นี่ ๆ เหล่านักปฏิบัติ จ๋าาา ช่วยวิสัชนา ตอบ นู๋บี ทีซิ ว่า ขรัวตาจะตีไหมค้าาาาาาาา ?

...ดูไม่ได้เรย...วุ้ย...ตรู..ละกลุ้ม

 

งั้นเอานี้ไปพี่ มันมาอีกซัดเล๊ย...(ผีอ่ะ)

 

...หัวไว คอดๆ...

 

ขำจริงๆวันนี้เกี่ยวกับเรื่องของก๊กนี้อะนะ

 

อ่าว...ได้บุญอีกแระ เหอๆ
ทำให้คนอื่นขำได้ แสดงว่าทำให้คนอื่นมีความสุขเกิด ...ก็ยังดี
เหมือนลงทุนแสดงจำอวด นิหน่อย ก็ได้บุญได้กุศล ได้ความสุขสบายใจ เนาะ
ไม่เครียด...ก็โอเค..แร้ว

 

ว่างๆไม่มีไรทำ ยื้มความคิดคุณบรัชมาแปะ ละกัน

 

ขำ กลิ้ง ลิง ติด ตัง(ค์ ) ?

แหม ๆ ช่างรู้ใจ อีปี้ จิง ๆ เรยยย อีน้องคนเนี๊ยะ
ป้า ตัดหางปล่อยวัด เอีย ตัดริบบิ้นปิดกาทู้ แร้วนิ
กาทู้นี้ จึงเป็น กาทู้ สาธาณะ
บ่ใช่ กาทู้ของกู เอ๊ย ของป้า อีกต่อไปแย้ววจ้า

ดังนั้น ใครใคร่จะทำอะหยัง ในกาทู้นี้ ก็ ตามสบายจ้า
จะเสวนา ธรรม จะต้มยำทำแกง จะ แทงข้างหลังกัน ฯลฯ
ก็เชิญ สันทนาการ ในกาทู้นี้ได้ เรยยยย จ้า

ถือ ซะว่า เป็น สนามอารมณ์ แห่งใหม่ ไว้ วิ่งเล่นกัน
แทน อันเก่า ที่ เจ้าของเค้า หวง ก็ แย้วกันเนอะ หุหุ

แหม ? ดีใจ๊ดีใจ ที่ กาทู้ นี้ เรทติ้งดี พอ ๆ กะ ปังคุงงงงง







----------------------------------------------------------------------





ถึง คุณ บุญ พิลึก

นั่น ดิ อิฉันก็ไม่คิดว่า เฮียเก้ง จะถือสัจจะ ลูกผู้ชายยิ่งชีวิต
ลบกาทู้ ทิ้ง เจง ๆ เนี่ยยัง เซฟเก็บไว้ได้ไม่หมดเรยยย เซ้งเป็ด !

แต่ไง ก็แท้งกิ้ว นะเจ้าคะ
ทั่นลี้ฯที่ ( อุตส่าห์ ) มาชอบ ของแปลก เหอ ๆ

แม้ทั่นจะไม่ใช่ บุรุษคนแรก และ คนสุดท้าย
ที่เอ่ยปาก บอก คำว่า ชอบ ให้ข้าพเจ้า ได้ยิน
แต่ ฟังแร้ว ก็รู้สึกว่า จิตมันฟู ดีพิลึก อิอิ ^ - ^


มามะ เชิญเข้ามา ใส่ร้ายป้ายสี เอ๊ย ป้ายร้ากกกกก ?
ในกาทู้นี้ได้ ตามใจอยากเจ้าค่ะ คุณช่างทาสี

​

อ้อ ประกาศ ๆ

ไผ เซฟ กาทู้ ส่งจิตออกนอก ของ คุณน้องเก่ง ไว้ได้มั่งค้า
นู๋บี โคลนนิ่ง ไว้ ไม่ทัน ในบางอันค้า

โดยเฉพาะ อันที่ นู๋บี พูดถึง นิยามของ คนดี กะคนพาล
และ พูดถึง เรื่อง ริดสีดวงใจ
ไผ เซฟเก็บไว้มั่ง ค้าาา

นู๋บี อยากได้ มั่ก ๆ คร้าาาๆ

ครายเอามาโพส ให้นู๋บี ในนี้ได้นะ
เด๋ว นู๋บี จะยกทั่น วีระชัยให้เป็น รางวัล นะจ๊ะ




อ้ออันนี้ แถม...
ตอนบ่ายไปเสิร์ช เจอ ....
กาทู้ของกู(เกิ้ล ) บ่ใช่ กาทู้ ของ กู( เก่ง )
เรยเอามาฝากอ่ะ อิอิ

หากคราย อยาก รำลึกถึงฟามหลัง
เมื่อครั้งยัง ส่งจิตออกนอก เพื่อให้เห็น สมุทัย ในตอนนั้น
เก๊าะ คลิ๊ก ไปอ่านเล่น ๆ ตรง คำว่า แคช นะจ๊ะ เอิ๊ก ๆ

http://www.google.co.th/search?imgtype=photo&gbv=2&hl=th&q=+sitealungjit.org+%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0+%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A2&ei=BDjwSqgv04iRBbPw0YUH&sa=X&oi=manybox&resnum=2&ct=all-results&ved=0CAIQqAQwAg​

 

หูย...อีปี้นู๋บี จะเก็บเอาไปทำวิดยานิพนหรอค้า
มาช่วยกันทำมาหากินดีฝ่า อีน้องขอโหมโรง 1 จึี๊ก



"ปีศาจสุรา มีที่ใดมิดี นั่นยังดีกว่าพวกวิญญูชนจอมปลอมที่ออกมาหลอกลวงผู้คนมากนัก"

จาก คำพูดของลี้คิมฮวง ใน นิยายเรื่อง 'ฤทธิ์มีดสั้น' เล่ม 1


ชุด ฤทธิ์มีดสั้น เป็นเรื่องราวอมตะของอัจริยะมีดบินลี้คิมฮวง และทายาทรุ่นต่อมา
ผู้รังสังสรรค์พฤติการณ์อันลือลั่นสะท้านบู๊ลิ้ม นาม เอี๊ยบไค และโป้วอั้งเสาะ
นับเป็นชุดนิยายที่โดดเด่นที่สุดของโกวเล้ง โดยเฉพาะ 'ฤทธิ์มีดสั้น' ถือเป็นสุดยอด
ผลงานอันดับหนึ่งของงานนิยายกำลังภายในของโกวเล้ง และกระทั่งปัจจุบัน
ยังเป็นสุดยอดของนิยายกำลังภายในหลังยุค "มังกรหยก" ของกิมย้ง

