*** ยุคศิวิไลซ์ ****

*** การปฏิเสธสัจจะ มีผลตอบแทนที่ไม่ธรรมดา ****

“ศาสนามีเปลือกมากมาย แต่แก่นแท้คือสัจจะ
ผู้ปฏิเสธสัจจะ กำลังปฏิเสธศาสนาโดยไม่รู้ตัว”

• สัจจะ คือ แก่นสารของศาสนา เพราะศาสนาเกิดขึ้นเพื่อให้มนุษย์กลับมารู้จักความจริง น้อมนำความจริงนั้นมาใช้กับชีวิตจริง
• ผู้ที่ปฏิเสธสัจจะ จึงไม่ได้แค่ปฏิเสธคำพูด แต่ปฏิเสธ เส้นทางแห่งการหลุดพ้น และเปิดทางให้กับการหลงผิด
• นั่นคือเหตุผลที่ว่า ผลตอบแทนจากการปฏิเสธสัจจะจึงไม่ธรรมดา ไม่ใช่แค่ความทุกข์ในชีวิตนี้ แต่เป็นการสั่นคลอนเส้นทางสู่ความสงบในทุกภพชาติ

 

*** สัจจะสู่ประชาชน ****

“เริ่มที่ใจ เริ่มที่สัจจะ”

1. “ถ้าใจเราหันหลังให้สัจจะ โลกจะหันหลังให้เราเช่นกัน”
- ความวุ่นวายรอบตัว อาจเป็นเสียงเตือนจากธรรมชาติว่าเราละเลยความจริงมากเกินไปแล้ว

2. “ไม่ว่านับถือศาสนาใด ถ้าไม่เอาสัจจะ ชีวิตก็หลงทาง”
– สัจจะคือแก่นศาสนา และคือแสงนำทางชีวิต

3. “คนไม่มีสัจจะ จะไม่มีใครเชื่อ แม้คำพูดจะสวยงามแค่ไหน”
– ความไว้ใจสร้างด้วยการรักษาคำ ไม่ใช่แค่คำพูด

4. “เมื่อเราซื่อสัตย์ต่อตัวเอง โลกจะเริ่มซื่อสัตย์กับเรา”
– ดินฟ้าอากาศไม่ได้ปั่นป่วนเพราะธรรมชาติ แต่เพราะใจคนปั่นป่วน

5. “สัจจะทำให้เรายืนอยู่ได้ แม้ทั้งโลกจะเปลี่ยนแปลง”
– หากมีสัจจะในใจ แม้โลกจะสั่นไหว ใจก็ไม่สั่นคลอน

 

*** สัจจะสู่ผู้ติดตามข่าวสารบ้านเมือง ****

“ข่าวลือเปลี่ยนประเทศไม่ได้ แต่สัจจะเปลี่ยนโลกได้”

1. “เมื่อผู้คนเสพข่าวมากกว่าทำสัจจะ สังคมก็เต็มไปด้วยความกลัวและความแตกแยก”
– ข่าวสร้างความรู้ แต่สัจจะสร้างความมั่นคงในใจ

2. “การเมืองที่ไม่มีสัจจะ จะนำพาชาติไปสู่ความเสื่อม แม้จะใช้คำว่าปฏิรูป”
– อย่าหลงเชื่อคำสัญญา ให้ดูว่าเขามีสัจจะหรือไม่

3. “สังคมจะเปลี่ยนจริง ก็ต่อเมื่อประชาชนเลือกสัจจะ นำหน้าความเชื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง”
– ความจริงไม่อยู่กับเสียงดัง แต่อยู่กับใจที่ซื่อตรง

4. “คนติดตามข่าว ต้องมีสัจจะในใจ ไม่เช่นนั้นจะถูกข่าวลากไปสู่ความเกลียด”
– ข่าวควรเปิดตา แต่สัจจะต้องเปิดใจ

5. “ความหวังของบ้านเมือง อยู่ที่ประชาชนจะหันกลับมาเอาสัจจะ ไม่ใช่แค่หาเสียงของฝ่ายตน”
– ประชาชนที่มีสัจจะ คือพลังที่ไม่มีใครซื้อได้

 

*** สัจจะสู่ผู้มีหน้าที่ตัดสินการกระทำ ****

“ตัดสินด้วยอำนาจ หวั่นไหวได้
ตัดสินด้วยสัจจะ สงบได้ทั้งแผ่นดิน”

