 1px dotted; BORDER-LEFT: #ffffff 1px dotted; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px dotted" cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right border=1><TBODY><TR bgColor=#ffe9ff><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>
ปัจจุบัน สันติอโศก มีสาขา 8 แห่ง คือ พุทธสถานปฐมอโศก จ.นครปฐม, พุทธสถานศรีษะอโศก จ.ศรีสะเกษ, พุทธสถานศาลีอโศก จ.นครสวรรค์, พุทธสถานสีมาอโศก จ.นครราชสีมา, พุทธสถานราชธานีอโศก จ.อุบลราชธานี, พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ จ.เชียงใหม่, พุทธสถานทักษิณอโศก จ.ตรัง และพุทธสถานหินผาฟ้าน้ำ จ.ชัยภูมิ

เนื่องจากพุทธสถานสันติอโศก ค่อนข้างมีแนวทางแปลกแหวกแนวจากคณะสงฆ์ จึงถูกขับออกจากมหาเถรสมาคม เมื่อปี พ.ศ.2532 และถูกดำเนินคดีในศาลยุติธรรม จนศาลพิพากษาถึงที่สุดไม่ให้แต่งกายเหมือนพระสงฆ์เมื่อปี พ.ศ.2538 ชุดแต่งกายของพระสงฆ์ในสันติอโศกจึงเป็นเช่นที่เห็นในปัจจุบัน คือ "ไม่ใช่สีเหลืองแต่ออกคล้ำดำ"

ที่ประชุมมหาเถรสมาคม (มส.) ได้ยกคำสั่ง ประกาศคณะทำงานประกาศนียกรรม ที่ 1/2532 ไม่ให้พระสงฆ์ไปร่วมคบค้าสมาคมกับกลุ่ม สันติอโศกโดยประกาศดังกล่าวยังคงมีผลบังคับใช้อยู่จนปัจจุบัน

ประกาศนียกรรม คือ การประกาศข้อเท็จจริงให้พุทธบริษัทได้ทราบโดยทั่วกัน

ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าได้ทรงกระทำมาแล้วในกรณีพระเทวทัต ดังมีเรื่องปรากฏในพระไตรปิฎก (พระวินัยปิฎก เล่ม 7/172) <TABLE style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px dotted; BORDER-TOP: #ffffff 1px dotted; BORDER-LEFT: #ffffff 1px dotted; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px dotted" cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=2><TBODY><TR bgColor=#ffffe8><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

สำหรับกรณีสันติอโศก ซึ่งมีพระโพธิรักษ์เป็นหัวหน้า มหาเถรสมาคมในคราวประชุม 15/2532 เมื่อวันที่ 29 พ.ย.2532 มีมติให้กระทำประกาศนียกรรม ประกาศข้อเท็จจริงของพระโพธิรักษ์ มีข้อสรุปเพื่อประกอบการพิจารณาของคณะการกสงฆ์เกี่ยวกับโพธิรักษ์ ผู้เข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา แล้วประพฤติผิดก่อความเสียหายแก่พระพุทธศาสนา รวม 7 ข้อ 1.การล่วงละเมิดพระวินัยถึงขาดความเป็นภิกษุ 2.การประกาศค้านพระวินัยที่ห้ามอวดคุณวิเศษ 3.การล่วงละเมิดกฎหมายบ้านเมือง 4.การบ่อนทำลายพระพุทธศาสนาและความมั่นคงของชาติ 5.การประกาศตนเล่นการเมืองและเกี่ยวข้องกับการเมืองอย่างเปิดเผย 6.การมุ่งมั่นทำพระธรรมวินัยให้วิปริต 7.การประกาศแยกตัวไม่ขึ้นต่อการปกครองคณะสงฆ์ไทย

จากพฤติกรรมของพระโพธิรักษ์และคณะได้ประพฤติ คณะสงฆ์ได้พิจารณาอย่างรอบคอบและได้ลงมติเป็นเอกฉันท์ ประกาศนียกรรมพระโพธิรักษ์และกลุ่มสันติอโศก พร้อมกับเปล่งวาจา "สาธุ" และได้ลงนามรับรองมติไว้เป็นหลักฐานสืบไป

"พระธรรมกิตติเมธี" โฆษกมหาเถรสมาคม กล่าวถึงการชุมนุมของกลุ่มสันติอโศกเพื่อขับไล่นายกรัฐมนตรีบริเวณท้องสนามหลวง ว่า ในที่ประชุมมหาเถรสมาคมยังไม่มีการตั้งเรื่องหรือพูดถึงกรณีสันติอโศกเข้าร่วมการชุมนุมบริเวณท้องสนามหลวง แต่ในฐานะเลขานุการคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช ได้ปรึกษากับสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ในการทำความจริงกรณีสันติอโศกให้ปรากฏให้สาธารณชนทราบข้อมูลว่า กลุ่มดังกล่าวไม่ได้อยู่ภายใต้การปกครองของมหาเถรสมาคม และไม่มีความเกี่ยวข้องกับคณะสงฆ์ไทย

เนื่องจากวัตรปฏิบัติของพระสงฆ์ควรจะต้องอยู่นิ่งไม่เคลื่อนไหวใดๆ อยู่เหนือการเมือง ต้องปล่อยวาง การเคลื่อนไหวทางการเมืองสำหรับพระสงฆ์ ควรวางตัวสงบนิ่งให้มากที่สุด ส่วนการเคลื่อนไหวของกลุ่มสันติอโศก จะไม่กระทบต่อบทบาทของพระสงฆ์โดยทั่วไปอย่างแน่นอน

เพราะคนไทยและคนต่างประเทศต่างมีวิจารณญาณ

 

แต่ผม่าก็ดีนะครับ ไม่ใช่นิ่งเฉยกันเสียหมดเขาคิดอย่างไรเราก็จะได้ทราบด้วย ส่วนที่ออกจากการปกครองสงฆ์ก็เห็นท่นเจริญขึ้นๆ นะครับ องค์กรสงฆ์เองกลับไม่เก็ทเท่าไหร่ มันก็วอะไรได้มากอยู่

 

ผมว่า,เห็นท่าน,ก็วัด