โดยชุด 'ฤทธิ์มีดสั้น' ประกอบไปด้วย

ฤทธิ์มีดสั้น พฤติการณ์ของลี้คิมฮวง
ดาบจอมภพ พฤติการณ์ของเอี๊ยบไค และโป้วอั้งเสาะ
เหยี่ยวเดือนเก้า พฤติการณ์ของเอี๊ยบไค
จอมดาบหิมะแดง พฤติการณ์ของโป้วอั้งเสาะ

อันว่า ฤทธิ์มีดสั้นเล่มนี้ แม้นจะบอกเล่าเรื่องราวพฤติการณ์ของลี้คิมฮวง
แต่พระเอกในเรื่องที่โกวเล้งหมายถึง ย่อมมิใช่ 'ลี้คิมฮวง' แต่หากเป็น 'อาฮุย' แทน
เนื่องเพราะ โกวเล้ง ใช้ชื่อภาษาจีน(แต้จิ๋ว) ว่า "ตอเช้งเกี่ยมแขะบ้อเช้งเกี่ยม" (มือกระบี่มากรัก กระบี่ไร้น้ำใจ)
ซึ่งย่อมหมายถึง 'อาฮุย' มิใช่ 'ลี้คิมฮวง'

โกวเล้งเขียนเรื่องนี้ขึ้นจากแรงบันดาลใจที่ได้รับจากภาพยนตร์คาวบอยตะวันตก
เรื่อง "Gunfight at the o.k. corral" (ฉายในปี 1957)



เนื้อเรื่องย่อ

ชายกลางคนซอมซ่อผู้นี้ ดูซูบซีดอิดโรย ว้าเหว่เดียวดาย คล้ายดั่งอมโรคอมทุกข์โศกชั่วนาตาปี
บ่อยครั้ง ที่มันต้องก้มลงไอ ไอครั้งแล้วครั้งเล่า ไอจนบิดตัวงอ กระทั่งไอออกมาเป็นลิ่มเลือด
กระนั้นข้างกายมันยังคงมีไหสุรา มันยังคงร่ำสุรา ! รอจนไหสุราว่างเปล่า มันจึงหยิบมีดสั้นเล่มน้อยขึ้นมา
เริ่มแกะสลักรูปจากท่อนไม้ในมือ แกะเป็นรูปของสตรีนางหนึ่ง !
เล่ากันว่า ปีศาจสุราวัยสามสิบปีผุ้นี้ มีอดีตที่เจ็บช้ำรันทดเหลือแสน มันถึงกับทอดทิ้งสมบัติพัสถาน
คนรักสวยสะคราญ ลาภยศชื่อเสียง ปลีกตัวไปใช้ชีวิตนอกกำแพงใหญ่อย่างเงียบเหงาเดียวดาย
วันแล้ววันเล่า .......
กระทั่งบัดนี้ มันมีความจำเป็นบางประการ ต้องเข้าด่านอีกครั้ง !
พร้อมกับ 'มีดน้อย' ในมือ ... มีดน้อยที่เกียรติภูมิสะท้านยุทธจักร !

'เซี่ยวลี้ปวยตอ มีดบินที่มิเคยพลาดเป้า !'

บุรุษหนุ่มวัยฉกรรจ์ผู้นี้ ใบหน้าซูบเรียวยาวคล้ายศิลาแลง ยามเดินหลังเหยียดตรงดั่งปลายทวน
เด็ดเดี่ยวอย่างยิ่ง ทระนงอย่างยิ่ง ตลอดร่างคล้าแผงสัญชาตญาณระวังภัยแบบสัตว์ป่าทุกกระเบียดนิ้ว !
ดูไป มันคล้ายดั่งสุนัขจิ้งจอกโดดเดี่ยว ที่ซัดเซพเนจรไปตามป่าเขา ท่ามกลางหิมะ
แม้เชี่ยวชาญชำนาญในวิถีชีวิตแบบป่าเขา
แต่ยังอ่อนเยาว์ไร้เดียงสาต่อเหลี่ยมเล่ห์เพทุบายในวงพวกนักเลงยิ่งนัก !
ที่เอวของมันเสียบแผ่นเหล็กไว้แผ่นหนึ่ง ซึ่งตัวมันเรียก 'กระบี่' !
แผนเหล็กนี้ยาวสามเชียะ ไม่มีคมไม่มีโกร่ง
ใช้ไม้บางๆ สองแผ่นประกบปลายเหล็กสองด้านทำเป็นด้ามคล้ายของเล่นเด็กทารกกระไรปานนั้น !
ทว่า จวบจนชนชาวยุทธจักรเห็นมันใช้่กระบี่แทงคอหอยศัตรู รวดเร็วยิ่งกว่ากระพริบตา รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ
จึงได้ทราบว่า นี่มิใช่ของเล่นเด็กทารกแล้ว !
วิถีกระบี่ที่เรียบง่ายของทัน ที่เพียงแต่รู้จักแต่ 'แทงตรง' ไม่รู้จักฟัน หรือตวัด หรือพลิกแพลงใดๆ นี้
ถึงกับไม่นับว่าเป็น 'เพลง' กระบี่ ถึงกับไม่ต้องการคำรับรองจากสำนัีกมาตรฐานใดๆ ก็เลอเลิศพิสดารคมกริบ
และทรงพลานุภาพยิ่งแล้ว !

ทั่วภพจบแดน ไหนเลยมีกระบี่ใดทัดเทียมได้ !

หนึ่งมีดสั้น หนึ่งกระบี่ ที่ผูกร้อยไว้ด้วยน้ำใจชายชาตรี คุณธรรมน้ำมิตร และปณิธานอันสูงส่ง
เปร่งประกายเจิดจ้าถึงขีดสุด สะท้านสะเทือนยุทธจักรถึงขีดสุด ในยามนี้แล้ว
พฤติการณ์ที่เฉิดฉานหาญกล่า เสี้ยวชีวิตแห่งโศกนาฎกรรมที่สุดแสนรันทด ของลี้คิมฮวงและอาฮุย
ร่ำลือเล่าสู่กันฟังครั้งแล้วครั้งเล่า กลายเป็น 'ตำนาน' ของวีรบุรุษผู้กล้า ที่ยิ่งฟังยิ่งเลอเลิศพิสดาร
ยิ่งอ่านยิ่งพลุ่งพล่านบันดาลใจ คล้ายดั่งบุคคลทั้งสองกลายเป็น 'เซียนกระบี่' ใน 'เทพนิยาย' ไปแล้ว !

หมดจดกระไรปานนั้น โออ่าภาคภูมิกระไรปานนั้น และโศกซึ้งตรึงตรากระไรปานนั้น !


