คลังเรื่องเด่น

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๒๖ มกราคม ๒๕๖๘

.
"ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ"

" .. การศึกษาธรรมะนั้น มีทั้งปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธธรรม "ซึ่งเปรียบเสมือนต้นไม้ ปริย้ตินั้นเปรียบเหมือนกับรากเหง้าของต้นไม้ ส่วนการปฏิบัติเปรียบเหมือนลำต้น และปฏิเวธธรรมนั้นเปรียบเหมือนกับผลไม้"

ขั้นต้นก็ต้องศึกษาปริยัติจากครูบาอาจารย์บ้าง "จากท่านผู้รู้บ้างจากตำรับตำราบ้าง เมื่อรู้แล้วก็ต้องลงมือปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติแล้ว ปฏิเวธธรรมจึงเกิดขึ้น" จะมากหรือน้อยจะเร็วหรือช้าก็แล้วแต่เหตุคือ การกระทำนั้น ๆ .. "

หลวงปู่จันทา ถาวโร

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๕ มกราคม ๒๕๖๘

บุพกรรมอันใด องคุลีมาลถึงต้องสังหารคนถึง ๙๙๙ คน
**************

ขอบคุณที่มา https://www.youtube.com/@dhammaiyak

ฟังธรรมเป็น / หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ที่มา https://www.youtube.com/@Sanha2566

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๖๘

คำว่า “ฌาน” คือความชิน ความชินคือ“ฌาน”

**********

ที่มา https://www.youtube.com/@Djar-Naa

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ มกราคม ๒๕๖๘

การปฏิบัติธรรมของเราต้องมีความมั่นคงขึ้นเรื่อย ๆ และเคยชินกับ 'สิ่งธรรมดา' อย่างที่เขาพิจารณากันว่า เราต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งปวง เพราะถ้าเราไปฝืนก็เป็น 'การฝืนธรรมชาติ ฝืนธรรมดา'

ฉะนั้น...ถ้าหากเห็นธรรมดาได้ ก็จะรู้ว่าธรรมดาของโลกเป็นเช่นนี้ ในเมื่อรู้ว่าธรรมดาของโลกเป็นเช่นนี้ เราสามารถปล่อยได้ วางได้ กำลังใจของเราจะก้าวขึ้นสู่อีกระดับหนึ่ง ก้าวเข้าไปส่วนของสังขารุเปกขาญาณ ซึ่งเป็นส่วนที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักปฏิบัติธรรมที่จะต้องมีไว้
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

ขอขอบคุณภาพจาก คุณภัทร์ษกรณ์ จิระประเสริฐสุข

อานิสงส์ของสังฆทาน และการนอนทำกรรมฐาน | หลวงพ่อฤาษีลิงดำ | คำสอนที่วิหาร 100 เมตร EP. 41

ที่มา https://www.youtube.com/@Ekayanamak

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๖๘

การปฏิบัติธรรมก็คือการทวนกระแสโลก ต้องทำแบบจริงจังสม่ำเสมอเท่านั้นถึงจะเกิดผล คราวนี้ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายบอกว่ามีภาระงานมาก ไม่มีเวลาปฏิบัติ แสดงว่าเป็นผู้ที่ปฏิบัติธรรมไม่เป็น

การปฏิบัติธรรมนั้นก็คือการใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ เพียงแต่ใส่สติเข้าไปในทุกงานตรงหน้าเท่านั้น ถ้ามีสติจดจ่ออยู่เฉพาะหน้า รัก โลภ โกรธ หลง ก็เกิดขึ้นไม่ได้ เท่ากับเป็นการชำระใจของเราให้สะอาดผ่องใส นั่นก็คือการปฏิบัติธรรม