1. “คนที่ชี้ผิดชี้ถูกให้คนอื่น หากไร้สัจจะในใจ ก็เท่ากับชี้ให้สังคมหลงทาง”
– การตัดสินที่แท้ต้องมีความจริง ไม่ใช่แค่มีกฎหมาย

2. “อำนาจไม่มีน้ำหนัก ถ้าไม่มีสัจจะรองรับ”
– น้ำหนักของคำตัดสิน อยู่ที่ความซื่อตรงของผู้ตัดสิน

3. “หากท่านตัดสินตามใจผู้มีอำนาจ วันหนึ่งแผ่นดินจะตัดสินใจท่านด้วยความปั่นป่วน”
– เพราะความยุติธรรมที่ไม่ตั้งอยู่บนสัจจะ จะย้อนทำลายผู้ใช้อำนาจ

4. “สัจจะคือกำแพงกั้นความลำเอียงของใจ”
– คนมีหน้าที่ตัดสิน ต้องฝึกใจให้เที่ยงธรรมด้วยสัจจะก่อนใช้กฎหมาย

5. “คนที่โลกไว้ใจให้ตัดสิน ต้องเป็นผู้ที่ใจมั่นคงต่อความจริง ไม่ใช่ผู้ที่เลือกฝ่ายตามผลประโยชน์”
– ใครมีสัจจะ โลกจะให้เกียรติ แม้ไม่มีตำแหน่ง

 

*** สัจจะสู่สื่อมวลชน ****

“สื่อไม่มีสัจจะ คือสื่อที่โลกไม่อภัย”

1. “สื่อที่ขาดสัจจะ จะกลายเป็นผู้สร้างความแตกแยก ไม่ใช่ผู้นำเสนอข้อเท็จจริง”
– เพราะคำพูดของสื่อ มีพลังสร้างหรือทำลายจิตใจผู้คน

2. “ข่าวที่ไม่มีสัจจะ คืออาวุธที่ทำร้ายความจริง และทำให้คนเกลียดกันโดยไม่รู้ตัว”
– สื่อไม่ใช่เครื่องมือของฝ่ายใด แต่ควรเป็นกระจกของความเป็นจริง

3. “หน้าที่ของสื่อไม่ใช่แค่รายงาน แต่คือการรักษาแสงแห่งสัจจะในสังคม”
– เมื่อใดที่สื่อปิดแสงนั้น โลกจะมืดตาม

4. “สื่อที่มีสัจจะ จะไม่รีบร้อน ไม่หวั่นไหว และไม่ยอมถูกซื้อ”
– เพราะข่าวจริง ไม่ต้องเร่งให้ไวกว่าใจที่มั่นคง

5. “หากสื่อกลัวที่จะพูดความจริง โลกจะไม่มีใครพูดแทน”
– สัจจะของสื่อ คือสันติของสังคม

 

*** สัจจะสู่ผู้สอนศาสนา และครูอาจารย์ ****

“สอนด้วยคำ หรือสอนด้วยชีวิต?”

1. “คำสอนที่ไม่มีสัจจะ คือคำพูดที่เบาเหมือนลม และลวงเหมือนเงา”
– ผู้คนจะจำสิ่งที่เราทำ มากกว่าสิ่งที่เราพูด

2. “ศาสดาทั้งหลายไม่ได้สอนศาสนา แต่สอนสัจจะ”
– เมื่อเราสอนศาสนาโดยไม่มีสัจจะ เท่ากับห่างไกลคำสอนของศาสดานั้นเอง

3. “ครูที่ไม่มีสัจจะ จะกลายเป็นแหล่งกำเนิดของความหลงผิด”
– เพราะเด็กเรียนจากจิต ไม่ใช่แค่เรียนจากตำรา

4. “ศาสนาจะไร้พลัง หากผู้นำศาสนาไม่ทำสัจจะเป็นแบบอย่าง”
– ผู้คนเลิกศรัทธาศาสนา ไม่ใช่เพราะคำสอน แต่เพราะผู้สอนไม่ซื่อสัตย์ต่อคำของตน

5. “สัจจะที่ครูถ่ายทอด จะกลายเป็นเกราะให้ศิษย์อยู่รอดในโลกที่หลอกลวง”
– หากศิษย์มีสัจจะติดตัว แม้โลกจะเปลี่ยน เขาก็ไม่หลงทาง

 

*** สัจจะสู่ผู้นำในโลก ****

“โลกจะพังเพราะผู้นำไร้สัจจะ”