เก็บความจาก ฤทธิ์มีดสั้น แปลโดย ว. ณ เมืองลุง
เนื้อเรื่องย่อ - ฤทธิ์มีดสั้น

 

แหม่ ! น่าเสียดายไอ้กระผมรึกำลังบอกว่า รู้ซึ้งในรสพระธรรมของเจ๊
ยางงัย ว่าจะอธิบายให้พวกแกฟัง สงสัยคงทนไม่ได้ ที่จะเห็นคนบ้าบรรลุ
ธรรมก่อนคนดี เฮียแกเลยโกยกระทู้แกใส่ชักโครก บ้วนน้ำลายสามแหมะกด
น้ำตาม คำพูดอันเป็นสัจจธรรมของเจ๊เลยไปกองรวมกันกับ อสุภะของเฮียเค็ง
แก สงสัยแกคงคิดว่า ตัวแกเป็นหลิ่วเต่อหัว กระทู้ข้าใครอย่าแตะ ถ้าใครแหยม
เข้ามา ข้าขอยึดชักโครกเป็นสรณะ
.......เจ๊นู๋บี ป้ายสีได้เลย แต่ป้ายร้ากๆๆ ต้องเป็นป้ายหน้าโน้น......
เฮ้ย! ลูกพี่ถอยหลัง กลับรถเข้าอู่เลย

โอว! ท่านขวัญฮูหยิน ข้าเป็นผู้หนึ่งที่นิยมชมชอบสุรา จึงไม่ใคร่ใส่ใจเรื่อง
ราวในยุทธภพ แต่เมื่อวานข้ามีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว มือไม้สั่นเลยต้องไป
หาอะไรแก้มือไม้สั่นในโรงเตี้ยม ได้พบเห็นจอมยุทธเค็ง กำลังร่ายรำเพลงกระบี่
พร้อมกับประกาศก้องว่า ในยุทธภพแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่าได้สามก๊ก
ไม่ก๊กใดก๊กหนึ่งต้องม้อดม้วยด้วย เพลงกระบี่อันลื่อลั่นสะท้านภพ จบ
กระบวนวัลย์ของท่านเค็ง
.......ด้วยเหตุอันนี้ข้าผู้แกร่งในเรื่องสุรา แต่อ่อนในเรื่องยุทธภพ มีเรื่องถามไถ่
ฮูหยินว่า ที่มาที่ไปสามก๊กของจอมยุทธเค็งเป็นเช่นไร ข้าต้องการรู้ไว้เพื่อ เป็น
การรักษาชีวิตให้รอดพ้นจาก คมกระบี่ของท่านเค็ง ดังคำ
กล่าวของท่าน ซุนหวู ที่ว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
.......แต่ที่แน่ๆ เจ๊ขวัญแม่เตียวเสี้ยนของเฮียเค็ง จะรอดมั้ยเนี้ย


"ปีศาจสุรา มีที่ใดมิดี นั่นยังดีกว่าพวกวิญญูชนจอมปลอมที่ออกมาหลอกลวงผู้คนมากนัก"
ฮา..ฮา...กวีบทนี้ไพเราะยิ่งนัก สุราดีกวีไพเราะย่อมเป็นที่นิยมชมชอบต่อ
ปีศาจสุรา แต่ขัดตาบัณฑิตผู้ยึดถือตำราและเคร่งรูปแบบ

 

ปีศาจสุรา มีที่ใดมิดี นั่นยังดีกว่าพวกวิญญูชนจอมปลอมที่ออกมาหลอกลวงผู้คนมากนัก"
ฮา..ฮา...กวีบทนี้ไพเราะยิ่งนัก สุราดีกวีไพเราะย่อมเป็นที่นิยมชมชอบต่อ
ปีศาจสุรา แต่ขัดตาบัณฑิตผู้ยึดถือตำราและเคร่งรูปแบบ<!-- google_ad_section_end -->

คนที่ทำได้แค่หลอกตัวเองไปวันๆ สร้างจินตนาการให้ตัวเองไปวันๆ สงสัยจะเป็นพวกพรุ่งนี้บรรลุธรรมอีกคนจริงๆ เจ็ดวันก็ว่าฮาแล้วนะเนี่ย นี่เอาพรุ่งนี้เลยนะนี่ เห็นอะไรก็ไม่เป็นธรรมชาติ มีแต่สร้างสรรค์ปรุงแต่งไป แล้วยังจะให้คนอื่นคิดว่าดูดีอีกช่างจิตใจแสนดำเหลือเกิน

อย่าไปบอกใครเค้านะว่าฝึกกรรมฐานเดี้ยวเขาจะตอบกลับมาว่า ที่ผ่านมามันเป็นเรื่องโกหก เพ้อเจ้อไปวันๆ ไปถามคนโน้นทีคนนี้ที ว่าธรรมเขาเป็นไงสุดท้ายตัวเองมาตายนำตื้นอย่างนี้ แต่ความจริงผมไม่เข้าใจความหมายนี้หรอก และเรื่องกระทู้ข้าใครอย่าแตะนั้นมันเรื่องของคุณจะคิดถ้าคิดอะไรเห็นแก่ตัวอย่างนั้น ก็สุดแล้วแต่คุณ แต่ผมคิดว่าหากเราเป็นคนตั้งกระทู้ขึ้นและเห็นว่าไม่มีสาระแล้วอีกทั้ง ยังมีมากมายหลายหน้าเกินความจำเป็นแล้ว ถ้าเราเห็นว่าคนอื่นๆเขาจะได้ตั้งกระทู้อื่นที่ดีกว่าบ้าง อีกทั้งทำให้ server ของเวปทำงานได้อย่างเต็มที่ คือ ไม่มีขยะมาก มันขึ้นอยู่กับตัวเราครับว่าจะมองมุมไหน ไอ้ผมก็นึกว่าจะเข้าท่านะท่านตัวท่านหนะ เสียดายจริงๆที่สุดท้ายก็ บ่มีไก้ แต่ก็อย่างว่าแหละการสนทนาธรรมกับผู้หลักผู้ใหญ่บางท่านอาจทำให้ท่านบ้าไปแล้วจริงๆ น่าสงสารจัง แต่ก็โอเคแหละนะท่านรักษาตัวท่านจากตัวท่านเถิด ก่อนที่จะต้องคุยกับ1667 จริงๆ ไม่ได้หวังดีแต่แนะนำเลย ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีรูปแบบหรือแนวทางที่ควรจะเป็น ภาษาอังกฤษเรียกอะไรนะ pattern อะไรทำนองนั้น หากคุณและเหล่าของคุณที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ไม่รู้จักกระบวนการเหล่านี้ของการมีอยู่ในธรรมชาติ ก็เป็นเพียงแค่ความเพ้อฝันไปเพราะอะไร หากไม่เพราะว่าไม่ยอมรับในความเป็นระบบระเบียบของธรรมชาติ มันจึงทำให้จิตใจของพวกคุณกลายเป็นแบบที่คุณเป็นนั้นแหละ ผมก็อยากให้พี่ธรรมภูตมาเห็นคุณตอนนี้จริงๆเลย ว่าคุณแท้จริงแล้วเป็นเช่นไร จะว่าขำก็ขำนะ แต่ขอใช้ 1667 แล้วกันดีที่สุดไปหาพระ พระท่านก็คงช่วยไม่ได้ หรอกอาการพวกนี้

 

ท่านครับ หมดคำพูดจริงๆ.....