ถ้าหากว่าเราต้องรอนั่งกรรมฐานก่อนถึงจะเรียกว่าปฏิบัติธรรม ถ้าอย่างนั้นวันหนึ่งเราจะมีเวลาสักเท่าไร ? เพราะว่ากิเลสกินเราอยู่ตลอดเวลา เราจะไปนั่งกรรมฐานเช้าครึ่งชั่วโมง เย็นครึ่งชั่วโมง แล้วอีก ๒๓ ชั่วโมงขาดทุนตลอด ก็ย่อมไม่ใช่

เพราะฉะนั้น..เมื่อเสร็จจากการปฏิบัติธรรมที่วัด พวกเรากลับไปถึงเรือนชานบ้านช่องแล้ว ส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือรักษากำลังใจของเรา ให้อยู่ในกรอบของ ศีล สมาธิ ปัญญา ให้ได้ทุกวัน โดยเฉพาะให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ถึงเวลาจะได้ไม่ขาดทุน
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๖๘

เรื่อง "ฌานกับสมาธิ "
( หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)
ฌาน และ สมาธิ เป็นอันเดียวกันและต่างกัน ฌาน ได้แก่การเพ่งในอารมณ์นั้นๆ ให้เป็นไป ตามปรารถนาของตน เมื่อสังขารปรุงแต่งอยู่นั้น จิตก็จะรวมลงในอารมณ์ที่ปรุงแต่งนั้น แล้วก็เป็นไป ตามปรารถนาของตน ดังอธิบายมาแล้ว เรียกว่า ฌาน

สมาธิ ได้แก่การพิจารณาให้เห็นเหตุผลของมันตามความเป็นจริงจนจิตหยุดนิ่งอยู่ไม่คิด ไม่นึกต่อไป ยังเหลือแต่ ผู้รู้ เรียกว่า สมาธิ

ฌาน และ สมาธิ นี้จิตรวมเหมือนกัน ถ้าจิตไม่รวมก็ไม่เรียกว่า สมาธิ และ ฌาน มีแปลก ต่างกันที่ ฌาน นั้น เมื่อจิตรวมเข้าแล้วจะลืมสติ เพ่งพิจารณาแต่อารมณ์อันเดียว หรือมีสติอยู่ แต่ไป เพลินหลงอยู่กับภาพนิมิตและความสุขอันนั้นเสีย ไม่พิจารณาพระไตรลักษณญาณต่อไป หรือที่เรียก ว่าความเห็นไปหน้าเดียว นี่เรียกว่า ฌาน ส่วน สมาธิ นั้น เมื่อจิตรวมหรือไม่รวมก็มีสติรักษาจิตอยู่ ตลอดเวลา รู้ตัวอยู่ว่าเราอยู่ในสภาพเช่นไร พิจารณาอะไร หยาบหรือละเอียดแค่ไหน เรียกว่า สมาธิ

บางทีเมื่อจิตถอนออกมาจากฌานแล้ว มาพิจารณาองค์ฌานนั้น หรือพิจารณาอารมณ์อันใด ก็ตาม จนจิตแน่วแน่อยู่เฉพาะอารมณ์อันนั้น หรือเพ่งอารมณ์ของฌานอยู่...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๖๘

.
"เครื่องป้องกันทุกข์"

" .. "การเจริญภาวนาให้จิตล่วงกองทุกข์ตามขั้นตอนนั้นเป็นหนทางอันเกษม" ซึ่งชาวพุทธศาสนิกชนทั้งหลายควรใส่ใจ "อย่ามัวลังเลอยู่เลยรีบฉวยโอกาสบำเพ็ญกุคลให้แก่ตนโดยเร็วเถิด"

การภาวนานั้น "คือการเจริญจิตให้มีสติสมบูรณ์" สามารถรู้เท่าทันเหตุแห่งทุกข์ จะได้ละเหตุนั้นก่อน จึงจะไม่ต้องรับทุกข์นั้น "หากจิตใจที่ไม่เคยฝึกอบรมภาวนาแล้วย่อมไม่มี เครื่องป้องกันทุกข์ที่จะเกิดขึ้นได้เลย" .. "