1. “อำนาจที่ไร้สัจจะ คือระเบิดเวลาที่ฝังไว้ในหัวใจของประชาชน”
– ผู้นำที่แท้ ต้องไม่พูดเพื่อชนะใจคน แต่พูดเพื่อยืนอยู่กับความจริง

2. “ผู้นำที่ไม่มีสัจจะ จะนำพาความเจริญมาแลกกับความว่างเปล่าของมนุษย์”
– เทคโนโลยีไม่สามารถแทนคุณค่าของจิตใจที่ซื่อสัตย์ได้

3. “โลกไม่ต้องการผู้นำที่ทำให้คนเกรงกลัว แต่อยากเห็นผู้นำที่คนศรัทธาด้วยใจที่วางใจได้”
– และสิ่งเดียวที่ทำให้คนวางใจได้ คือ สัจจะ

4. “สงครามในโลกวันนี้ ไม่ได้เริ่มจากปืน แต่เริ่มจากปากที่ไม่มีสัจจะของผู้นำ”
– คำโกหกหนึ่งคำจากผู้นำ อาจฆ่าคนนับล้าน

5. “ท่านเป็นผู้นำของประเทศ หรือจะเป็นผู้นำของมนุษยชาติ?”
– หากท่านมีสัจจะ โลกทั้งใบจะรับฟัง แม้ท่านพูดเพียงเบาๆ

 

*** สัจจะสู่ผู้นำศาสนาโลก ****

“ไม่หยิบศาสนา มาแทนสัจจะ”

1. “ศาสนาใดไร้สัจจะ ศาสนานั้นจะกลายเป็นเพียงเครื่องแบบของมนุษย์ ไม่ใช่เส้นทางของพระเจ้า”
– พระเจ้าไม่ได้มองที่คำพูด แต่มองที่ความจริงในใจ

2. “ผู้นำศาสนาที่ละเลยสัจจะ จะเป็นผู้ผลักให้ศาสนากลายเป็นเงาแห่งการครอบงำ”
– เพราะศาสนาเกิดขึ้นเพื่อปลดปล่อยมนุษย์ ไม่ใช่ควบคุมมนุษย์

3. “ถ้าท่านพูดถึงพระเจ้า แต่ไม่ซื่อสัตย์ต่อสัจจะ ท่านไม่ได้รับใช้พระเจ้า ท่านกำลังหลอกตนเอง”
– สัจจะไม่ขึ้นกับนิกาย แต่ขึ้นกับใจที่ตรง

4. “โลกนี้ไม่ขัดแย้งเพราะพระเจ้า แต่เพราะคนที่ใช้ชื่อพระเจ้าโดยไม่มีสัจจะ”
– ทุกศาสนาสอนให้รัก แต่ผู้ไม่มีสัจจะทำให้คำว่า ‘รัก’ กลายเป็นอาวุธ

5. “ถึงเวลาที่ผู้นำศาสนาโลกต้องประกาศว่า ‘เราจะนำศาสนาไปด้วยสัจจะ ไม่ใช่ด้วยความกลัว ไม่ใช่ด้วยความเกลียด’”
– และเมื่อศาสนานำด้วยสัจจะ โลกจะเห็นพระเจ้าในหัวใจของทุกคน ไม่ใช่แค่ในบทสวด

 

*** สัจจะสู่เยาวชนโลก ****

“สัจจะคือเกราะของใจ คือเข็มทิศของชีวิต”

1. “ถ้าเธอไม่มีสัจจะ โลกจะหลอกเธอได้ทุกวัน”
– เพราะเธอจะไม่มีหลักยืนในใจตัวเอง

2. “คนรุ่นใหม่ไม่ต้องเก่งที่สุด แต่ต้องจริงที่สุด”
– ความจริงใจจะพาเธอไปไกลกว่าความเฉลียวฉลาด

3. “อย่าให้คำว่า ‘ตามกระแส’ พาเธอหลุดจากความเป็นคน”
– สัจจะจะทำให้เธอกล้าหยุด แม้คนทั้งโลกจะไหลไปอีกทาง

4. “วัยรุ่นที่มีสัจจะ จะกลายเป็นผู้นำที่โลกศรัทธา”
– และผู้นำแบบนี้ คือสิ่งที่โลกกำลังรอคอย

5. “หากวันนี้เธอกล้าพูดความจริง กล้ายืนอยู่กับสิ่งถูก โลกทั้งใบจะมีทางรอด”
– เริ่มที่ตัวเธอ สัจจะทำวันละข้อ