;aa24

 

เป็นอันว่าโดนย้าย ก้ว่าแล้วมันไม่เกี่ยวกับ อภิญญา สมาทิเลย แถมแสดงความปรามาสธรรมออกมาอีก ยังจะสนับสนุนดันอีก

 

ฉุยฉายเอยจะไปไหนนิดเจ้าก็กรีดกราย
เยื่องแขนเดินทอดกาย
ละเมียดละหม้ายคล้ายสีดานงลักษณ์
......ท่านเค็ง ตัวตนผมเป็นอย่างนี้แหละครับ ใครแสดงธรรมมาในรูปแบบ
ไหน ถ้าผมเข้าใจผมก็แสดงไปในแบบของคู่สนทนา บางท่านแข็งผมก็แข็ง
บางท่านยียวนผมก็ยียวน หรือแม้กระทั้งทำบ้าบอผมก็ทำได้
ถ้าผมเห็นผู้ที่แสดงอาการเหล่านี้ มีธรรมซ้อนเล็นอยู่
.....ท่านเค็งครับ ท่านอย่าเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางจักรวาลซิครับ
ท่านไม่พอใจใคร แล้วจะต้องให้คนอื่นไม่พอใจไปกับท่านด้วย
อย่างกรณี คุณนู๋บีนี้ก็ตัวอย่างหนึ่ง ตัวท่านเองมองไม่เห็นธรรมของแก แต่
ผมเห็นนี่ครับ ส่วนไอ้เรื่องทำบ้าบอหรือปรามาสอะไรอย่างที่ท่านว่า มันก็เป็น
เรื่องของท่านครับ มันเป็นสิทธิที่ท่านจะเลือกดู
........อันที่จริงผมก็ไม่อยากกล่าวอะไรรุนแรง แต่มันอดไม่ได้จริงๆครับที่
จะบอกว่า ปัญญาท่านมีไม่ถึง แล้วเที่ยวเหมาเทกระจาดเลยว่า คุณนู๋บี
แกบ้า ใครที่สนทนากับแกก็ต้องบ้าไปด้วย ผมพอรู้มาก่อนบ้างแล้วโดยดูจาก
ลักษณะการโพสของคุณ คุณนั้นนะจิตใจคับแคบ ขี้ใจน้อยแถมโลเลอีกด้วย
พรุ่งนี้มาคุยต่อครับ แล้วท่านก็จะรู้เองว่า ผมอูมิไก๊ หรือบ่อมิไก๊

 

พิธี ยัดกาทู้ ใส่หม้อ ปิดปาก ถ่วงน้ำ แล้วลาก ลง หลุมดำ เหอ ๆ

อืม...โดนย้ายซะแระ กาทู้อันแสนเศร้า เหอ ๆ





งั้นไม่เป็น ไร ไหน ๆ ก็ตัดริบบิ้น ปิดกาทู้ แล้วนิ
ทิ้งทวน ด้วยการ ทำพิธี ยัดกาทู้ ใส่หม้อ ปิดปาก ถ่วงน้ำ
แล้วลาก ลง หลุมดำ ดีกว่า แฮะ อิอิ


อีน้องขวัญ....

แหะ ๆ เปล่าว เอาไปทำ วิทยานิพน จ้า
อีปี้ เอาไว้ทำ ปริญญาใจ ตะหาก
แบ่บว่า ได้ฮักกับอ้ายยยย เหมียนใจ ได้ ปะรินย๊าา ไง หุหุ

นี่ ๆ นอกจาก อีปี้ จะชอบสะสม ผู้ชายไว้ดูเล่นในฮาเร็ม แร้ววว
อีปี้ยังชอบ สะสมตัวหนังสือ ของตัวเองไว้ดูเล่นเวลาครึ้ม ๆ ด้วยจ้า แหะ ๆ


แท้งกิ้ว สำหรับ เรื่อง ลี้คิมฮวง ที่ นำมาหั้ยอ่าน
แต่คง ช่วยอีน้องทำมาหากิน บ่ได้ ดอก
นี่ อีปี้ ว่า จะ หายหัว ไปจาก ยุทธภพ สักพักอ่ะ

เป็นลิงติดเนต อู้เรื่องการ ปฏิบัติ บ่อย ๆ
เจ้าหิริโอตตัปปะ ผจก.ส่วนตัวมันเริ่มงอนแย้วววววว
เรยว่า จะงดโพส สักพัก ทำตัวเป็นเด็กดี เอาใจ มันซะหน่อย
แกว่งปากหาเท้า นาน ๆ บารมีเริ่มเสื่อมอ่ะ
เรยต้องขยัน ปฏิบัติ เพื่อ สะสมบารมี ซะหน่อย หุหุ


อีกอย่าง อีปี้ ตั้งใจจะ ไปนั่งปั่น นิยายประโลมโลก
เรื่อง ศีล 5 ในฮาเร็ม ด้วยอ่ะ
ง้างมานานแระ เขียนให้มันจบ ๆ ซะที ก็ดีเหมียนกัน
ไม่งั้น เจิ่น อิอิ



อืม.........

การที่เราอยู่ร่วมกัน
จงเก็บเกี่ยวช่วงวันเวลาที่มีค่าเอาไว้
เรามาอยู่ด้วยกัน มิใช่เพื่อความทุกข์


แต่เพื่อนแท้ ก็มิใช่แค่ คนที่ร่วมสุข
กระทั่ง สุราหมดไหแล้วพลันลุกจาก...
หากแต่เป็นคนที่คอย เช็ดอ้วกให้
ในยามที่เหล้าทำเราแฮงค์


ท่านอยู่กับเรามีความสุขหรือไม่...
ท่านขยะแขยงใช่ไหม ...?
ถ้ามีเหตุให้ต้องเช็ดอ้วกของเรา
ถ้าใช่ก็ไม่ต้องเดือดร้อน...