"หลวงปู่ฝากไว้"
พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๖๘

ถาม : ก่อนจะมาทำบุญแฟนเขาหาเรื่องค่ะ ?
ตอบ : จำไว้เลยว่าเราตั้งใจจะทำความดีอะไรจะโดนขวางอย่างนี้เสมอ

ถาม : เขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรเราหรือคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่ เขาเรียกว่ามารดลใจ มารจะใช้คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัวในการขัดขวางการทำความดีของเรา คนที่เรารักมากที่สุดจะสร้างความสะเทือนใจให้เราได้มากที่สุด แต่จริง ๆ เขาไม่ทันรู้เรื่องอะไรหรอก โดนดลใจให้ทำอย่างนั้น ฉะนั้น...พวกเราทุกคนเป็นได้ทั้งมารและเป็นได้ทั้งพระ
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๖๘

.
"บุญกุศลทั้งหลาย ใจถึงก่อน"

" .. ธรรมทั้งหลาย "จะทำดีทำกุศลก็ใจนี่แหละเป็นผู้ถึงก่อน" เป็นผู้ถึงพร้อม จะทำบาปอกุศลก็ใจนี่แหละ "จะผ่องแผ้วแจ่มใสเบิกบานก็ใจนี่แหละ จะเศร้าหมองขุ่นมัว ก็ใจนี่แหละ" ใจเศร้าหมองขุ่นมัวแล้วก็ไม่มีความสุขอยู่ในโลก จะอยู่ที่ไหนก็ไม่มีความสุข

ครั้นใจผ่องแผ้วละก็ พระพุทธเจ้าท่านว่า "มนะสาเจปนะสันเนนะ" บุคคลผู้มีใจผ่องแผ้วดีแล้ว แม้จะพูดอยู่ก็มีความสุข แม้จะทำอยู่ก็มีความสุข "ตโตนะ สุขะมัธเนวติ" อยู่ที่ไหน ๆ ก็มีความสุข มีความสุขเหมือนเงาเทียมตนไป .. "

"อนาลโยวาท"
หลวงปู่ขาว อนาลโย

ก่อนทำวัตรเย็น วันอาทิตย์ที่ ๘ ธันวาคม ๒๕๖๗
เรื่องของการปฏิบัติธรรม เป็นเรื่องของตัวใครตัวมันที่ชัดเจนที่สุด ไม่สามารถที่จะทำแทนกันได้ ใครทำคนนั้นได้ พอ ๆ กับกินข้าว มีคนอื่นกินแล้วเราอิ่มบ้างไหม ? ไม่มี..เราต้องกินเอง

ในเมื่อเป็นเช่นนั้นถ้าหากว่าร่างกายนี้หิวง่าย ต้องกินทั้งวัน แล้วเราก็ไปกินเช้า-เย็นบ้าง เช้า-กลางวัน-เย็นบ้าง ก็แปลว่าตอบสนองความต้องการของร่างกายไม่ทัน นี่เปรียบให้ฟังว่า ถ้าเราสู้กับกิเลสแค่เช้า-กลางวัน-เย็น โอกาสชนะไม่มี ต้องสู้กันชนิดเอาชีวิตเข้าแลกทั้งวันทั้งคืน จะหลับ จะตื่น จะยืน จะนั่ง ต้องพร้อมที่จะรบราฆ่าฟันห้ำหั่นกับกิเลสอยู่เสมอ ก็คือรบด้วยศีล รบด้วยสมาธิ รบด้วยปัญญา

มีคนถามว่า "องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าห้ามไม่ให้พระมีเพศสัมพันธ์ ไม่เป็นการผิดธรรมชาติหรือ ?" ต้องถามว่า "ธรรมชาติแบบไหน ?" ธรรมชาติแบบสมมติทางโลกหรือเป็นธรรมชาติของธรรมแท้ พระพุทธเจ้าไม่ได้ห้ามเรื่องราคะอย่างเดียวนะ พวกเราอย่าเข้าใจผิด..!