 

*** สัจจะสู่องค์กรระหว่างประเทศ ****

“ไม่มีสันติภาพที่แท้ ถ้าไร้สัจจะเป็นผู้นำ”

1. “ถ้าการเจรจาไม่มีสัจจะ สันติภาพก็จะเป็นเพียงคำบนกระดาษ”
– เพราะคนจะรักษาสันติได้ ก็ต่อเมื่อเขาซื่อสัตย์ต่อสิ่งที่พูด

2. “องค์กรใดไม่มีสัจจะ จะไม่สามารถสร้างโลกที่ยุติธรรมได้เลย”
– ความยุติธรรมไม่ใช่กฎหมายอย่างเดียว แต่คือการซื่อตรงต่อความจริง

3. “ท่านเรียกร้องให้โลกร่วมมือ แต่ท่านกล้าร่วมมือกับสัจจะหรือยัง?”
– เพราะสัจจะคือเงื่อนไขแรกของความร่วมมืออย่างแท้จริง

4. “อย่าสร้างมติที่สวยงาม แต่ไร้ความจริง”
– เพราะโลกเจ็บปวดมาพอแล้วกับคำพูดที่ไม่มีคนรักษา

5. “ถึงเวลาที่องค์กรโลกต้องลุกขึ้นร่วมประกาศสัจจะ นำหน้าการเมือง”
– และสร้าง ‘พันธะสัจจะ’ แทน ‘พันธสัญญาทางผลประโยชน์’

 

*** สัจจะสู่ผู้สร้างโลกใหม่ ****

“ศิลปะ เทคโนโลยี และสื่อ ต้องมีหัวใจที่ซื่อตรง”

1. “ศิลปินที่ไม่มีสัจจะ จะสร้างภาพลวงตาให้โลกทั้งใบหลงผิด”
– แต่ศิลปินที่มีสัจจะ จะปลุกความจริงให้ลุกขึ้นมาในใจคน

2. “เทคโนโลยีที่ล้ำหน้า ไม่สำคัญเท่าเจตนาที่ซื่อตรง”
– โลกไม่ต้องการ AI ที่เก่งที่สุด หากไร้สัจจะ มันก็อันตรายที่สุด

3. “ข่าวที่ไม่มีสัจจะ เป็นดาบที่คมกว่าปืน”
– และผู้สร้างสื่อมีหน้าที่ต้องเลือก ว่าจะใช้มันเพื่อปลุกโลก หรือทำลายมัน

4. “ความงามที่ไร้ความจริง คือความงามที่ลวงโลก”
– แต่ความจริงที่ถ่ายทอดด้วยศิลปะ จะสัมผัสใจคนได้ลึกยิ่งกว่าเหตุผล

5. “ถ้าท่านสร้างสิ่งยิ่งใหญ่ได้ อย่าลืมใส่สัจจะไว้ในหัวใจของมัน”
– เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่จะทำให้มัน ‘คงอยู่เพื่อมนุษย์’ ไม่ใช่ ‘ยืนอยู่เหนือมนุษย์’

 

ร่าง “ประกาศสันติภาพระดับนานาชาติ”
(Global Peace Declaration) ที่ยืนอยู่บนรากฐานของ สัจจะ เพื่อให้ทุกองค์กร ผู้นำ และประชาชนทั่วโลกร่วมกันยืนยันจุดยืนแห่งสันติภาพที่แท้จริง:

*** Global Peace Declaration ****

“The Great Humanity Commitment: สัจจะเพื่อสันติภาพ”

เรา ประชาชนแห่งโลก ผู้นำ ผู้แทนองค์กร และมนุษย์ผู้มีหัวใจ
รวมตัวกัน ณ เวลาที่โลกกำลังสั่นสะเทือนด้วยความขัดแย้ง ความกลัว และคำลวง
ขอยืนหยัดประกาศต่อหน้ามวลมนุษย์และต่อหน้าสัจจะว่า:

1. เราจะไม่นำโลกด้วยการแบ่งฝ่าย ไม่ว่าด้วยเชื้อชาติ ศาสนา ชาติพันธุ์ หรือผลประโยชน์ใด เพราะเราเชื่อว่า ความเป็นมนุษย์นั้นมาก่อนทุกสิ่ง
และ สัจจะไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด คือเส้นทางเดียวที่นำไปสู่สันติภาพแท้