คนเราจะช้าหรือเร็วก็ต้องจากกัน
นานที่สุดนั้นคือความตาย
ถ้าท่านมิใช่เพื่อนที่เช็ดอ้วก
แล ร่วมชะตากรรม ....
ไฉนเราต้องนำพา...?
ไหสุรายังน่าแคร์ กว่า มิตรน้ำเมาเฉก ท่าน


บ๊ายบายจิง ๆ แระจ้า อีน้องขวานบิน
ขอบใจที่คอย เช็ดอ้วก ให้ อีปี้ ซำเหมอ
เขียน ศีล 5 ในฮาเร็ม เสร็จแร้วว จะ กลับมาให้ช่วยเช็ดอ้วก อีก น๊าาา ^ 0 ^






-----------------------------------------------------------------






ทั่น บุญพิลึก

โอมเพี้ยงงงงงงง.......

อัตตัง สรณัง คัจฉามิ
เวบมาสตัง สรณัง คัจฉามิ
ชักโครกกัง สรณัง คัจฉามิ

เหอ.........เหอ........เหอ.....

ไอ๊หย๋าาา... อาตี๋ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ถึง นู๋บี จะ บ้า ก็ บ้า เพราะ ร้ากกกก นะจ๊ะ เหอ ๆ

ในเมื่อ ลื้อ เล่นตัว ม่ายชอบ ป้ายร้ากกกก
อั้ว ก็ จาแจก ป้าย ส่ง วิญญาณ ให้ ลื้อ แทน เลี้ยวกัน



ขอไว้อาลัย ให้กับไอ้ตี๋ ลี้คิมฮวง มีดบินที่มิเคยพลาดเป้า !'
เจ้าปีศาจจสุรา ผู้ล่วงลับ ( เพราะเป็นตับแข็งตายยยย ) เหอ ๆๆ




หวังว่า ป้ายนี้ คงถูกใจ ลื้อ น่อ อาตี๋ ฮ่อ ๆ










คุณน้องเค็ง ของ พี่ บัวเน่า

อันนี้ก็แล้วแต่ คุณน้องจะปรุงแต่ง แย้วกันจ้า
ขอให้มี สนุก กับ การติดตังนะจ๊ะเจ้าลิงน้อย

จิง ๆ ก็ เสียดายกาทู้ คุณน้องเหมือนกันนะ
ไม่น่ารีบลบทิ้ง เรย ผับผ่า
พี่บัวเน่า ยังอ่าน บ่ จบเรยยยยย อ่ะ
กะว่า มีเวลา จะ เอามาอ่าน ตั้งแต่ แรก ยันหน้าสุดท้าย
เพื่อ ทำเป็น ปริญญาหัวใจ เอ๊ย ธรรมวิจัย ซักกะหน่อย อ่ะ
ไม่น่าใจน้อย รีบลบทิ้งเยยยย อะฮือ ๆ






อืม.... คุณวีระชัยเจ้าขาาาา
มาซับน้ำตา หั้ย นู๋บี ทีซิ เก๊กซิม เป็นบ้า
เซฟกาทู้ส่งจิตออกนอกฯ ของ น้องเค็ง เก็บไว้ไม่ทันอ่ะ


อืม....ถ้านู๋บี จะกระซิบบอกข้างหู ป๋าวีฯ ว่า....


ศิลปิน คือ ผู้ รับใช้ ศิลปะ
แม้แต่ กองขยะ ก็ยังมีศิลป์


เวบสโนว์ จะ โอเค นะค๊ะ กะ ปัดยา ของนู๋บี ป่ะ อิอิ

เฮ้ออออออออออออออ
ถ้า เราปรุงว่า มันเป็นขยะ มันก็จะเป็น ขยะ
ถ้า เรา ปรุง ว่ามันเป็น ศิลปะ มันเก๊าะ เป็น ศิลปะ
แหล่ะเน๊าะ ป๋าวี เน๊าะ


ป๋า วีฯ ค้าาาา ป๋าวีค้าาา
ป๋าวีเคยรู้จัก เด็ก จากกองขยะ คนนึง ไหมค้าาา
คนที่เป็น ลูกศิษย์ ของ ฤาษีโรคาพฤษาตริณณา
แล้วไม่มีปัญญา ควานหา "ต้นไม้ที่ บ่ เป็นยา" มาหั้ยอาจาน ดูอ่ะ
อืม....ไม่รู้สิ น้า เห็น อาตี๋เค็ง บ่นในนี้ แย้ว นู่บี นึกถึง เรื่องนี้ อ่ะ แหะ ๆ

http://www.samunpri.com/modules.php?name=Herbs&file=chevaka









ธรรมภูติ

แท้งกิ้วเจ้าค่ะ ที่ หมดน้ำลายแร้ว ยังอุตส่าห์ ระลึกถึง

"บัวเหล่าที่ห้า นู๋บี ลิ้มเซียนยี้ ณ ป่าแห่งอวิชชา ดอก ( บัว ) ทอง (คำ ) "

แหม พล่าม อ่อยเหยื่อ มาตั้ง นาน
ก็เพิ่งจะมี ทั่นนี่แหล่ะ หลงที่ฮุบเบ็ด
แหม ๆ นี่ ถ้า อิช้าน เป็น อีสาวขวัญอ่อน คงวิ่งร้องไห้แง ๆ
ไปฟ้อง เวบสโนว์ ว่า ถูกคุณดูหมิ่นฉักฉีลูกผู้หญิง ซะแร้วล่ะ เหอ ๆ

แต่อย่าดีกว่า อิช้าน ขี้เกียจ เป็น นงรามงามล่มเมื่อง
หาเรื่อง ให้ ใครต่อใคร ตบตีกันจนถูกยึดอมยิ้ม แบบที่พันติ๊ป
มันเอิกเกริก เกินปายยยย หุหุ

อืม...ก็พระพุทธรูปยังสีทองได้
แล้วทำไม๊ ดอก(บัว ) อย่างอิช้าน จะ เป็นสีทองมั่ง ไม่ได้ล่ะค้าา
นี่ ฝนตก ทีไร เด็ก ๆ ในโรงบาลมันก็ไล่อิฉัน ไป ปักตะไคร้ ทู๊กที เรยอ่ะ
เป็น แม่นาง ดอก ( บัว ) ทอง (คำ ) มั่งก็ดีนะ
ขี้เกียจ ปักตะไคร้ จะแย่อยู่แย้ว เบื๊อ เบื่อ เหอ ๆ











albertalos

ก็ คงงั้นมั้ง มันก็ คงไม่เกี่ยวกับ อภิญญา สมาทิ จิง ๆ แหล่ะ
เพราะ แถวนั้น หานักปฏิบัติ ที่มีอภิญญา
มาตอบ กาทู้ ให้ถูก....ใจ อิช้าน เอ๊ย ถูกต้องตามหลักปฏิบัติ บ่ได้เรยอ่ะ