อุปะสัมปันเนนะ ภิกขุนา อะทินนัง เถยยะสังขาตัง นะ อาทาตัพพัง อุปสัมบันคือผู้บวชทั้งหลาย ต้องละเว้นจากการลักขโมย ห้ามอะไร ? ห้ามความโลภ

สัญจิจจะ...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๖๘

การรักษาศีลเป็นเรื่องใหญ่ที่สำคัญมาก กฎเกณฑ์กติกาของบุคคลที่จะเข้าสู่พระนิพพาน อันดับแรกเลยคือ...เคารพพระพุทธเจ้าจริง ๆ ข้อที่สอง...เคารพพระธรรมจริง ๆ ข้อที่สาม...เคารพพระสงฆ์จริง ๆ คำว่าเคารพจริงในที่นี้ก็คือ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ข้อต่อไปก็คือ ต้องรักษาศีลให้บริสุทธิ์ด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล และไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล

ข้อสุดท้ายใช้ปัญญาเข้าไปช่วย ก็คือรู้ตัวอยู่เสมอว่าเราต้องตาย ถ้าหากว่าเราตาย ขึ้นชื่อว่าการเกิดมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ การเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ จะไม่มีสำหรับเราอีก ที่เดียวที่เราต้องการไปก็คือพระนิพพาน ที่พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดทั้งปวง

ดังนั้น...ในกฎเกณฑ์กติกาทั้ง ๕ ข้อนี้ ศีลเป็นหัวใจที่สำคัญที่สุด เรารักษาศีลเพราะเราเคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เรารักษาศีลเพราะเราต้องการจะไปพระนิพพาน ศีลจึงเป็นข้อกลางในการเชื่อมต่อปุถุชนเข้ากับพระอริยเจ้า มีศีล ๕ ครบถ้วนสมบูรณ์บริบูรณ์ มีความเคารพในพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง รู้ตัวเสมอว่าต้องตาย...

.
"ความเมตตาของผู้ทรงศีล"

" .. ท่านพักที่เสนาสนะหลังน้อยบนเขาสูง .. คืนวันนั้นได้มีชาย ๒ คน ชื่อ "พ่วง" และ "ผาด" เป็นพี่น้องกัน เขาเข้ามาสังเกตุการณ์ และสนทนา ในคืนอันมืดมิดนั้น มีเพียงแสงเทียนสาดส่อง "ท่านผู้ทรงศีล และบุรุษสองคนผู้ไร้ศีล" กำลังสนทนา โต้วาทะกันอย่างขะมักเขม้น

"ท่านสามารถทายใจและรู้ทุกสิ่งที่เขาทั้ง ๒ คิดจะทำ เพียงเขานึกขึ้นเท่านั้น" ท่านก็ตอบออกมาได้ทุกเรื่อง "เขาเกิดความอัศจรรย์ใจ เชื่อเลื่อมใสขอกราบฝากตัวเป็นศิษย์" และได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ในอดีตอันโหดร้ายให้ท่านฟัง ..

เขาเล่าพร้อมทั้งน้ำตา "น้ำตาแห่งโจร" ใจที่แข็งกระด้างถูกหักลงด้วย ธรรมดั่งหินหัก หักความชั่วเหลือแต่ความดี เขาเล่าว่า ..

"ผมเคยเป็นเสือร้ายฆ่าคนตายมาหลายศพ ครั้งสุดท้าย ได้ใช้มีดดาบบั่นคอยายแก่คนหนึ่งขาดตายคาที่" เพราะมีคนหลอก ให้เช้าใจผิดว่า "ยายแก่มีเงินซ่อนอยู่ใต้หมอน ๔๐๐๐ ที่จริงแก จนมีเงินเพียง ๔๐ บาทเท่านั้น แกมีเท่านั้นจริง ๆ" เสียงสั่นเครือของโจรร้ายกล่าวทั้งน้ำตา

"ตั้งแต่นั้นมาผมก็คิดเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก"...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๖๘