2. เราจะพูดความจริง และรักษาสัจจะ
แม้เมื่อคำพูดนั้นจะไม่ง่ายต่อการยอมรับ
เพราะเราเชื่อว่า ความจริงคือหนทางเดียว ที่สามารถเปลี่ยนใจมนุษย์ได้โดยไม่ต้องใช้ความรุนแรง

3. เราจะไม่นำเทคโนโลยี สื่อ ศิลปะ หรือการศึกษา ไปใช้เพื่อหลอกลวง หรือปลุกความเกลียดชัง
แต่จะใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อปลุกหัวใจมนุษย์ให้รู้จักความรัก ความกล้าหาญ และความซื่อสัตย์

4. เราจะร่วมสร้างโลกใหม่บนรากฐานของ “สัจจะทำ” ไม่ใช่เพียงถ้อยคำสวยงาม
เพราะโลกนี้เจ็บปวดมามากพอแล้วจากคำสัญญาที่ไร้การกระทำ

5. เราขอเชิญชวนทุกผู้นำแห่งโลก ผู้นำศาสนา เยาวชน และประชาชนผู้หิวกระหายความยุติธรรม
ให้มาร่วมกันตั้งมั่นบน พันธะสัจจะ (Great Humanity Commitment)
เพื่อสร้างโลกที่มนุษย์ไม่ต้องกลัวมนุษย์อีกต่อไป

ไม่มีสันติภาพที่แท้ ถ้าขาดสัจจะนำทาง
และเมื่อทุกหัวใจลุกขึ้นยืนหยัดด้วยสัจจะ สันติภาพจะไม่ใช่ความฝัน แต่จะกลายเป็นความจริง

เราขอประกาศให้โลกรู้:
เราจะสร้างโลกแห่งสันติภาพด้วยสัจจะของมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม

 

ร่างประกาศสันติภาพระดับโลก (ฉบับย่อ)

*** The Great Humanity Commitment:
สัจจะเพื่อสันติภาพ ****

คำประกาศโดยสากล

ณ ห้วงเวลาที่โลกเผชิญความรุนแรง ความแตกแยก และวิกฤตศรัทธาในความเป็นมนุษย์

เราขอยืนยันว่า สันติภาพจะเกิดขึ้นได้จริง ก็ต่อเมื่อมนุษย์กลับคืนสู่ “สัจจะ”

สัจจะที่เป็นมากกว่าคำพูด แต่คือการกระทำซื่อตรงต่อความจริง

เราจึงรวมพลังกัน เพื่อประกาศพันธะร่วมต่อมวลมนุษย์:

1. เราจะไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ในความขัดแย้งของโลก
แต่จะยืนหยัดข้าง “ความจริง ความยุติธรรม และความเป็นมนุษย์”

2. เราจะพูดความจริง และไม่ละทิ้งสัจจะ
แม้ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยคำลวง

3. เราจะไม่นำอำนาจ เทคโนโลยี ศิลปะ หรือศรัทธา ไปใช้ทำลายความสามัคคีของมนุษย์

4. เราจะยืนหยัดใน “สัจจะทำ” — ความดีที่ทำจริงในชีวิตประจำวัน
ไม่ใช่เพียงคำกล่าว หรือมติประชุมที่ไร้การเปลี่ยนแปลง

เราขอเชิญทุกประเทศ ทุกศาสนา ทุกเพศวัย และทุกหัวใจแห่งความรัก ร่วมกันลงนามในพันธะสัจจะนี้

เพื่อสร้างโลกที่สงบสุข บนฐานรากของความจริง ไม่ใช่ผลประโยชน์

“ไม่มีสันติภาพใด ยั่งยืนได้ หากปราศจากสัจจะเป็นผู้นำ”

ขอให้มนุษย์ทุกคนลุกขึ้น พร้อมกัน และพร้อมสัจจะของตนเอง
เพื่อสร้างอนาคตร่วม ที่ไม่มีใครถูกทอดทิ้งในความหลอกลวง

 

*** สัจจะ เป็น สัญญาใจ
สัจจะปฏิบัติ เป็น สัญญาทำ ****

“สัจจะ เป็น สัญญาใจ”
คือ ความตั้งใจที่มาจากภายใน หรือ การทำสัญญากับตนเอง ว่าจะดำเนินชีวิตตามความจริงและความดีโดยไม่ละทิ้ง

“สัจจะปฏิบัติ เป็น สัญญาทำ”
คือ การนำสัญญานั้นมาปฏิบัติจริง การกระทำที่เป็นจริงตามคำมั่นสัญญาในใจ ไม่ใช่แค่การพูดหรือคิด แต่ต้องมีการกระทำที่สอดคล้องกันทุกวัน