สงสัย ต้องเปลี่ยน ชื่อ ห้อง
จาก อภิญญา สมาธิ
เป็น ห้อง อัตตา สมาธิ ซะละมั้ง อิอิ


เหอะ ถ้าเหล่าสาวกตถาคต
รจนาตอบอิฉันได้ ไม่เคลียร์
ไว้ ครึ้ม ๆ อิฉันค่อย เขียน จม.เปิดผนึก ถึงสมณะโคดม
อัญเชิญให้ทั่น มาวิสัชนา ตอบ อิฉันแทน แล้วกัน หุหุ







ประกาศ ๆๆๆๆๆๆ

เอาล่ะ ฝอย มาแยะ แร้ววววววววววววว
ไปจิง ๆ ล่ะ จ้าาาา
ไว้ เขียน ศีล 5 ในฮาเร็ม จบเมื่อไร
จะ กลับมา ท่องยุทธภพ
โพสอารายเกะกะลูกตาชาวบ้านอีกนะจ๊ะ อิอิ

 

โอว! ท่านขวัญฮูหยิน ข้าเป็นผู้หนึ่งที่นิยมชมชอบสุรา จึงไม่ใคร่ใส่ใจเรื่อง
ราวในยุทธภพ แต่เมื่อวานข้ามีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว มือไม้สั่นเลยต้องไป
หาอะไรแก้มือไม้สั่นในโรงเตี้ยม ได้พบเห็นจอมยุทธเค็ง กำลังร่ายรำเพลงกระบี่
พร้อมกับประกาศก้องว่า ในยุทธภพแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่าได้สามก๊ก
ไม่ก๊กใดก๊กหนึ่งต้องม้อดม้วยด้วย เพลงกระบี่อันลื่อลั่นสะท้านภพ จบ
กระบวนวัลย์ของท่านเค็ง
.......ด้วยเหตุอันนี้ข้าผู้แกร่งในเรื่องสุรา แต่อ่อนในเรื่องยุทธภพ มีเรื่องถามไถ่
ฮูหยินว่า ที่มาที่ไปสามก๊กของจอมยุทธเค็งเป็นเช่นไร ข้าต้องการรู้ไว้เพื่อ เป็น
การรักษาชีวิตให้รอดพ้นจาก คมกระบี่ของท่านเค็ง ดังคำ
กล่าวของท่าน ซุนหวู ที่ว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
.......แต่ที่แน่ๆ เจ๊ขวัญแม่เตียวเสี้ยนของเฮียเค็ง จะรอดมั้ยเนี้ย

ตอบท่านบุญ
ข้าพเจ้าก็ไม่ทราบความในใจของท่านเค็งหรอก แต่ข้าพเจ้าดูอาการแร้ว
มีความเห็นว่า เกิดอาการจิตหลอน ประสาทรับประทานไปแร้ว ถ้าไม่ยังรู้สึกตัว
อาจเกิดภาวะธาตุไฟเข้าแทรก กลายเป็นจิตวิปริตไปได้ สมควรดูอาการห่างๆ จักดี เหอๆ

ถ้าถามถึงเรื่องสามก๊ก ข้าพเจ้านึกถึง พวกที่มักใหญ่ใฝ่สูง คิดแต่จะเป็นใหญ่
หาได้สนใจไพร่ฟ้าประชาชี ยืนตาปริบๆ ด้วยความจริงใจไม่มีเลย มีแต่ทำเพื่อโลกธรรม
ของตนเองเป็นที่ตั้ง ถ้าท่านเค็งเขาสำคัญว่าตัวเขาเป็นก๊กหนึ่ง หรือเห็นคนอื่นตั้งตนเป็นก๊ก
แสดงว่าอาจมีสภาวะแอบแฝงในใจ มีกิเลสตัณหาอยากเป็นอย่างที่คิดให้คนอื่นเป็น
เขาอยากมีก๊กมีเหล่า เขาจึงแบ่งแยก อะนะ เราไม่ได้คิดอะไรแบบเขาหรอก
แค่มาหาคนสนทนาธรรม ที่เป็นคอทองแดงเหมือนกัน แต่ที่ปักหลักคุยที่ห้อง อภิญญา
เพราะหวังว่าจะได้เจอของจริงเสียงจริงมั่ง แค่นั้นแหละ ไม่ได้อยากดังซักหน่อย
คนรู้ว่าไม่รู้ก็พูดภาษาแบบคนรู้ว่าไม่รู้ คนรู้ว่าไม่รู้อะไรคุยกับคนรู้ว่าไม่รู้อะไร ย่อมเข้าใจ
ซึ่งกันและกันได้ กำหนดให้พูดได้แค่อนุโมทนา กับชื่นชมซึ่งกันและกันว่าท่านช่างคัดธรรม
ของหลวงปู่หลวงตาหลวงพ่อ มาแปะได้สวยงาม หูย...ช่างดูถูกภูมิปัญญาของคนห้องนั้น
เสียจริงๆ พอมีคนมาอภิปรายตามความเห็นที่มีความคิดแตกต่างกัน ก็กลายเป็นว่า พวก*********
เห็นต่างกับกู ไม่ถูก คิดแต่ว่าเข้าเป็นเข้าใจถูกอยู่ฝ่ายเดียว แถมยังเอาธรรมะของพระอริยะ
เจ้าเป็นธรรมของตัวเองเข้าไปอีก ใครทำไม่ถูกใจกูก็ถือว่าล่วงเกินพระอริยะเจ้า ล่วงเกินพระ
ธรรมอีกนะ เวรรกรรม ของคนตาดำๆยุคนี้จริงๆ ตัวเองโดนกิเลสตัวเองหลอกอยู่แท้ๆ กลับคิดว่ากิเลสเป็นพระธรรม

ปล.เท่าที่รู้กระทู้ที่โดนลากลงหลุมดำ มีได้2ปัจจัย คือ มีคนแจ้งไปที่wm ขอให้ลบ
กับ wm รู้สึกเป็นทุกข์กับกระทู้ เหอๆ ไม่รู้กระทู้นี้จะโดนจากปัจจัยไหนกันแน่
แต่จะเอาอะไรแน่ๆ กับโลกเบี้ยวๆ ขนาดกระทู้ดีดี อย่างกระทู้ประเทืองปัญญาของ
คุณวิษณุ ที่ชวนคนรวมกลุ่มไปหาพระหาเจ้า ยังโดนอุ้มหายเข้ากลีบเมฆ เลย อะนะ

เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ เมื่อก่อนก็ลงหลุมดำ บ่อยๆ เท่ห์จะตาย กระทู้ใครไม่เคยลงหลุม ก็อด
รู้รสสัมผัสไตรลักษณ์ แบบเว็บพังจิต นะเอย นะเอย

 

"คิดอะไรเห็นแก่ตัว" ท่านลองเอาสติปัญญา เอาที่ท่านพอจะหาได้ใน
สมองท่านตรองดูหน่อยว่า "คิดอะไรเห็นแก่ตัว" มันสมควรใช้กับใคร ทั้ง
ความคิดและการกระทำของท่านเองแหละที่เป็นอย่างนั้น อะไรทำตัวน่าอาย
แล้วยังเอาบุญเอาคุณกับทางเว็บเค้าอีก
........คนอย่างท่านดูง่ายจะตาย ลองทดสอบอารมณ์หน่อยเดียว สติก็กระเจิง
แล้ว อกุศลที่ตัวเองพยายามกดไว้บังคับไว้ แผ่กระจายเลอะเทอะไปทั่ว
.......กระทู้ของท่านนะมีแต่ของคุณนู๋บีรึ มันมีความเห็นของท่านผู้รู้อีกตั้ง
หลายคนที่แสดงความเห็นไว้ ท่านเล่นลบความเห็นท่านเหล่านี้ไปด้วย มัน
เหมาะแล้วหรือครับ เล่นไม่ชอบคนไม่กี่คนเลยพาลพาโลโฉเกชาวบ้านเค้า
......ถ้าคุณนู๋บีแกไปปฏิบัติธรรมวัดเดียวกับท่าน ผมว่าปานนี้วัดนั้นคงเป็นเถ้า
ถ่าน เพราะความเคียดแค้นชิงชังในจิตในใจท่าน ตัวท่านนะผมรู้ไม่คิดที่จะลบ
กระทู้ตัวเองหรอก เพราะเห็นมีแต่กระทู้นี้กระมั้งที่มีความเห็นมาก
หน่อย เพราะเท่าที่ดูมากระทู้เก่าๆของท่าน มีคนให้ความสนใจน้อยมาก
แล้วการที่คนเข้ามาเยอะ พวกเค้าไม่ได้ให้ความสำคัญกับท่านเลย เพียง
เข้ามาเพื่อดูบทสนทนาของผู้รู้ และผมขอพูดเต็มปากเต็มคำเลยว่า ไม่ใช่ท่าน
แน่นอน ผมขอบอกเลยว่าผมก็มีส่วนทำให้ท่านลบกระทู้ทิ้ง มัน
สืบเนื่องมาจากที่ผม แสดงความเห็นชมคุณนู๋บีไว้ เท่านั้นแหละครับทน
ไม่ได้ อยากฆ่าหนูตัวเล็กๆตัวเดียว เล่นเผาบ้านตัวเองทิ้งซะยังงั้น ลบ
กระทู้ตัวเองเพราะความเกลียด แต่ก็เพราะความเกลียดทำให้ทนไม่ได้
ที่จะต้องเข้าไปกระทู้ของคนที่ตัวเองเกลียด นี้เองที่ครูอาจารย์เคยบอก
ไว้ "กิเลศมันมีอำนาจมาก แต่ก็เฉพาะคนมีปัญญาน้อย"

......ลักษณะการโพท์สของท่าน ที่เห็นประจำแถมยังน่าเบื่อมากก็คือ อาศัย
สอดแทรกบทสนทนา ของผู้รู้ท่านอื่น ทำเหมือนไม่รู้จักกาละเทศะ ทำตัว
เป็นผู้ทรงภูมิ เล่นก๊อปปี้ธรรมคนอื่นมา ผิดบ้างถูกบ้างไม่สนใจ ถีงกับมี
สมาชิกบางท่านที่ออกมาแทงใจดำว่า"เพียงแค่ขอมีส่วนร่วมและแสดง
ว่ามีตัวตนอยู่" แบบนี้นักวิจารณ์ดาราบอกว่าอาศัยเกาะกระแสคนอื่น
เป็นวอลล์เปเปอร์หรือไม้ประดับอะไรเทือกนั้น ผมเคยเห็นมีสมาชิก
มาทวงสัจจะกับท่าน ที่ท่านเคยให้สัจจ์กับเขาไว้ว่า "จะไม่โพท์สข้อ
ความอีกแล้ว" ช่วยบอกที่มาที่ไปหน่อยครับ เพราะผมก็ยังเห็นท่าน
โพท์สข้อความอยู่อย่างไม่รู้สึกรู้สา แบบนี้เค้าเรียกน่าไม่อายนะครับ

 

ท่านนี้ยิ่งกว่าเด็กเล็กอีก อะรัยเดี่ยวจะเอาอย่าโน้นเดียวจะเอาอย่างนี้
ท่านจำได้มั้ยครับ ผมเคยสนทนาธรรมครับท่านธรรมภูติอยู่ดีๆ ก็มา
ฟอร์มเดิมขอมีตัวตน ขอแสดงอัตตาหน่อย เล่นมาบอกผมหน้าตาเฉยว่า
อย่าไปคุยกับท่านธรรมภูติ ตอนนั้นผมอยากหยุดผมก็หยุด
แต่ท่านคงคิดไปเองว่า ผมเป็นพวกเดียวกับท่าน
ในทางกลับกันพอผม ให้ความเห็นไปเข้าข้างคุณนู๋บี เท่านั้นแหละเห็น
ผมเป็นศัตรูทันทีทันใด แบบนี้เรียกว่าตัวโตสมองแคระ
.......เมื่อก่อนบอกอย่าไปไปเสวนากับท่านธรรมภูติ พอมาตอนนี้ร่ำ
ร้องเรียกหาท่านธรรมภูติซะแล้ว อนิจจา อนิจจังช่างทำไปได้ สติที่
จะ ระลึกรู้ถึงกุศลจิตไม่มีเลย ความเกลียดความโกรธ เป็นไฟบรรลัยกัลป์เผาใจตัวเอง

 

ที่ว่าขำนะเป็นตัวท่านเอง โพท์สความเห็นเอามาดเอาเท่ห์ หาเข้าใจความหมายไม่
มีด้วยเหรอระบบระเบียบของธรรมชาติ ธรรมชาติมีแต่กฎที่เรียกว่า
ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุขัง อนัตตา
......แล้วไอ้ระบบระเบียบที่ว่าถ้าเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ชาวบ้าน
เรียกว่า "เผด็จการ" น่ารังเกียจ
.....ไม่รู้จะเข้าใจหรือเปล่า ตอนแรกพิมพ์มากกว่านี้ แต่กดปุ่มผิด
ข้อความหาย แต่ไม่เป็นไรจะเข้าไปหาบ่อยๆนะท่านเค็ง

