"เลี้ยงไก่ ได้แต่ขี้ไก่" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)

.
"เลี้ยงไก่ ได้แต่ขี้ไก่"

" .. "เราเรียนปริยัติได้ แต่ไม่รู้จักละกิเลส" ไม่รู้จักละความโลภ ความโกรธ ความหลงออกจากใจของเรา ได้แต่เรียน ไม่ได้ปฏิบัติ ไม่ได้ละ มันก็ไม่เกิดประโยชน์ "จึงได้เปรียบว่าคนเลี้ยงไก่ไม่ได้กินไข่ไก่ ได้แต่ขี้ไก่" เหมือนกันอย่างนั้น

เพราะฉะนั้น "พระพุทธเจ้าของเราท่านจึงต้องการให้ เรียนปริยัติเพียงพอรู้ ที่สำคัญคือเรียนแล้วก็ให้ปฏิบัติ ปฏิบัติละความชั่วออกจากกาย วาจา ใจ ของเรา" แล้วประพฤติคุณงามความดีไว้ที่กาย วาจา ใจ ของเราเท่านั้น "คุณสมบัติของมนุษย์ที่จะบริบูรณ์นั้นก็คือ สมบูรณ์ด้วยกาย วาจาและใจ"

กาย วาจา ใจจะสมบูรณ์นั้น เช่นว่าพูดดีเฉยๆ ก็ไม่สมบูรณ์ ถ้าไม่กระทำตาม ทำดีแต่กายเฉยๆ ใจไม่ดีนั้นก็ไม่สมบูรณ์ "พระพุทธองค์ทรงสอนให้ดีด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ กายงาม วาจางาม ใจงามเป็นสมบัติของมนุษย์ที่ดีที่สุด" นี่ก็เหมือนกันฉันนั้น "เรียนก็ต้องดี ปฏิบัติก็ต้องดี ละกิเลสก็ต้องดี สมบูรณ์อย่างนั้น" .. "

"พระธรรมเทศนา สำหรับคฤหัสถ์"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)