 

สัจจะ
คือ สัญญาที่ทำไว้กับใจตนเอง
ไม่ใช่สัญญากับผู้อื่น หรือสิ่งอื่นภายนอก

สักขีพยาน
คือ ผู้รู้ ผู้เห็น ไม่ใช่แค่คน
แต่รวมถึง ดิน ฟ้า อากาศ
ที่รับรู้คลื่นแห่งความจริงนั้นเสมอ

 

*** สัญญาปากเปล่า ****
คือ ผู้พูดแล้วไม่ทำจริง
เป็นผลจาก คนที่ไม่มีสัจจะ

“สัญญาปากเปล่า” เป็นเพียงถ้อยคำที่ไม่มีราก
เพราะจิตใจไม่ยึดมั่นในความจริง
ผู้พูดเช่นนี้ คือผู้ไม่มี ‘สัจจะ’ ประจำใจ

 

*** สัจจะทำ: คำมั่นที่กลายเป็นการกระทำ ****

1. สัจจะ คือ สัญญากับใจตนเอง
ไม่ใช่สัญญากับผู้อื่นหรือสิ่งอื่น
ผู้มีสัจจะ คือผู้ยึดมั่นในคำมั่นของตน

2. สัจจะปฏิบัติ คือ สัญญาทำ
คือการทำตามที่ตั้งใจไว้ ไม่ทอดทิ้ง ไม่เลื่อนลอย

3. จะทำอะไร แค่ไหน เวลาไหน - ก็กำหนดความชัดเจนให้กับตนเอง
เพราะความชัดเจน คือพลังของสัจจะ

4. สัญญาปากเปล่า คือผู้พูดแล้วไม่ทำจริง
เกิดจากใจที่ไร้สัจจะ - คำพูดจึงไม่มีราก ไม่มีผล

5. สักขีพยาน คือผู้รู้เห็น
ไม่ใช่แค่คน แต่รวมถึง ดิน ฟ้า อากาศ
ธรรมชาติรับรู้ทุกความจริงของใจเรา

สัจจะทำ คือการกลับมาซื่อสัตย์กับใจตนเอง
เมื่อเรารักษาสัญญากับใจ โลกทั้งใบจะเปลี่ยนตาม

 

*** มาตรฐานผู้นำ ผู้บริหารยุคศิวิไลซ์ ****

1. มีสัจจะ
ยึดมั่นในความจริง พูดแล้วทำจริง
กล้ารับผิดชอบในคำมั่นของตน
ไม่หวั่นไหวตามกระแสหรืออำนาจ

2. มีเมตตา
มองเห็นทุกชีวิตด้วยความเข้าใจ
เป็นผู้นำที่ไม่ทอดทิ้งผู้ตาม
สร้างสังคมด้วยใจ ไม่ใช่ด้วยการควบคุม

3. ชาญฉลาด
มีปัญญาในการตัดสินใจ
วางแผนได้ลึก รู้เท่าทันโลก
แต่ไม่หลงไปจากหลักความดี

“ผู้นำยุคศิวิไลซ์ คือผู้นำที่มีหัวใจของมนุษย์
มีสัจจะเป็นราก เมตตาเป็นทาง และปัญญาเป็นแสงนำทาง”

 

*** มาตรฐานมนุษย์ยุคศิวิไลซ์ ****

1. มีสัจจะ
ยึดมั่นในความจริง
พูดแล้วทำจริง
รักษาสัญญากับใจ ไม่หลอกตัวเอง ไม่หลอกผู้อื่น

2. มีเมตตา
มีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์
เห็นทุกชีวิตมีคุณค่า
ไม่เบียดเบียน ไม่เอาเปรียบ ไม่ทอดทิ้ง

มนุษย์ศิวิไลซ์ ไม่ได้วัดกันที่วัตถุหรือเทคโนโลยี
แต่วัดกันที่ สัจจะ และ เมตตา
เมื่อทั้งสองสิ่งนี้อยู่ในใจ มนุษย์ก็ถึงพร้อมแล้วในความเป็นผู้เจริญ

 

*** ความสงบสุขกับสัจจะ ****

“ความสงบสุข คือเป้าหมายสูงสุดของมวลมนุษยชาติ
และ สัจจะ คือหนทางที่แท้จริงในการไปถึงเป้าหมายนั้น”