 

อะนะ... ท่านบุญ ก็ทำใจเยอะๆหน่อยนะ พวกงักปุ๊งคุ้ง อะ มีเต็มไปหมดเรย
ยิ่งห้องอพินยา-มาทิ ด้วยนะ แทบจะเหยียบกันตาย ทำเป็นหวังดีแต่เจตนาแฝงเร้น
มีแต่กิเลสตัณหา หน้ามืด คิดเอง เออเอง แล้วก็จิตหลอนเอง คิดว่าคนนั้นเป็นงี้
คิดว่าคนนี้เป็นงั้น ตั้งธงไว้ในใจ แล้วตัดสินคนอื่น ไม่รู้จักดูตัวเอง ว่าหน้ามืดไปขนาดไหน
แล้ว บางคนนิวรณ์ดับเพราะกำลังสมาธิ ก็คิดว่าตัวเองบรรลุธรรม ปัญญาก็ไม่มีแต่คิดว่า
ตัวเองเป็นพระอริยเจ้า ดูถูกความคิดความเห็นอื่น มานะอัตตาใหญ่โตมหาศาล แต่คิดว่า
ตัวเองไม่มีสักายะทิฏฐิ ทำลายสังโยชน์3 ลงได้แล้ว แต่เวลาตบะแตกโดนกิเลสครอบงำ
ก็ไม่เห็นจะรู้สึกตัว หน้ามืดก็ไม่รู้ตัว ละเมอพูดก็ไม่รู้ตัว คิดเองเออเองก็ไม่รู้ตัว คิดว่ารู้จักสันดานคนอื่น
รู้เช่นเห็นชาติของคนอื่น แต่สันดานของตัวเอง ชาติของตัวเอง ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็น

คนพวกนั้น เราก็ไม่อยากเสวนาด้วยหรอก เปลืองเวลา ปล่อยให้อยู่ในป่าสมมุติบัญญัติ
นั่นแหละดี แล้ว ถ้าหาทางออกมาไม่ได้ ก็ให้มันอดตายอยู่ในนั้น แหละ เราไม่ได้เดือดร้อน

ใครอยากมาเสวนากับเรา ก็มาหาเราเอง เราจะปักหลักปั่นกระทู้ขรัวตา อยู่ที่นี่แหละ
คุยกับตัวเอง และคนที่รู้จักตนเอง ยังจะมีประโยชน์กว่าคุยกับพวกงักปุ๊กคุ้ง เป็นไหนๆ

สโลแกนของเรา ดูคิดเห็นจิต ดูแต่หน้าที่พอกด้วยเครื่องสำอางค์ย่อมเห็นไม่ถึงจิตใจ
กระบี่อยู่ที่ใจ กระเพื่อมหวั่นไหว ก็อยู่ที่ใจตนเอง รู้ได้ด้วยตนเอง
ถ้าไม่หมั่นดูกระบี่ตัวเอง เผลอแทงตัวเอง ก็ยังไม่รู้ตัว เพราะเมายาบ้าอยู่ เมาแต่มายาความคิด
ของตัวเอง แต่คิดว่ารู้เพราะปัญญา ปรมัตถ์ของตัวเองคิดว่าเป็นกิเลส จะกำจัดกิเลสมันก็
เลยได้แค่ ตอนตัวเอง เหมือนงักปุ๊กคุ้ง ที่รู้จักแต่คัมภีร์เทวดา แต่นึกว่าเป็นคัมภีร์อริยมรรค

"ปีศาจสุรา มีที่ใดมิดี นั่นยังดีกว่าพวกวิญญูชนจอมปลอมที่ออกมาหลอกลวงผู้คนมากนัก"

อย่างน้อยข้าพเจ้าก็เห็นว่า น้ำใจของลี้คิมฮวง ก็ใกล้เคียงกับพระเวสสันดร ที่บริจาคเมีย
เป็นทานให้คนอื่นได้ เพียงแต่ท่านลี้ ยกให้เพื่อนรัก ซึ่งคุณธรรมยังน้อยกว่าพระเวสสันดร
ที่ยกให้คนที่ไม่รู้จัก ไม่หวังผลเรื่องมิตร หวังแต่ในเรื่องประโยชน์เพื่อมหาชนอันได้แก่
พระสัมมาสัมโพธิญาณ เท่านั้น และไม่เสียใจ ไม่สะทกสะท้าน ไม่จมอยู่ในความโศกเศร้า
เหมือนท่านลี้ในนิยาย

 

ดูละคร แล้วย้อนดูตัว ดีฝ่า
(ปั่นกาทู้หากินแบบสิ้นคิดง่ะ ขี้เกียจ ไม่ต้องคิดเอง ก๊อปแปะ เอา นะ)

ข้อมูลจากวิกิพีเดีย

เล่งฮู้ชง เป็นตัวเอกของ เรื่อง กระบี่เย้ยยุทธจักร นิยายของกิมย้ง เป็นตัวละครที่มีเอกลักษณ์อย่างยิ่ง คือ แม้เป็นคนที่อารมณ์เฮฮา แต่ในใจเขานั้นถวิลหาความสุขอันแท้จริงอย่างคำว่า ยิ้มเย้ยยุทธจักร อันหมายถึง หัวเราะความเป็นไปแห่งโลกความจริง บุคคลเช่นนี้หาได้ยากยิ่งในทุกสังคม จิตใจคนเราต้องการความยิ่งใหญ่ ชื่อเสียง เงินทอง ฯลฯ "หากแต่มีใครที่คิดหาความสงบอันแท้จริง และ ยิ้มเย้ยยุทธจักร"

ประวัติ
เล่งฮู้ชง เป็นศิษย์เอกแห่งสำนักหัวซาน หรือสำนักฮั้วซัว ซึ่งมีคนรักคืองักเล้งซัง ศิษย์น้องที่เติบโตมาด้วยกัน แต่ภายหลังได้ถูกขับออกจากสำนักเนื่องเพราะความริษยาของงักปุ๊กคุ้ง บิดาของงักเล้งซัง และต่อมาได้พานพบกับสุดยอดวิทยายุทธ์คือเก้ากระบี่เดียวดายหรือเก้ากระบี่ต๊กโกวจากอาจารย์ปู่ฮวงเช็งเอี๊ยง ซึ่งได้รับถ่ายทอดจากผู้อาวุโสต๊กโกวคิ้วป้าย ซึ่งถือได้ว่าเป็นสุดยอดวิชา ภายหลังได้ออกจากยุทธภพ

เล่งฮู้ชง - วิกิพีเดีย