เรื่องเด่น “เอ็งเห็นดอกไม้ที่ร่วงไหม?”....หลวงปู่บุดดา ถาวโร

“เอ็งเห็นดอกไม้ที่ร่วงไหม?”

“มีทั้งดอกอ่อนที่ยังไม่ตูม ดอกที่ตูมแล้วยังไม่บาน
ดอกที่บานแล้วยังไม่โรย ดอกที่โรยแล้วยังไม่เหี่ยว
ดอกที่เหี่ยวแล้วยังไม่แห้ง ดอกที่แห้งแล้วเป็นที่สุดก็มี
นี่มันร่วงลงมาจากต้นไม้เหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่สภาวะของมันไม่เท่านั้น”

“ชีวิตร่างกายของคนก็เหมือนกัน บางรายตายตั้งแต่อยู่ในครรภ์
บางรายคลอดออกมาแล้วตาย บางรายตายตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
บางรายตายตอนเป็นหนุ่มเป็นสาว บางรายตายตอนวัยกลางคน
บางรายตายเมื่อแก่ อย่างข้านี่ตายเมื่อแก่ก็ไม่ต่างกับดอกไม้ที่แห้งคาต้น
แล้วร่วงหล่นลงมา สภาวะความจริงมันเป็นอย่างนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาในโลกมีอนัตตาเป็นที่สุด
อย่างร่างกายก็คือตายไปในที่สุด”

“แล้วเอ็งเห็นดอกไม้ร่วงหล่นอยู่นี่ เอ็งมีความเศร้าโศกบ้างหรือไม่” (ก็ตอบว่า ไม่)

“นั่นซิ มันร่วงมันหล่นมากมายเกลื่อนกลาดอย่างนี้ มันก็เป็นปกติของมัน
ร่างกายก็เหมือนกัน มันร่วงมันหล่นก็เป็นปกติของมัน
จะมัวเศร้าโศกเสียใจอยู่ทำไม ภาวะปกติมันเป็นอยู่อย่างนี้
มันเป็นธรรมดา ก็จงอย่าไปฝืนมัน ไม่มีใครหรอกที่เกิดมาแล้วไม่ตาย”

หลวงปู่บุดดา ถาวโร

 

สาธุ สาธุ สาธู อนุโมทนามิ

 

สาธุๆๆมีความดับ สลายไปเป็นปรกติ สบายๆๆ เกิดดับๆๆ เป็นเรื่องธรรมดาๆๆ...