แบไต๋เปิดท้ายขายพระสนามตามวัดต่างๆ

....การค้าขายทุกอย่างคนขายก็หวังกำไร ขอให้ได้เงินเข้ามาอยู่ในมือ.....
1.พวกเอากล่องลังติดเทปสีชากันเปียกแล้วเอาวางท้ายรถจยย. พวกนี้เน้นสินค้าที่เกี่ยวกับพระสงฆ์ สิ่งที่ต้องระวังคือของจากจีนที่ไม่มีคุณภาพเครื่องโกนหนวดใส่ถ่านโกนไม่เข้าแต่มอเตอร์ยังทำงานดี บางทีพระสงฆ์ซื้อไว้รอหนวดยาวพอเอามาใช้ก็แป๊ก ส่วนพระเครื่องจะอยู่ที่องค์ละ50บาทเหรียญที่เจอบ่อยคือหลวงพ่อโก๊ะนั่งซ้อนท้ายขี่จยย.พระบวชใหม่บางรูปก็ชอบบอกว่าแปลกตาดี (ระวังเหรียญเนื้อตะกั่วชุบสีแบบ รมน้ำตาล)เชือกผูกข้อมือก็มีมาแบ่งขาย ปริมาณจะน้อยกว่าที่เราไปซื้อจากร้านสังฆภัณฑ์ แต่วัดที่ไปมาไม่สะดวก ซื้อกับพวกนี้แก้ขัดไปก่อน เดี๋ยวนี้พวกเร่ขายแบบนี้ไม่ค่อยเจอแล้ว ส่วนใหญ่แบ่งงานกันเป็นญาติๆกัน คนหนึ่งของหมดก็โทรบอกกัน บางครั้งพระสงฆ์ก็ไม่อยากใช้จ่ายปัจจัย
2.พวกที่กระทู้นี้ขอแนะนำคือรถยนต์คลุมผ้าใบปิดท้ายรถ ทีแรกข้าพเจ้าสงสัยว่าทำไมพระเณรวัดแห่งหนึ่งมีพระสนามเอามาพกอวดกัน ...ถามข้าพเจ้า้ว่าองค์นี้ให้เท่าไหร่?...จนในที่สุดก็เฉลยออกมาเมื่อมีคนหนุ่มขับรถยนต์มาจอดในวัด ....นิมนต์ เชิญเลือกดูก่อนครับ เผื่อถูกใจ....เบื่อแล้วเปลี่ยนองค์ใหม่ได้ครับแต่ต้องเพิ่มปัจจัย....พวกนี้จะมาเดือนละครั้ง หรือแวะทั้งเที่ยวขึ้น-ล่อง
พระที่เลี่ยมกรอบมักจะใช้สีดำและน้ำตาลมุก ราคาอยู่ที่องค์ละ300บาทปัจจุบันน่าจะเปลี่ยนแปลงไปบ้างเพราะน้ำมันรถแพงขึ้น บางครั้งเห็นกรอบก็เดาทางได้ไม่ยากว่าเป็นของสนาม หรือมาจากแหล่งไหน
เหรียญเกจิชื่อดังไม่เลี่ยมกรอบตอนนั้นราคาอยู่ที่องค์ละ150บาท ความหนาและสี ของเหรียญเหมือนๆกันทุกหลวงพ่อ
พระบูชา พระตั้งหน้ารถ พระพร้อมใบประกาศ พระยอดนิยมพร้อมใบฝอย พระเลี่ยมกรอบเงินเก่า-ใหม่ พระเลี่ยมกรอบทองชุบ มักจะเป็นกรอบแบบถอดใส่พระเองได้ โดยเลาะที่ตะเข็บรอบๆ บางคนเรียกแปะตั้ง ราคา250บาทขึ้นไป ขุนแผนโคโยตี้ก็มี ขุนแผนอุ้มสาวก็มี เครื่องรางปลัดขิก พระงั่งฯลฯ พวกของใช้ที่เกี่ยวกับพระสงฆ์ เขาจะเอาใส่ท้ายรถมาได้หลากหลายกว่าพวกรถจยย.ดูแล้วน่าซื้อ น่าอุดหนุนกว่ากัน หากพระบวชใหม่จะไปถามเขาว่าพระแต่ละองค์แท้ไหม แน่นอนเขาก็ต้องบอกว่าแท้ เพื่อความมั่นใจหลวงพี่เอาไปพุทธาภิเษกซ้ำอีกทีแล้วกัน
เหรียญคละพระเกจิย่อยๆบางทีก็2-3องค์100บาทแลกเปลี่ยนพระได้ ถ้าไม่มีงบเช่า
หากใครที่รู้แหล่งสินค้าเหล่านี้ก็จะทราบว่า ซื้อได้ราคาถูกกว่าที่เขามาเร่ขายแน่นอน แต่เรื่องนี้ก็ทางใครทางมัน มันเป็นอาชีพของเขา เขาไม่ได้มาหาลักสิ่งของ เป็นอาชีพที่สุจริต อีกอาชีพหนึ่ง เพราะพระเณร อยู่วัดก็เซ็ง ถ้ายังตัดกิเลสไม่ได้ ก็ต้องหาอะไรมาดูเช่นพระเครื่องต่างๆ
ส่วนเจ้าของโรงงาน โรงหล่อพระนั่นก็เป็นอีกลักษณะหนึ่งที่เขา เดินทางเข้ามาติดต่อตามวัดต่างๆซึ่งหาก ทางวัดสั่งทำมากๆก็จะได้ราคาต่อชิ้น ต่อองค์ที่ถูกลงเรื่อยๆ แต่ทางวัดเองมักจะมีที่ทำประจำอยู่แล้ว สินค้าของพวกเขาก็ดูน่าเชื่อถือกว่า2กลุ่มแรก แต่จะเกิดปัญหาตามมารึเปล่า ข้าพเจ้าก็ยังไม่ทราบ แต่ธุรกิจทุกอย่างมันก็ต้องมีปัญหาเกิดขึ้นอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าจะแก้ไขกันไปยังไง สวัสดี